16 Νοεμβρίου 2016.

I

Ο χάρτης αποτυπώνει τις χώρες που έχει ο επισκεφτεί ο Erdoğan κατά τη διάρκεια της θητείας του.

Θέλετε να σας φτιάξω έναν χάρτη με τις χώρες που επισκέφτηκε ο Τσίπρας; Ή μηπως ο Σαμαράς ή/και ο Παπανδρέου; Ή μήπως ο Καραμανλής; Ή μήπως ο Σημίτης; Ή μήπως όλοι οι προηγούμενοι μαζί;

Λοιπόν, για να μην μακρηγορώ. Θέλετε να σας φτιάξω έναν χάρτη με όλες τις χώρες που έχουν επισκεφτεί όλοι οι Πρωθυπουργοί από το 1945 μέχρι σήμερα; Δεν καλύπτουν ούτε το 1/5 των χωρών που επισκέφτηκε ο Erdoğan κατά τη διάρκεια της θητείας του (σε 10+ χρόνια).

Δεν υπάρχετε.

Δεν θέλω να απαξιώνω τη χώρα μου, αλλά αν δεν γίνουν κατανοητά ορισμένα πράγματα, αν δεν γίνει κατανοητή η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η πολιτική τάξη και το κράτος, και η -ανύπαρκτη- «ποιότητα» των οργανικών του ελίτ, μια ζωή (δηλαδή για όσο ακόμη θα υπάρχει κράτος) κομματικά και παραταξιακά καθρεφτάκια θα σας προσφέρουν. Σε κουτσομπόλες θα σας μετατρέψουν (όπως συμβαίνει άλλωστε, καθώς η χειραγώγηση πάει σύννεφο).

Να συνειδητοποιήσετε, να καταλάβετε. Μήπως θυμώσετε και πάψετε να ανέχεστε.

Γιατί και χθες, καθρεφτάκια για ιθαγενείς-πιθηκάκια «ταΐσαν» αρκετούς οι διαμορφωτές της «κοινής γνώμης» (γιατί ακριβώς ιθαγενείς-πιθηκάκια χρειάζονται προκειμένου να επιβιώσουν). Υποστάθμη.

Πάρτε το είδηση. Σας έχουν κλείσει σε ένα μικρόκοσμο (σε ένα διανοητικό κλίβανο ή διανοητικό θάλαμο απομόνωσης και σας επαναλαμβάνουν συνεχώς τις λέξεις Ουάσινγκτον, Βρυξέλλες, Βερολίνο) και δεν βλέπετε πέρα από τη μύτη σας.

Επισημάνσεις

Όταν έχεις λόγο ύπαρξης ΩΣ μέλος του ΝΑΤΟ, της Ε.Ε και της Ευρωζώνης (και μόνον τότε), όταν διατυμπανίζεις ότι «Ανήκεις εις την Δύσιν» και «η Ευρώπη είναι η ταυτότητα σου», όταν λες «Πάση θυσία στο ευρώ» και «Τουλάχιστον, η Ελλάδα αν καεί, να καεί για να υπάρξει μια συνοχή και μια πραγματικά ενωμένη Ευρώπη», τότε καταλήγεις να μην σε σέβεται, να μην σε υπολογίζει κανείς, να μην αξίζεις, να προσεύχεσαι σε ευρωμανουάλια και να κάνεις το σταυρό σου προκειμένου ένας Ομπάμα, που αποχωρεί, να σου επιλύσει ζητήματα με τη Γερμανία και την Τουρκία (καμία συζήτηση για τα «Ελληνο-Τουρκικά» δεν υπήρξε). Τότε καταλήγεις να μην υπάρχεις. Τα προηγούμενα ακριβώς σε οδηγούν στο να μην υπάρχεις.

Η Τουρκία, κυρίες και κύριοι, είναι αποφασισμένη να πουλήσει πολύ ακριβά το τομάρι της. Τα ωραία λόγια και τα χτυπήματα στην πλάτη είναι αέρας. Και η Τουρκία είναι αποφασισμένη να δείξει πόσο «δύσκολη και πολύτιμη» σουνιτική δύναμη είναι (το προηγούμενο σχετίζεται και με την Αίγυπτο). Τέλος -και αυτό καλό είναι να το χωνέψετε για να μην έχετε αυταπάτες-, η Τουρκία δεν συμμετείχε στην προηγούμενη μεγάλη παγκόσμια κατανομή (δηλαδή στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο). Να είστε σίγουροι πως θα συμμετέχει -θα δηλώσει παρούσα- στην επόμενη. Η «Τουρκία» έχει να διεξάγει εξωτερικό διακρατικό πόλεμο, περίπου 100 χρόνια. Μην σας κοροϊδεύουν, σας καθησυχάζουν και σας αποκοιμίζουν.

