Προκήρυξις πρὸς τοὺς Ἕλληνας

Αἰγίνη, 20 ἰανουαρίου 1828.

«Ἐάν ὁ Θεός μεθ' ἡμῶν, τίς καθ' ἡμῶν;»

Εὐχαριστῶ τὸν Θεὸν ὅτι ἔφθασα τέλος ἐν μέσῳ ὑμῶν, καὶ εἰς ὑμᾶς εὐγνωμονῶ βαθύτατα διὰ τὴν χαρὰν μαθ' ἧς με ἐδέχθητε καὶ τὴν ἀπεριόριστον ἐμπιστοσύνην ἥν με δεικνύετε. Καὶ ἔτι μὲν δὲν ἦλθε καιρὸς νὰ σᾶς ἐμφανίσω ὁλοσχερῆ τὴν ἀπόδειξιν τῆς ἀφοσιώσεως καὶ φιλοπατρίας μου. Ἀλλ' ὅταν οἱ ἀντιπρόσωποί σας, ἐννόμως συνεστῶτες εἰς ἐθνικὴν συνέλευσιν, γνωρίζωσι τὰς δοθησομένας εἰς αὐτοὺς ἐκθέσεις μου, τότε θέλετε βεβαιωθῆ, ἐλπίζω, ὅτι ὁ μόνος σκοπὸς τῶν περιηγήσεων καὶ τῶν κόπων μου ἀπὸ τοῦ μαΐου μηνὸς τοῦ παρελθόντος ἔτους ἦτον νὰ ἐκβάλω τὴν πατρίδα μας ἀπὸ τὴν ἀθλίαν μόνωσιν εἰς τὴν ὁποίαν εὑρίσκεται, καὶ νὰ τῆς προμηθεύσω τάχιον τὰς ὠφελείας ὅσας τῇ ὑπόσχεται ἡ Λονδίνειος συνθήκη τῆς 6 ἰουλίου, ἔτι δὲ καί τινα βοηθήματα χρηματικὰ παρὰ τῶν ὑπογραψασῶν τὴν συνθήκην ταύτην Δυνάμεων.

Αἱ τιμαὶ δὲ αἱ ἀπδοθεῖσαι εἰς τὴν σημαίαν μας τῇ 12 τοῦ παρόντος μηνὸς, καὶ αἱ ἐκλάμψασαι περὶ τὴν καθίδρυσιν τῆς προσωρινῆς κυβερνήσεως, σᾶς γίνονται ἐχέγγυοι, ὅτι, ἄν ὁ ῥηθεὶς σκοπὸς δὲν κατωρθώθη ἀκόμη, δὲν θέλει ὅμως ἐπιβραδύνῃ ἀφ' οὗ ἡ ἐσωτερικὴ κυβέρνησις, δυνατὴ γενομένη διὰ τῶν νόμων, σᾶς λυτρώσῃ ἀπὸ τὰς μάστιγας τῆς ἀναρχίας καὶ σᾶς φέρῃ βαθμηδὸν εἰς τὴν ἠθικὴν καὶ πολιτικὴν ἐπανάῥῤωσιν.

Καὶ τότε μόνον θέλετε παρέξῃ εἰς τοὺς συμμάχους βασιλεῖς τὰ πιστὰ, ὥστε μηδὲ νὰ ἀμφιβάλλωσι περὶ τῆς προθυμίας σας εἰς τὸ νὰ δειχθῆτε ἄξιοι τῆς εὑεργετικῆς προαιρέσεως ἥτις καὶ τὴν συνθήκην ὑπηγόρευσε τῆς 6 ἰουλίου καὶ τὸ ᾀειμνημόνευτον ἔργον τῆς 8 (20) ὀκτωβρίου.

Πρὶν ὅμως γείνῃ ἡ τοιαύτη μεταβολὴ, οὐδένα λόγον ἔχετε νὰ ἐλπίζητε μήτα τὰ βοηθήματα ὅσα ἐζήτησα διὰ σᾶς, οὔτε ἄλλο τι τῶν ἀναγκαίων εἰς σύστασιν τῆς ἐσωτερικῆς εὐταξίας καὶ τῆς ἐξωτερικῆς ἀξιοπιστίας σας.

