Ποίηση

0

ΖΕΥΣ ΠΕΛΑΣΓΙΚΟΣ

Σύνορο δρόμου ἡ διάφεγγη ἀστροσύναξη χαράζει στὸν κόρφο τῆς δειλῆς Ἑκάτης· ἔρχεται ἡ φλόγα ἡ χαραυγή· ὁ ἀπόδημος περάτης τὸ σπιτικὸ ὀνειρεύεται κι ἀνατριχιάζει. Σὲ λίγο ρόδο ἡ κυματούσα θάλασσα θ' ἀνθίσει κι ὁ...

0

Adagio

τοῦ Ὀρέστη Ἀλεξάκη μνήμη Χρήστου Μπράβου ΟΙ ΛΥΠΗΜΕΝΟΙ ΠΕΡΠΑΤΟΥΝ στούς δρόμους μ' ἕνα δικό τους ὁδηγό τῆς πόλης Προτιμοῦν τίς παρόδους τίς μικρές ἀθόρυβες στοές τίς παρακάμψεις Δέ θά τούς βρεῖτε στά μεγάλα πάρκα...

0

ΔΙΨΑΣΜΕΝΑ ΜΑΤΙΑ

Διψασμένα μάτια Κυττάξτε τὰ μάτια τῶν πουλιῶν Τώρα ποὺ γύρισαν ἀπὸ τὸ πέταμα Στὶς ὄχθες τῶν καιρῶν Κυττάξτε καὶ ἀνασάνετε Τὰ κύματα δὲ φυλάγουν κάκια Μέσα στὰ κύματα ἀνασάνετε Καὶ πάρτε τὴ φόρα τῶν...

0

ΧΙΜΑΙΡΟΚΥΝΗΓΟΙ...

Τὸ σούρουπο, ποὺ πλάθονται ὄνειρα ἀγαπημένα, ἔξαφνα ἦλθε κι' ἄραξε στὴν ἀκροθαλασσιὰ καινούργιο καὶ πρωτόφερτο καΐκι ἀπὸ τὰ ξένα· — Ποιὸς ξέρει τί μᾶς ἔφερε ἀπὸ τὴν ξενητιά!... Μὰ 'κεῖνο ἦλθε ἄγνωστο, ἀπ' ἄγνωστά...

0

Τ' ΑΛΟΓΟ ΤΟΥ ΣΚΑΚΙΟΥ

Προσεχτικὸ κι ἀσάλευτο, βουβὸ κι ἀφαιρεμένο στὸ μαῦρο ἢ στ' ἄσπρο, ὑπάκουο, πηδάει καὶ περιμένει. Στὸ μαῦρο ἢ στ' ἄσπρο, ἀσάλευτο, βαθιὰ συλλογισμένο, τὸ σκυθρωπὸ κι ἀμίλητο παιγνίδι λογαριάζει: Μιὰ κίνηση, ἄλλη κίνηση, μιὰ...

0

ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ

Ξυπνῆστε ὅσοι κοιμᾶστε, καὶ προσευχηθῆτε γιὰ τοὺς πεθαμένους. Ἡ φωνὴ τοῦ Κράχτη τῆς Νύχτας. Ὤ, πόσο εἶναι γλυκό, τὴ νύχτα, ὅταν ἡ ὥρα τρέμει στὸ καμπαναριό, νὰ κοιτάζεις τὴ σελήνη ποὺ ἡ μύτη της...

0

ΣΥΝΤΥΧΕΜΑΤΑ ΣΤΟ ΒΟΥΡΚΑΡΙ

ΑΠΟ ΤΗΝ "ΠΙΠΑ ΤΟΥ ΜΠΑΡΜΠΑ ΠΟΘΗΤΟΥ" Διάβαζα στου νησιού-μου το ακρογιάλι, κι' ο Ποθητὸς καθόταν στὸ σκαμνί-του. Με κοίταξε κουνώντας το κεφάλι καὶ μ' άφησε ν' ακούσω τη φωνή-του. Κι' όπως εγέλασε, έλαμψε στὴ...