«Και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ»…

Μια κυβέρνηση μισελλήνων τυχοδιωκτών, εγκαθέτων υπαλλήλων κι επαγγελματιών χαβαλέδων που, μαζί με τον γελοίο επικεφαλής της, παρακολουθεί στα τέσσερα τις εξελίξεις, αρνούμενη πεισματικά να κάνει το παραμικρό πέρα από το να παραδίδει «το άγιον τοις κυσί» και «τους μαργαρίτας έμπροσθεν των χοίρων» (πόσο επίκαιρο και εύστοχο, ε;), να υποβαθμίζει τα πάντα και να επιχειρεί να τα κουκουλώνει άρον-άρον, μπας και διαιωνίσει για λίγο ακόμη την άθλια προδοτική παρουσία της στην εξουσία.

Ιδιαίτερα χαρακτηριστική μέσα σ’ όλα αυτά και η θλιβερή καρικατούρα ενός δήθεν υπουργού αμύνης που κρύβεται μέσα στα λαγούμια και εξέρχεται δειλά μόνο για να εκλιπαρήσει ασθμαίνων στήριξη (γελοιωδώς και ματαίως) από ξένα κέντρα ή να… διαπιστώσει τους κινδύνους (λες και δεν είναι ο υπεύθυνος υπουργός, αλλά ανεύθυνος παρατηρητής).

Και όλα αυτά βέβαια, αντί να κάνει κάτι επί της ουσίας για τα σύνορά μας που κλυδωνίζονται και τα άγρια θηρία που ευθέως μας απειλούν (ή έστω επιτέλους να παραιτηθεί). Κι από κοντά να σιγοντάρει επί της ουσίας και μια ολόκληρη δήθεν πατριωτική μερίδα ανθρώπων, που ρίχνει καθημερινά πλέον πια τις μάσκες και λειτουργεί ξεκάθαρα ως μοχλός εξυπηρέτησης άλλων συμφερόντων, προσωπικής προβολής, οικονομικού κέρδους ή βεβαίως - για πάρα πολλούς - και αρίδηλου κρετινισμού (για τη μέγιστη πολιτική προσφορά των άβουλων χειροκροτητών και ετέρων «χρησίμων ηλιθίων» ο λόγος).

Φυσικά όμως το ξεβράκωμα δεν είναι ακόμη πλήρες. Το ξεβράκωμα που θα πέσει κάποια στιγμή για όλους αυτούς, είτε μιλάμε για τριπλοπρακτοράντζες ιδιοκτήτες μεγάλων δήθεν πατριωτικών αθηνέζικων ιστολογίων, είτε για κάτι ψοφοδεείς δημοσιογραφούντες και πολιτικούς αναλυτές, είτε για κάτι «καμμένους» παρατρεχάμενους και τσανακογλείφτες με κυπατζίδικες κι ασφαλίτικες άκρες, είτε για κάτι «πατριδεργολάβους» της βολής και της προβολής, που ακόμη και τώρα θέλουν να τα έχουν καλά και με τον «αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ» (και ειδικά εδώ πέρα στη Θράκη είμαστε πραγματικά τίγκα από τέτοιους), δεν θα έχει προηγούμενο.

Το πλήρωμα του χρόνου προφανώς δεν έχει έρθει ακόμη. Πάντως πολλοί θα μείνουν μια μέρα με το στόμα ανοιχτό, όταν θα αρχίσουν αναφανδόν να βγαίνουν στο φως όχι μόνο τα ερπετά, αλλά και οι γυμνοσάλιαγκες…

Νεκτάριος Δαπέργολας
Δρ. Ιστορίας



Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Σχετικά άρθρα...

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *