Ῥωμησοσύνη (Γιάννης Ρίτσος)
I Αὐτὰ τὰ δέντρα δὲ βολεύονται μὲ λιγότερο οὐρανό, αὐτὲς οἱ πέτρες δὲ βολεύονται κάτου ἀπ᾿ τὰ ξένα βήματα, αὐτὰ τὰ πρόσωπα δὲ βολεύονται παρὰ μόνο στὸν ἥλιο, αὐτὲς οἱ καρδιὲς δὲ βολεύονται παρὰ...
Ἰχνηλατῶντας Ποιητικὰ Μονοπάτια
Μὴ φοβηθῇς (Ἰωάννης Πολέμης)
(Λυρικὸν ἠθογραφικὸν ποίημα) Μὴ φοβηθῇς τὸ σπίτι ποὺ ἄνοιξε στὴ γῆ βαθιὰ τὰ θέμελά του, κι ἄς ἔρθουν χίλιοι ἀνεμοστρόβιλοι καὶ τὴ σκεπή του ἄς ρίξουν κάτου. Μὴ φοβηθῇς τὸ δέντρο ποὺ ἅπλωσε τὶς...
Πρόσω ὁλοταχῶς... (Νεκτάριος Μαμαλοῦγκος)
Οὔριος ἄνεμος σὲ κάθε πλοῦ σας νὰ φυσᾶ, καὶ ἥλιος λαμπερὸς τὸ δρόμο σας νὰ φωτίζει. Τρικυμία ἀπρόσμενη ἐὰν σᾶς συνταράξει, μὲ πλεύση κατάλληλη νὰ τὴ διαβεῖτε ὡς πέρα. Τοὺς ναυαγοὺς νὰ τοὺς προσέχετε...
Γιατί τὰ τάλαρα τὰ λένε τάλαρα (Ἀνδρέας Λασκαρᾶτος)
Α’ ΟΝΤΙΣ ἔπλασε ὁ Θειὸς τὴν Οἰκουμένη, τὸ Ληξοῦρι, καὶ τόσους ἄλλους τόπους, εἶπε στὸ νοῦ του: Ἆ! τώρα δὲ μοῦ μένει πάρι νὰ πλάσω, γέ μου, καὶ τσ᾽ ἀθρώπους». Κ᾽ ἐκεῖ ποῦ κράταε...
Σελήνη (Γιῶργος Σαραντάρης)
Ἀπὸ ἕνα θαῦμα Ἀπὸ ἕνα πρόσωπο πρωίας Παίρνεται ὁ θυμός μου Σελήνη ἀθρόα παρουσία Ἑλένη ἡ καμπύλη τοῦ κόσμου M᾿ ἐβένινη σημασία Ἡ πύλη ἀνοίγει στὸν ξένο Στ᾿ ἀγέρι T᾿ ἀλέτρι ὀργώνει τὸν κάμπο...
Ἡ Πίστη (Γεώργιος Δροσίνης)
Δέν ἔχεις Πίστη, ὅταν τά στάχυα σου προσμένεις νά γενοῦν σιτάρι, κι ἀπ’ τ’ ἄκαρπο δεντρί πού κέντρωσες, προσμένεις καρπερό βλαστάρι. Πίστη ἔχεις, ὅταν ἀπ’ τό χέρσωμα κι ἀπ’ τ’ ἀστραποκαμένα ξύλα προσμένεις τούς...
Ὁ Γκρεμιστὴς (Κωστὴς Παλαμᾶς)
Ἀκοῦστε. Ἐγὼ εἶμαι ὁ γκρεμιστής, γιατί εἶμ᾿ ἐγὼ κι ὁ κτίστης, ὁ διαλεχτὸς τῆς ἄρνησης κι ὁ ἀκριβογιὸς τῆς πίστης. Καὶ θέλει καὶ τὸ γκρέμισμα νοῦ καὶ καρδιὰ καὶ χέρι. Στοῦ μίσους τὰ μεσάνυχτα...
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος (Τάσος Λειβαδίτης)
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο. Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα ματώσουν απ' τις φωνές το...
