«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Βάρος της τρυφεράδας τ’ ουρανού μετά που εβρόντησε και ξεκινά ο σαλίγκαρος. Κομμάτια σπίτια που επιπλέουν, μπαλκόνια με μπροστά το κοντάρι τους, ο αέρας. Γεγονός είναι ο θάνατος που επίκειται φορτωμένος κάτι ευτυχίες παλιές...
Καρφωμένα στ' ἀγριόξυλο τοῦ σταυροῦ, σχηματίζουν μί΄ ἀμβλεῖα γωνία. Εἶναι τά ἴδια γόνατα πού προβάτιζαν, παίζοντας, γύρω ἀπό τό κόκκινο φουστάνι τῆς μάνας του, ὅταν ἦτανε βρέφος δέκα μηνῶν. Πού ἀργότερα, ἔφηβος, τ΄ ἀκούμπαγε...
«Κάπου, φαίνεται, θα διασκεδάζουν μόλο που δεν υπάρχουν διόλου σπίτια ή άνθρωποι ακούω κιθάρες κι άλλα γέλια που δεν είναι σιμά Μπορεί και μακριά πολύ μέσα στων ουρανών τ’ αποκαΐδια την Ανδρομέδα, την Άρκτο...
Ἔλα, παιδί μου, νὰ σοῦ δείξω τὸν κόσμο ποὺ ἔγινε ἀπ' τὸ Λόγο τοῦ Θεοῦ κι ἀπὸ πηλό. Στὸ μέρος ποὺ θωρεῖς τὶς νύχτες σκόρπια πάνου στὴ γῆς μιὰ χούφτα ἀστέρια, ἐκεῖ τ' ἄλλα...
Χαρὰ σ' ἐκειὸν ποὺ πρωτοσήκωσε ἀπ' τὶς σκόνες σκεπασμένο, τὸ δίστομο σπαθὶ τοῦ λόγου Σου, στὸν ἥλιο, Μακρυγιάννη, κι' εἶδε ποὺ οἱ κόψες του μεμιᾶς ξαστράψαν ἀνέγγιχτες στὸ φῶς, κι' οἱ δυὸ πλευρές του...
«Το ποσοστό της ομορφιάς που μου αναλογούσε πάει, το ξόδεψα όλο. Έτσι θέλω να μ’ έβρει ο ερχόμενος χειμώνας, χωρίς φωτιά, μ’ ένα κουρελιασμένο παντελόνι, ν’ ανακατεύω άγραφα χαρτιά σαν να οδηγάω την ορχήστρα...
Σε ένα θαύμα μόνο πιστεύω στη ζωή. Σ’ αυτό έλαβα μέρος. Γιώργος Ποταμίτης Πηγή: Προσωπικός λογαριασμός Γ. Ποταμίτη
Ολοένα σφύριζε ο αέρας κι ολοένα σκοτείνιαζε κι ολοένα έφτανε η μακρινή φωνή στ’ αυτιά μου: «μια ζωή ολόκληρη...», «μια ζωή ολόκληρη...» («Ημερολόγιο ενός Αθέατου Απριλίου»- Οδ. Ελύτης). Το θαύμα αναζητούμε μια ζωή ολόκληρη....
Ένας Έλληνας - ο Μακρυγιάννης (Γιώργος Σεφέρης)
27 Απρ, 2015
Οδυσσέας Ελύτης - Απόσπασμα από το Άξιον Εστί (1959)
18 Μαρ, 2015
Εθνική Οργάνωσις Κυπρίων Αγωνιστών 1.4.1955
1 Απρ, 2015
15 Απρ, 2015
ΑΦΙΕΡΩΜΑ : ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ – ΠΟΝΤΟΣ
19 Μάι, 2015