Σημειώση

Ένα έχω να πω: εάν «πέσει» το Ιράν, αντίο ζωή. Θα χαίρεστε σαν μουρόχαυλα όπως συνέβη με την Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ και τη Συρία. Ποιόν ευνόησε de facto η καταστροφή αυτών των κρατών; Ποιός θα εξισορροπήσει την Τουρκία εάν «πέσει» το Ιράν;

II

Ας αναφερθώ και στην αποψινή -πιο χαλαρή- ομιλία. Η ομιλία του -προφανώς- λαϊκιστή Ομπάμα, στα ουσιώδη πολιτικά σημεία της που αφορούσαν την Ελλάδα, κατέλυσε ολόκληρη την ιδεολογική ραχοκοκαλιά του «μετώπου της λογικής και της αλήθειας» (στην πραγματικότητα του παραλογισμού και του ψέμματος), το οποίο χαρακτηρίζεται από υποτακτικότητα, ευρωλαϊκισμό, δηλαδή λαϊκισμό των υπερεθνικών ελίτ και του εγχώριου αποικιοποιημένου λούμπεν αστισμού ή της εθελόδουλης «εξευρωπαϊσμένης» αστολουμπεναρίας, από μίσος και ρατσισμό για οτιδήποτε αυτόχθονο (σε αντίθεση, ο Ομπάμα αναφέρθηκε στο Φιλότιμο, τονίζοντας το, ολοκληρώνοντας την ομιλία του), απέραντη λατρεία για την «Ευρώπη» και ατελείωτη διάθεση δουλικής (και απολίτικης) προσφοράς σε ξένη εξάρτηση και εξευτελισμό (τόσο απέραντη και ατελείωτη που καταντά γελοία και συνάμα γλοιώδης). Τα προηγούμενα δεν τα γράφω υπέρ του Συ.Ριζ.Α. Κατά την προσωπική μου εκτίμηση η υγιής και καθαρτική κατάσταση για τη χώρα θα ήταν ο παράλληλος υλικός και ηθικός εξοβελισμός και εξοστρακισμός τόσο της Ν.Δ όσο και του Συ.Ριζ.Α, από το πολιτικό τοπίο της Ελλάδας.

Σημειώσεις

[-] Η κληρονομιά του περίφημου Φιλότιμου, μαζί με άλλα στοιχεία, είναι τμήμα των ηθικών μας καθηκόντων και έκφραση του πολιτισμού μας (όχι πως τον γνωρίζουμε ιδιαίτερα, απλά έτσι έχουμε μάθει μέσα από την εμπειρία και τις σχέσεις μας να συμπεριφερόμαστε). Ενός πολιτισμού με διαφορετικό ηθικό και αξιακό σύστημα από τους Προτεστάντες. Το Φιλότιμο αποτελεί υποχρέωση του ηθικού μας περιβάλλοντος και της ανθρωπολογίας μας. Βέβαια, το φιλότιμο και όλες αυτές οι ηθικές υποχρεώσεις είναι καταπληκτικές και αξεπέραστες εκφράσεις πολιτισμού σε επίπεδο κοινωνικής ηθικής και αξιακής συνοχής (επίσης παραμερισμού και υπέρβασης του κράτους, των μηχανισμών εξουσίας και ισχύος), όχι όμως σε επίπεδο διακρατικών σχέσεων και εξουσιαστικών δομών, συμφερόντων και συσχετισμών εντός -ή εκτός- της Ε.Ε και της Ευρωζώνης ή της ΕυρωΑτλαντικής δομής (Σε αυτό το επίπεδο το Φιλότιμο σε μεταβάλλει σε Κορόιδο ή σε αποικιοποιημένο πιθηκάκι που το εμπαίζουν προσφέροντας του καθρεφτάκια).

