Δολώματα γιά τόν Κανένα
Τίς πίκρες πού ρίχνει ὁ χρόνος μέσα μου, τίς ἀφαιρεῖ ἀπό τά ποιήματά μου. Γέμισα ρυτίδες, γιά νά μείνω λεῖος ἐκεῖ πού κανείς δέν θά μέ θυμᾶται. * Ἕνα τριαντάφυλλο πού γίνεται ποίηση, μπορεῖ...
«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Τίς πίκρες πού ρίχνει ὁ χρόνος μέσα μου, τίς ἀφαιρεῖ ἀπό τά ποιήματά μου. Γέμισα ρυτίδες, γιά νά μείνω λεῖος ἐκεῖ πού κανείς δέν θά μέ θυμᾶται. * Ἕνα τριαντάφυλλο πού γίνεται ποίηση, μπορεῖ...
Άκουσα ιερέα σε ομιλία του, να λέει πως κουβεντιάζοντας με μια φτωχή γιαγιούλα Μικρασιάτισσα, -που δεν είχε κανέναν στον κόσμο-, του 'χε πει: «Άνθρωπο με 'παν και μένα!!» Από κείνη την ώρα τούτες οι...
Ήταν κάποτε ένας παππούς που περπατούσε σε μία παραλία με τον εγγονό του. Το αγόρι μάζευε κάθε αστερία που έβρισκε μπροστά του και τον πετούσε και πάλι στον ωκεανό. -Αν τους άφηνα εδώ, είπε...
Βλογημένος ο άνθρωπος που μπορεί, τώρα το καλοκαίρι, να ξεμακρύνει για λίγο από την ταραχή της πολιτείας. Αν του αρέσει η θάλασσα, ας πάει σε κανένα νησί, που δεν είναι ακόμα χαλασμένοι οι νησιώτες,...
Aut viam inveniam aut faciam (Ἤ θὰ τὸν βροῦμε τὸ δρόμο ἤ θὰ τὸν φτιάξουμε)-- Ἁννίβας-- Πηγή: Αγία Ζώνη