Εἰς Ἀγαρηνούς - ᾨδὴ Ὀγδόη (Ἀνδρέας Κάλβος)

15 Νοεμβρίου, 2015 - 20:37

Φανταστικά πορτρέτα του Κάλβου: Π. Καποδίστριας 2009 [στο Επτανησιακά Φύλλα, Ζάκυνθος, τ. ΚΘ΄, τχ. 3-4 (Φθινόπωρο-Χειμώνας 2009)

στροφὴ α´.
Ἕνας Θεὸς καὶ μόνος
ἀστράπτει ἀπὸ τὸν ὕψιστον
θρόνον· καὶ τῶν χειρῶν του
ἐπισκοπεῖ τὰ αἰώνια
ἄπειρα ἔργα. 5

β´.
Κρέμονται ὑπὸ τοὺς πόδας του
πάντα τὰ ἔθνη, ὡς κρέμεται
βροχὴ ἔτι ἐναέριος
ἐν ᾧ κοιμῶνται οἱ ἄνεμοι
τῆς οἰκουμένης. 10

γ´.
Ἀλλ᾿ ἡ φωνή του ἀκούεται,
φωνὴ δικαιοσύνης,
καὶ ἡ ψυχαὶ τῶν ἀνόμων
ὡς αἵματος σταγόνες
πέφτουν ῾ς τὸν ἅδην. 15

δ´.
Τῶν ὁσίων τὰ πνεύματα
ὡς ἀργυρέα ὁμίχλη
τὰ ὑψηλὰ ἀναβαίνει,
καὶ εἰς ποταμοὺς διαλύεται
φωτὸς καὶ δόξης. 20

ε´.
Μόνον βλέπω τὸν Ἥλιον
μένοντα εἰς τὸν ἀέρα·
τοὺς τριγύρω χορεύοντας
οὐρανοὺς κυβερνάει
μὲ᾿ δίκαιον νόμον. 25

ς´.
Φαίνεται εἰς τὸν ὁρίζοντα
ὡσὰν χαρᾶς ἰδέα,
καὶ φωτίζει τὴν γῆν
καὶ τῶν θνητῶν τὰ ἔργα
τῶν πολυπόνων. 30

ζ´.
Ὅμως ἰδοὺ τὰ σκῆπτρα
ἄφησεν, ἐβασίλευσεν·
ὅτι ἀνάγκην τὸ ἀνθρώπινον
στῆθος ἔχει ἀναπαύσεως
ἀνάγκην ὕπνου. 35

η´.
Ποῖος ποτὲ τοῦ Θεοῦ,
ποῖος τοῦ Ἡλίου ὠμοίασεν;
διατὶ βωμούς, θυμίαμα
διατὶ ζητοῦν οἱ μύριοι
τύραννοι, κ᾿ ὕμνους; 40

θ´.
Ὕψιστοι αὐτοί! - λαμπρότεροι
αὐτοὶ τῶν ἄλλων! - μόνοι! -
Λαμπροί, κ᾿ ὕψιστοι οἱ δίκαιοι,
καὶ μόνοι τῶν ἀνθρώπων
οἱ εὐεργέται. 45

ι´.
Κριταὶ ὡς θεοί! καὶ πότε
τὴν ἀρετὴν ἀθλίως,
πότε δὲν ἐκατάτρεξαν;
πότε εὐσπλαγχνίαν ἐγνώρισαν,
δικαιοσύνην; 50

ια´.
Μὲ᾿ ὑπερηφάνους πόδας
καταφρονητικούς,
δὲν πατοῦν τὸ χρυσοῦν
συντριφθὲν τώρα ζύγωθρον
τοῦ ὀρθοῦ νόμου; 55

ιβ´.
Τὸ ἀχόρταστον δρέπανον
αὐτοὶ βαστοῦν· θερίζουν
πάντ᾿ ὅσα ὁ ἵδρωτάς μας
ὠρίμασεν ἀστάχυα
διὰ τοὺς υἱούς μας. 60

ιγ´.
Τρέξε ἐπάνω εἰς τὰ κύματα
τῆς φοβερᾶς θαλάσσης,
κινδύνευσε, ἀναστέναξε,
πίε τὸ πικρὸν ποτήριον
τῆς ξενιτείας· 65

ιδ´.
Διὰ τὴν τροφὴν ποὺ ἐσύναξας
μὲ᾿ κόπους ἀνεκφράστους,
εἰς τὰ παραθαλάσσια
ἰδοὺ χάσκει τὸ λαίμαργον
στόμα τυράννων. 70

ιε´.
Τί τὰ εὐώδη ἀγκαλιάζετε
προσκέφαλα τοῦ γάμου;
τί φιλεῖτε τὸ μέτωπον
ἱερὸν τῶν γονέων σας
μὲ᾿ τόσον πόθον; 75

ις´.
Ἡ σάλπιγγα, τὰ τύμπανα
σᾶς προσκαλοῦν· ἀδίκους
ἀσυνέτους πολέμους
φέρετε, κατασφάξατε
τὰ ἔθνη ἀθῷα. 80

ιζ´.
Ὄχι μόνον τὸν ἵδρωτα,
ἀλλὰ καὶ τ᾿ αἷμα οἱ τύραννοι
ζητοῦσιν ἀπόσας,
κ᾿ ἀφ᾿ οὗ ποτάμια ἐχύσατε
μήπως τοὺς φθάνει. 85

ιη´.
Τὴν πνοήν σας ἀχόρταστοι
ἐπιθυμοῦν· ἀλλοίμονον
ἄν ποτε ἐπὶ τὰ σφάγια
τῶν τυράννων ἀναστε-
-νάξῃ ἡ ψυχή σας. 90

ιθ´.
Ἀλλοίμονον, ἀλλοίμονον,
ὅταν ὁ θεὸς πέμψῃ
ἀκτῖναν ἀληθείας
καὶ μὲ᾿ αὐτὴν τὸ στῆθος σας
ζωοποιήσῃ. 95

κ´.
Ἐάν τις τὸ νουθέτημα
θεῖον ἀκολουθήσῃ,
στόμα μαχαίρας, βάσανα,
κλαύματα φυλακῆς
τότε ἂς προσμένῃ. 100

κα´.
Καὶ τοιοῦτοι, ἐμπρός σας
ἐγὼ ῾νὰ γονατίσω! -
ἡ γῆ ἂς σχισθῇ, εἰς τὸ βάραθρον
ἡ βροντὴ τ᾿ οὐρανοῦ
ἂς μὲ τινάξῃ· 105

κβ´.
Πρωτοῦ σᾶς ἀτιμήσω
ὦ γόνατά μου. - Ἀτάρακτον
ἔχω τὸ βλέμμα ὁπόταν
τὸ καταβάσω εἰς πρόσωπον
ἑνὸς τυράννου. 110

κγ´.
Ἐσεῖς ὡσὰν ὁ Ἥλιος
λαμπροί! - ναὶ φλόγας βέβαια
βλέπω διαδημάτων,
ἀλλὰ τὰς δυστυχίας μας
μόνον φωτίζουν. 115