Λογοτεχνία

0

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΟΝΕΙΡΟ

Ξημέρωνε τοῦ Χριστοῦ. Στὸ πατρικό μου σπίτι βρέθηκα. Μπροστὰ στὸ εἰκονοστάσιο. Ὅλα τὰ σπίτια στὸν τόπο μου εἶχαν εἰκονοστάσια, πλουτισμένα μὲ βυζαντινὲς εἰκόνες ἀσάλευτες, μαυρισμένες σὰν ἀπό φωτιά, ἱερώτατες. Στ' ἅγια τὰ εἰκονίσματα καίγανε...

0

Τὸ Χριστόψωμο (1887)

(ΔΙΗΓΗΜΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΝ) Μεταξὺ τῶν πολλῶν δημωδῶν τύπων, τοὺς ὁποίους θὰ ἔχωσι νὰ ἐκμεταλλευθῶσιν οἱ μέλλοντες διηγηματογράφοι μας, διαπρεπῆ κατέχει θέσιν ἡ κακὴ πενθερά, ὡς καὶ ἡ κακὴ μητρυιά. Περὶ μητρυιᾶς ἄλλοτε θὰ ἀποπειραθῶ νὰ...

0

ΤΟ ΜΝΗΜΑ ΤΗΣ ΓΡΗΑΣ

Άγγελου Βλάχου Πίνδος, Μόροβα, Ιβάν, Κλεισούρα, Τεπελένι, ονόματα που αντηχούν σαν σάλπιγγες μέσ’ στην ψυχή μας, που φέρνουνε στο νου δόξες, ορμή, νίκες. Της Γρηάς το Μνήμα; Δεν ξυπνάει τίποτ’ απ’ αυτά. Είναι ένα...

1

Ο ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ ΕΦΥΓΕ

Ὁ Προφήτης μὲ τὰ φλογοβόλα μάτια φεύγει χτυπῶντας τὸ ραβδί του στὶς κακοτοπιὲς τοῦ ἀπείρου· δὲ θὰ ξαναγυρίσει πιὰ γιὰ νὰ καταραστεῖ τὰ Σόδομα καὶ τὰ Γόμορα — αὐτὲς τὶς τόσο δικές του πολιτεῖες,...

0

Ο ΜΟΝΑΧΟΣ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ*

Ὁ μοναχὸς Ἀνδρόνικος, ποὺ «ἀνεπαύθη ἐν Κυρίῳ», τὸν περασμένο μῆνα, δὲν εἶνε ἄλλος, παρὰ ὁ διηγηματογράφος καὶ ἀκαδημαϊκὸς Ἀλέξανδρος Μωραϊτίδης. Πρὶν ντυθεῖ τὸ «ἀγγελικὸν σχῆμα», ὑπῆρξε ἀναχωρητὴς μέσα στὴν πολυθόρυβη πρωτεύουσα. Σ' ἕνα ἀπόμερο...

0

[...] Ἄτιτλο

"Οἱ χαμένες ἀγάπες εἶναι σάν τίς χαμένες πατρίδες. Τίς σκέφτεσαι μέ νοσταλγία καί θέλεις πάντα νά γυρίσεις πίσω. Ἡ διαφορά εἶναι ὅτι ἡ πατρίδα ξέρεις ὅτι θά εἶναι ἐκεῖ νά σέ περιμένει, ἐνῶ γιά...

0

Δέν εἶδα τίποτα στή Γεννησαρέτ

Τόν ἄνδρα τόν ἁλιέα ἀνθρώπων καί τῆς Γεννησαρέτ Καί τόν νεαρό μαθητευόμενο ἀπό τή μικρή πόλη τῆς Ναζαρέτ Νά μποροῦσαμε νά τόν ξαναδοῦμε (ἐπιτέλους) ὅπως ἦταν... Νά μποροῦσαμε νά τόν ξαναδοῦμε, τόν ἄνδρα τῆς...

0

Οἱ τελευταῖες ὧρες τῆς Πόλης

Αλαλαγμοί χαρᾶς διὰ τά πιλάφια τοῦ Παραδείσου καὶ τούς θησαυροὺς τῆς γῆς ἠκούοντο εἰς ὅλον τό στρατόπεδον. Τὴν ἐσπέραν ἤναψαν μεγάλας πυράς ἔξω τῶν τειχῶν καὶ ἐφωταγώγησαν ὅλα τὰ πλοῖα εἰς τὸν Κεράτιον Κόλπον,...