Λυποῦμαι ὅτι ἡ συνέλευσις τῆς Τροιζῆνος δὲν ἔδωκεν εἰς τὸ βουλευτικὸν σῶμα τὴν ἀναγκαίαν ἰσχὺν πρὸς ἀσφάλειαν τῆς ἐθνικῆς ἀνεξαρτησίας. Καὶ ἐπειδὴ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ συγκαλεσθῇ νέα συνέλευσις πρὸ τοῦ ἀπριλίου μηνὸς, καὶ ἐν τῷ μεταξὺ ἡ μένουσα στάσις τῶν πραγμάτων παρατεινομένη κινδυνεύει νὰ βλάψῃ τὸ πᾶν καὶ νὰ σᾶς κάμῃ νὰ χάσετε τὸν ἱερὸν καρπὸν τόσων ἀνδρειοψύχων ἀγώνων καὶ καρτερικῶν μόχθων καὶ θυσιασμῶν, πεπεισμένος ὅτι πρὸ πάντων ἐπιθυμεῖτε νὰ δρέψετε τὸν καρπὸν τοῦτον, καὶ πληροῦντες τὴν προσδοκίαν τῶν συμμάχων δυνάμεων νὰ δικαιώσετε καὶ τὸ περὶ ὑμᾶς μέλημα τῆς χριστιανικῆς Εὐρώπης· διὰ ταῦτα, πράττων τὸ ἐπ' ἐμοὶ, τὴν μὲν συγκάλεσιν νέας ἐθνικῆς συνελεύσεως παρασκευάζω διὰ τὸν ἀπρίλιον μῆνα, μέχρι δὲ τότε παραδέχομαι καὶ συνιστῶ εἷδος τι προσωρινῆς κυβερνήσεως σύμμορφον μὲ τὰς κειμένας ἀρχὰς παρὰ τῶν συνελεύσεων τῆς Ἐπιδαύρου, τοῦ Ἄστρους, καὶ τῆς Τροιζῆνος.

Ἐκλέξας δὲ τὸ εἷδος τοῦτο τῆς κυβερνήσεως ἀφ' οὗ συνεβουλεύθην τό,τε βουλευτικὸν σῶμα καὶ τὴν γνώμην τῶν ἐμπειροτέρων ἐξ ὑμῶν, προσμένω τὴν ὑποστήριξιν καὶ παρ' αὐτῶν καὶ παρὰ πάντων ὅσοι ποτὲ εἰς τὴν τιμὴν ὑψώθησαν τῆς ἐθνικῆς ἀντιπροσωπείας διὰ τῶν ψήφων τῶν ἐπαρχιῶν, καὶ τοὺς προσκαλῶ συνεταίρους καὶ εἰς τὰ ἔργα καὶ εἰς τὸ ὑπευθύνόν μου ὑπὸ τὴν μέλλουσαν κρίσιν τῆς ἐθνικῆς συνελεύσεως.

Ὁ δὲ βίος μου ὅλος, καὶ ἡ πολιτεία ὑπὲρ τὰ τριάκοντα ἔτη, καὶ ἡ παρὰ πολλῶν τῆς Εὐρώπης τόπων ἐπιβραβευομένη μοι εὔνοια, σᾶς ἐγγυῶνται ὅτι σκοπὸν ἄλλον δὲν θέλουσιν ἔχει αἱ πράξεις μου εἰμὴ νὰ σᾶς φυλάττω ἀπὸ τὰς καταχρήσεις αὐτεξουσίου κυβερνήσεως, βάλλων ὑμᾶς ὑπὸ τὴν σκέπην τῶν νόμων.

Ἐπιστολαὶ Ι. Α. Καποδίστρια, Κυβερνήτου τῆς Ἑλλάδος, Διπλωματικαί, Διοικητικαὶ καὶ Ἰδιωτικαί, γραφεῖσαι ἀπὸ 8 Ἀπριλίου 1827 μέχρις 26 Σεπτεμβρίου 1831, Συλλεγεῖσαι μὲν ~~~ φροντίδι τῶν Ἀδελφῶν αὐτοῦ, Ἐκδοθεῖσαι δὲ παρὰ Ε. Α. Βετάν, ἑνὸς τῶν γραμματέων τοῦ Κυβερνήτου. Ἑλληνιστὶ δὲ ἐκδίδονται δαπάναις Π. Δ. Στεφανίτη Λευκαδίου, Ἰατροῦ, Μεταφρασθεῖσαι ἐκ τοῦ Γαλλικοῦ παρὰ Μιχαὴλ Γ. Σχινᾶ. Τόμος Πρῶτος. Ἀθήνησιν, Ἐκ τῆς Τυπογραφίας Γ. Χαρτοφύλακος. 1841.

Πηγή: Ανέμη

Ἀντιγραφή: Ἑλληνων Φῶς