Γραμματεία

0

Η ΚΟΡΗ ΤΗΣ ΛΗΜΝΟΥ

(1475) Οἱ Τούρκοι ἀναταράζουνε Ἀνατολὴ καὶ Δύσι! Τὸ ὄνειρο ποῦ τοῦ Ὀσμὰν τὸν ὕπνο εἶχε ξαφνίσει Ὅταν τὴν κόρη ἀγάπησε τοῦ σέχη τῶν Ἀδάνων, Τὸ δέντρο ποῦ ἐφάνηκε 'ς τὸν πρῶτο τῶν Σουλτάνων Πῶς...

0

Συναίσθημα καί Γνώση

Μία ἀνεξάντλητη πλαστικότητα τῆς ἀνθρώπινης συμπεριφορᾶς. ~ Γιά τούς περισσότερους ἀνθρώπους, ἡ εὐχαρίστηση εἶναι μεγαλύτερη ὅταν συνοδεύεται ἀπό ἄγνοια, παρά ἀπό γνώση· εἶναι προτιμότερο νά θεωροῦμε τόν οὐρανό σάν γαλάζιο θόλο παρά σάν σκοτεινή...

0

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΛΥΜΠΙΟΣ

«Κ' ἐδῶ Ἑλλᾶς εἶναι, μητέρα;» Δὲν ἐλησμονήσατε τὴν ἀφελῆ ἐρώτησιν τοῦ Διαδόχου Κωνσταντίνου, ὅτε μετέβαινε παιδίον μὲ τὴν Βασίλισσαν εἰς τὴν Ρωσσίαν, καὶ ἐδέχετο, δὲν ἐνθυμοῦμαι εἰς ποῖον λιμένα τῆς Ἀδριατικῆς ἢ τοῦ Εὐξείνου,...

0

Ε Π Ι Γ Ρ Α Μ Μ Α

Γίνομαι γιὰ νὰ καρτερῶ καὶ ζῶ γιὰ νὰ πασχίζω, δὲ βρίσκω, μήτε ποὺ γυρεύω ἐγὼ τὴν εὐτυχία, μὲ φέρνει ὁ πόθος, κ' εἶμαι ὁρμή, μὲ κάνει ἡ πίστη, ἐλπίζω. Ὁ κόσμος γιὰ τοὺς δυνατούς·...

0

Δαίδαλος

Μοίρα στὸν Ἴκαρο ἦταν νὰ πετάξει καὶ νὰ χαθεῖ· Τί, ὡς ἧβρε σταφνισμένες τὶς φοβερές τῆς λευτεριᾶς φτεροῦγες ἀπ᾿ τὸν τρανὸ πατέρα του μπροστά του, ἡ νιότη ἔριξε μόνη τὸ κορμί του στὸν κίντυνο,...

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης 0

ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

Κοίτα, μαζί σου ὁδοιπορῶ μὲς στὰ δρομάκια. Δῶσ' μου τὰ μάτια σου ν' ἀνοίξω ὅσα κλειστὰ παράθυρα καὶ πόρτες διπλομανταλώνει ἡ φτώχεια κ' ἡ ἀρχοντιά, νὰ δῶ τὸ βαθὺ πλέγμα ἀπὸ τὰ πάθια, τοῦ...