Τίσις ατασθάλου ύβρεως

Νέμεσις Nemesis, by Alfred Rethel (1837) wikipedia URL[https://en.wikipedia.org/wiki/Nemesis_(mythology)]

Θεόφιλος Πουταχίδης

Όπου και να γυρίσω τα μάτια μου σε αυτήν τη χώρα, βλέπω το «ευ αγωνίζεσθαι» να τσαλαπατιέται βάναυσα. Φοβάμαι πως αυτή η κοινωνία έχει πια εμποτιστεί από την κορφή μέχρι τα νύχια, έτσι ώστε να το αγνοεί πλήρως. Οι κανόνες του παιχνιδιού δεν έχουν απολύτως καμιά σημασία. Είναι φτιαγμένοι για να παραβιάζονται.

Είναι φτιαγμένοι για να περιορίζουν
και να δεσμεύουν αυτούς που τους
σέβονται, ώστε οι επιτήδειοι που τους
καταπατούν να πλεονεκτούν και να
κερδίζουν τις παρτίδες μονίμως.

Βλέπω τη διαφήμιση κάποιου οινοπνευματώδους ποτού στην τηλεόραση και μου ’ρχεται να κλάψω. Σε αυτήν, ένας γνωστός ξένος ηθοποιός εκφέρει το κεντρικό μήνυμα της διαφημιστικής εκστρατείας: «Όταν κερδίζεις με τον σωστό τρόπο, τότε όλοι βγαίνουν κερδισμένοι». Εύγε στους διαφημιστές! Αλλά τι θλίψη, τι κατάντια... Κάποιοι ξένοι διαφημιστές διδάσκουν στα παιδιά μας ήθος, ενώ εμείς τα προτρέπουμε στην αισχρή ανηθικότητα.

Κάναμε την αδικία κανόνα και τη ζαβολιά επαγγελματική μέθοδο. Αυτά που εμείς διαφημίζουμε λένε «με το σταυρό στο χέρι προκοπή δεν γίνεται». Για να νικήσεις μπορείς ή μάλλον πρέπει-επιβάλλεται-δικαιούσαι να κλέψεις, να παραβιάσεις όποιον κανόνα του παιχνιδιού μπορείς.

Έτσι είναι τα πράγματα σε αυτήν τη
χώρα. Μην ντρέπεσαι γι’ αυτό.
Αντίθετα, για τη δολιότητα και την
καπατσοσύνη σου να καμαρώνεις.

Να κερδίζεις με τον λάθος τρόπο είναι πολύ καλύτερα. Δηλαδή, να κερδίζεις αδικώντας και ζημιώνοντας τον άλλον. Έτσι τον ισοπεδώνεις, τον καταστρέφεις ολοσχερώς. Η κατάφωρη αδικία τον τρελαίνει, τον εξουθενώνει, και τον κάνει να χάνει τον ύπνο του. Μη φοβάσαι, όσο και να διαμαρτύρεται δεν τον ακούει κανείς. Όλα τα πόστα τα έχουμε πιασμένα. Δεν θα βρει το δίκιο του ποτέ. Άσ’ τον να γίνεται γραφικός. Άσ’ τον να μοιάζει με τον τρελό του χωριού.

Τι «ευ αγωνίζεσθαι» και σαχλαμάρες! Γιατί να κερδίζεις με τον σωστό τρόπο κι όλοι να βγαίνουν κερδισμένοι; Κάτσε απάνω στο θρόνο της αδικίας, της ατιμίας, της πονηριάς κι απόλαυσε τη δόλια νίκη σου, ενώ όλα γύρω σου καταστρέφονται. Γνήσιο τέκνο κι εσύ του «κοσμοκράτορος του αιώνος τούτου», ένας μικρός Νέρωνας.

