ΝΑΥΤΑΚΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΟΛΙΟΥ
Μὲ ὄρτσα ψυχὴ καὶ μὲ ἅρμη στὰ χείλια Μὲ ναυτικὰ καὶ μὲ σαντάλια κόκκινα Σκαλώνει μέσ' στὰ σύννεφα Πατάει τὰ φύκια τ' οὐρανοῦ. Ἡ αὐγὴ σφυρίζει στὴν κοχύλα της, Μιὰ πλώρη ἔρχεται ἀφρίζοντας Ἄγγελοι!...
«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Μὲ ὄρτσα ψυχὴ καὶ μὲ ἅρμη στὰ χείλια Μὲ ναυτικὰ καὶ μὲ σαντάλια κόκκινα Σκαλώνει μέσ' στὰ σύννεφα Πατάει τὰ φύκια τ' οὐρανοῦ. Ἡ αὐγὴ σφυρίζει στὴν κοχύλα της, Μιὰ πλώρη ἔρχεται ἀφρίζοντας Ἄγγελοι!...
Ὅπως κάθε χρόνο, ἐδῶ καὶ μερικὰ χρόνια… Ἀπὸ τότε ποὺ ὁ (κάθε) …«πολυχρονεμένος» σουλτάνος τῆς γείτονος ἔδωσε τὴν ἄδεια νὰ ἐπιστρέφουμε, ὡς ἐπισκέπτες, κάπου κάπου, στὰ καταπατημένα μας ἐδάφη (ὑψηλῇ ἀδείᾳ, ἀλλὰ καὶ ἀνοχῇ,...