[-] Πρέπει να γράψω ένα σημείωμα με τίτλο, «προς υπεράσπιση του ρεαλισμού», γιατί την έννοια αυτή την έχουν εξευτελίσει υποτιθέμενα «λογικοί» και «ορθολογιστές», εθελόδουλοι και υποτακτικοί, γλοιώδεις και χυδαίοι (δύσμοιρε Θουκυδίδη ποιοι σε επικαλούνται), και όσοι αποικιοποιημένοι ιθαγενείς εκπορνεύονται και προσφέρονται -υπέρ του δέοντος εύκολα και δουλικά- σε ξένη «εξάρτηση» και εξευτελισμό αναφωνόντας: επιλέξτε εμένα, δείτε πόσο φρόνιμος και ιδανικός δούλος είμαι, δείτε πόσο ατίθασοί και ανυπάκουοι είναι οι άλλοι σε σχέση με εμένα τον δουλοπρεπή. Δείτε πόσο υποτακτικός και υπάκουος δούλος είμαι. Ηθικός και πνευματικός εμετός και εκχυδαϊσμός.

[-] Το σημείωμα αυτό (II) αποτελεί γέφυρα από την πολιτική και τον «ρεαλισμό» στον πολιτισμό και τον «ιδεαλισμό».

III

Για να μην ξεχνάμε με ποιο τρόπο χρησιμοποιούν τα σύμβολα -και τι λένε- κάποιοι, και με ποιο τρόπο -και τι λένε- κάποιοι άλλοι.

Επισημάνσεις

[-] Έγω έχω συγκεντρώσει τον μηντιακό, πολιτικό και προπαγανδιστικό οχετό που ξεχύθηκε με την πρώτη ευκαιρία (θέλει η πουτ..α να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει) από τα «αδέρφια» μας πριν λίγα χρόνια (ξεκινώντας την περίοδο Παπανδρέου). Οι αποικιοποιημένοι δούλοι-ιθαγενείς φυσικά τα ξέχασαν και τα απώθησαν, εσωτερικεύοντας και μετασχηματίζοντας τα σε σύνδρομα κατωτερότητας. Υποταγή. Κάποια στιγμή, σε ανύποπτο χρόνο, θα παρουσιάσω τις οχετολογικές φρασεολογίες εκείνης της περιόδου -ασύμμετρου πολέμου- αλλάζοντας το όνομα του έθνους και θα περιμένω αντιδράσεις.

[-] Βασικά δεν θέλει η πουτ..α να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει. Θέλει η νεο-Καρολίγγεια Ευρώπη να κρυφτεί και ο νεο-Καρλομάγνισμος και η χαρά δεν τους αφήνει... Σε νοσταλγικούς αποικιοκρατικούς κύκλους υπάρχουν τάσεις που μετασχηματίζουν βάρβαρα ένστικτα και ιστορικά απωθημένα σε «ευρωπαϊκή» τιμωρητική «πολιτική».

[-] Η χώρα, αποσταθεροποιημένη και υπονομευμένη εκ των έσω, εκείνη την περίοδο υπέστη τεράστια ηθική και οικονομική βλάβη. Υπάρχει και ηθικό και συμβολικό κεφάλαιο. Άλλοι τονίζουν ή αναδεικνύουν το μεν, άλλοι αποδομούν ή πολεμούν το δε.

[-] Τα προηγούμενα τα γράφει άνθρωπος που θεωρεί τον περίφημο «φιλελληνισμό» -σε μεγάλο βαθμό- ως ιδεολογία «κοινής γνώμης» του 19ου αιώνα και ως εργαλείο εξωτερικής πολιτικής που χρησιμοποιήθηκε προκειμένου να υπάρξει εισδοχή της δυτικής Ευρώπης στον χώρο της ανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων. Δεν τα γράφει κανένας αφελής.

Σημειώση

[-] Πάντως, όπως έγραψε και ένας γνωστός-φίλος, «Είμαστε το μοναδικό νεωτερικό περιφερειακό έθνος-κράτος του οποίου η πολιτιστική εξάρτηση δεν μειώθηκε αλλά αυξήθηκε όλα αυτά τα χρόνια (Post 90s). Τώρα το αν φταίμε εμείς ή δεν μας αφήνει η Δύση να λυτρωθούμε από τον οριενταλισμό μας είναι μεγάλη κουβέντα. Μάλλον κάπου στην μέση είναι η αλήθεια».

Πηγή: Δ`~. Κοσμοϊδιογλωσσία