Ω! Θεέ μου τι διαστροφή! Τι είδους
ξεδιάντροπα και διαβολικά εμέσματα
έχουμε καταντήσει;

Η καταστρατήγηση του «ευ αγωνίζεσθαι» εξηγεί απόλυτα τη φαυλοκρατία που επικρατεί στη χώρα και την καταστροφή μας. Γιατί όμως δεν το βλέπουμε; Τι ακριβώς συμβαίνει μέσα στο κεφάλι μας όταν παραβιάζουμε ολοφάνερα τους κανόνες του παιχνιδιού και αγνοούμε γραπτούς κι άγραφους νόμους ώστε να πετύχουμε κάθε φορά το σκοπό μας;

Είναι ο άρρωστος εγωισμός, η αλαζονεία και η απουσία της φιλοσοφίας του «γνώθι σαυτόν». Κάθε –μα κάθε– φορά είμαστε απόλυτα πεπεισμένοι ότι εμείς είμαστε οι καλύτεροι, χωρίς όμως να το στοιχειοθετούμε και να το αποδεικνύουμε στον εαυτό μας με καθαρό μυαλό, αντικειμενικά και χωρίς προκατάληψη.

Δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ να
υπάρξει καλύτερος από εμάς σε κάτι,
γιατί μεγαλώσαμε δεχόμενοι
αξιωματικά ότι είμαστε τα δώρα του
Θεού στον κόσμο.

Είναι ο απόλυτος συμφεροντολογισμός, η φιλαυτία και το ακόρεστο θέλω μας. Ακόμα κι όταν όλοι το βλέπουν ότι κάποιος άλλος είναι ικανότερος από εμάς σε κάτι, αξίζει περισσότερο τη νίκη ή έχει όλα τα δίκια με το μέρος του, εμείς δεν διστάζουμε να ξεφτιλιστούμε. Χωρίς αιδώ, αδίστακτα, του κλέβουμε το κάθε έπαθλο μπροστά στα μάτια όλων, απλώς επειδή μπορούμε. Με μοναδικό προσόν μας την αποξένωση από την ιδέα της αξιοπρέπειας. Δεν βαριέσαι... ας κάνω εγώ τη δουλειά μου τώρα... Το έπαθλο θα μου μείνει, η ξεφτίλα θα ξεχαστεί.

Είναι η φασιστική νοοτροπία μας. Εγώ έχω ηθικό πλεονέκτημα έναντι των άλλων. Εγώ είμαι πάντα ο καλός. Εγώ έχω την καλύτερη ιδεολογία. Εγώ έχω ιερό σκοπό που αγιάζει τα δικά μου μέσα. Έτσι, μόνον εγώ δικαιούμαι να παρακάμπτω τους κανόνες, χάριν του γενικότερου καλού για το οποίο εργάζομαι. Αλίμονο, όμως, αν παραβιάσουν τους κανόνες οι άλλοι – γι’ αυτούς ισχύουν στο ακέραιο. Μόνο για εμένα που είμαι ανώτερος και γνωρίζω τι είναι καλό για όλους δεν ισχύουν. Μα αφού το ξέρω πως είναι εχθρός του λαού!

Το ότι δεν βρέθηκαν αποδείξεις είναι
λεπτομέρεια. Δικαιούμαι να τις
χαλκεύσω. Κάψτε τον!

Ακούστε λίγο πασάδες, μικροί και μεγάλοι, εκεί έξω... Χείμαρρους ανομίας που λέει κι ο Προφητάνακτας έχετε εξαπολύσει προς κάθε κατεύθυνση. Ναι, υπάρχουν κι αυτοί που σας απαντούν όπως ο Καραϊσκάκης: «μου γράφεις ένα μπουγιουρντί, λέγεις να προσκυνήσω. Κι εγώ, πασά μου, ρώτησα τον... [σ.σ. κάποιον τέλος πάντων] τον ίδιον κι αυτός μου αποκρίθηκε να μην σε προσκυνήσω – κι αν έρθεις κατ’ επάνω μου, ευθύς να πολεμήσω...». Αλλά τι να κάνουμε; Έτσι είναι φτιαγμένοι... απροσκύνητοι και διψώντες δικαιοσύνη.

Ακούστε λίγο πασάδες, με όλη μου την αγάπη σας το λέω. Σταματήστε τώρα την καθ’ υπερβολήν αδικία. Απεκδυόμενοι της αιδούς, υπό την επήρεια της άτης, έχετε τερματίσει το στάδιο της ύβρεως και πληροίτε όλες τις προϋποθέσεις της νέμεσης. Η τίσις είναι πολύ κοντά. Αλίμονο! Ότι πάμε χαμένοι όλοι...

Πηγή: Pontos-News