«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Τὴν ἑσπέραν τῆς ἀξιομνημόνευτου ἡμέρας, τῆς Παρασκευῆς 26 Ὀκτωβρίου 1912, ἡ πόλις τῶν Ἀθηνῶν παρουσίασε θέαμα ὅμοιον τοῦ ὁποίου σπανίως ἐδόθη εὐκαιρία εἰς τοὺς ἱστορικοὺς νὰ περιγράψουν. Ἡ ἡμέρα ἀπὸ πρωΐας ἦτο βροχερά. Ὁ...
(Ἀπόσπασμα ἐκ τοῦ εἰς τὴν ἑκατονταἐτηρίδα τῆς ἐξόδου ἐκφωνηθέντος ἐν τῷ Πανεπιστημίῳ λόγου) Σωκράτους Κουγέα ...Τὸ Μεσολόγγι καίεται τώρα πέρα ὡς πέρα. Ἀλλ’ ἡ πυρὰ αὐτὴ δὲν εἶναι πυρὰ τοῦ θανάτου καὶ τοῦ ὀλέθρου...
«Ποτέ δέν εἶναι ἀργά» ἔλεγε συχνά. ῾Η φράση αυτὴ ἦταν τὸ σύμβολό της· ὁ κανόνας τῆς ζωῆς της. Τὴν περασμένη ἀκόμα πρωτοχρονιὰ τὴν ἔγραψε σὲ κάτι ἡμερολογιάκια, ποὺ τὰ ζωγράφισε ἡ ἴδια καὶ τὰ...
Γιὰ σᾶς τὰ νικητήρια τὰ χείλη μας ὑμνοῦν. Γ. Δροσίνης Ξένε, ποὺ μόνος κι ἔρημος σὲ κρῦες χῶρες τρέχεις, γιὰ πές μου πόθεν ἔρχεσαι, πατρίδα σου ποιὰν ἔχεις; -Τὴ μακρινὴ πατρίδα μου πάντα ποθῶ...
Ἔφυγα σχεδὸν παιδὶ καὶ ξαναγυρίζω σχεδὸν γέρος. Δεκατέσσερα ὁλάκερα χρόνια ἡ κακὴ μου μοῖρα μὲ κράτησε δεμένο στὴ ξενιτιά, πότε μὲ δυστυχίες ἀφάνταστες, πότε μ' εὐτυχίες πλανερές. Εὐτυχίες καὶ δυστυχίες τὸ ἴδιο μ' ἀλυσόδεναν...
Ἡ Σαλονίκη ποὺ ἔσβηνε μὲ τοῦ καιροῦ τὸ διάβα -καντήλι ποὺ τρεμόφωτο γιὰ λάδι λαχταρᾷ- ἀποβραδὶς κοιμήθηκε δυστυχισμένη, σκλάβα, καὶ τὴν αὐγούλα ξύπνησεν ἀρχόντισσα, κυρά. Τί νά 'βλεπε στὸν ὕπνο της, τί νά 'ταν...
Πάει τὸ καλοκαίρι κι ἡ καλοκαιριά· νέφη σηκῶθηκαν καὶ τὸν ἴσκιο των στὰ πελάγη ρίχνουν, ρίχνουν στὴ στεριά. Φθινοπώρου πνεῦμα θλιβερὸ περνᾷ, μυστικὸ στὰ δένδρα πνέει ψιθύρισμα καὶ τὰ φύλλ' ἀνάρια πέφτουν τὰ στερνά....
Χαῖρε, ὦ θεία, ποὺ μάγια τόσα δίχως μίλημα σκορπᾶς· ποὺ τοῦ κόσμου κάθε γλῶσσα μὲ τοὺς ἤχους σου νικᾷς! Σὰν τὸ στῆθος πλημμυρίσῃ ἀπὸ αἰσθήματα πολλά, μέσα ἐκεῖθε νὰ τὰ χύσῃ δυσκολεύεται ἡ λαλιά....
Ένας Έλληνας - ο Μακρυγιάννης (Γιώργος Σεφέρης)
27 Απρ, 2015
Οδυσσέας Ελύτης - Απόσπασμα από το Άξιον Εστί (1959)
18 Μαρ, 2015
Εθνική Οργάνωσις Κυπρίων Αγωνιστών 1.4.1955
1 Απρ, 2015
15 Απρ, 2015
ΑΦΙΕΡΩΜΑ : ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ – ΠΟΝΤΟΣ
19 Μάι, 2015
