Ο φόβος...

ο φόβος, είναι αυτός που "κρατάει" δεμένους στο άρμα της απραξίας τους Έλληνες...
ο φόβος, που πήρε τη θέση των Γενναίων σε μια Φάρα που στο παρελθόν δόξασε την ιστορία του κόσμου...
ο φόβος, για ένα δικαστήριο... δυο φάπες... μια εργασιακή αναθεώρηση... ένα αβέβαιο μέλλον για ένα κομμάτι ψωμί κι ας είναι και πικρό...
ο φόβος, που φυλάει τα έρμα....
και εν το μεταξύ η Πατρίδα λεηλατείται...
γονατίζει και καταθέτει στεφάνια μπροστά στα ασκέρια των εντολοδόχων ξεφτιλισμένων πολιτικών vampire ..
ένα τσούρμο κατσαπλιάδων ακροδεξιών, δεξιών, κεντρώων, σοσιαλιστών, αριστερών, κομμουνιστών, ακροαριστερών, πιάσανε τα πόστα από τα καφέ στα Κολωνάκια μέχρι τα βουλευτικά έδρανα και πίνουν φραπέ και αίμα από το υστέρημα ενός Λαού...
κι από κάτω, ένα τσούρμο υποτακτικοί ντυμένοι σφουγγαρίστρες "κάνουν επικύψεις ένα δυο τρία και χοροπηδάει η χοντρή κυρία" του ολοκληρωτισμού...
και κάπου… στις "παρυφές" της δημοκρατίας… μερικοί μοναχικοί Πατριώτες ουρλιάζουν τις νύχτες... "ένα ντουφέκι μωρέ... μα χάθηκε ένα ντουφέκι.... "

{Χάρης Καφετζόπουλος...ποίηση)

Πηγή: Χάρης Καφετζόπουλος