Τὸ πρόβλημα εἶναι «ἡ τσάντα στὸ σχολεῖο» ἢ τὸ περιεχόμενο τῆς τσάντας;

Γράφει ὁ Δημ. Νατσιός
Δάσκαλος -Κιλκίς

Χαρᾶς εὐαγγέλια. Βρέθηκε τὸ φάρμακο, ἡ συνταγὴ γιὰ τὴν ἀνάταξη τῆς ἡμιθανοῦς Παιδείας μας. Ρίγη συγκινήσεως καὶ χαρὰ ἀνεκλάλητος ἐπικρατεῖ στὸ λαό. Οὐρανομήκεις ζητωκραυγὲς ἠχοῦν ἀπ’ ἄκρου εἰς ἄκρον τῆς Ἑλλάδας -δὲν μπορῶ νὰ τιθασσεύσω τὸν ἐνθουσιασμό μου- σκιρτᾶ καὶ ἀγάλλεται ἡ φύσις. Τὸ ὑπουργεῖο Παιδείας καὶ δὴ τὸ Ἰνστιτοῦτο Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς (ΙΕΠ), ἐξαπέστειλε ἐγκύκλιο διὰ τῆς ὁποίας καλοῦνται τὰ σχολεῖα νὰ «ὑλοποιήσουν δράση» -τί ὡραῖα ἑλληνικά- μὲ τίτλο «Ἡ τσάντα στὸ σχολεῖο». Καὶ ἀντιγράφω ἀπὸ τὴν ἐγκύκλιο ποὺ ἀπεστάλη στὰ σχολεῖα:

«Μὲ τὴ συγκεκριμένη δράση καθιερώνεται ἡ παραμονὴ τῆς σχολικῆς τσάντας τῶν μαθητῶν/τριῶν τοῦ Δημοτικοῦ Σχολείου γιὰ τουλάχιστον ἕνα Σαββατοκύριακο τὸ μήνα, στὸ σχολεῖο τὴν Παρασκευὴ πρὶν ἀπὸ τὸ Σαββατοκύριακο ποὺ ἔχει ἀποφασιστεῖ ἀπὸ τὸν Σύλλογο Διδασκόντων τοῦ σχολείου, ἕως τὴν Δευτέρα. Ἐπισημαίνεται ὅτι ἡ παραμονὴ τῆς τσάντας στὸ σχολεῖο δὲν ἀποτελεῖ μία συμβολικὴ παρέμβαση, ἀλλὰ ἐπιδιώκεται οἱ μαθητές καὶ οἱ μαθήτριες νὰ μὴν ἀσχολοῦνται μὲ τὴν προετοιμασία μαθημάτων κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ Σαββατοκύριακου. Ἡ ὀργάνωση τῆς μελέτης τῶν μαθητῶν καὶ τῶν μαθητριῶν καθὼς καὶ ὁ χρόνος ποὺ ἀπαιτεῖται καθημερινὰ γιὰ τὴν ὑλοποίηση τῶν κατ’ οἶκον ἐργασιῶν ἀποτελοῦν ζητήματα ποὺ συνδέονται ἄμεσα μὲ τὴν μάθηση, τὴν ἀνάπτυξη καὶ τὸν ἐλεύθερο χρόνο τῶν παιδιῶν. Τὸ ΥΠΠΕΘ στὸ πλαίσιο ἀναβάθμισης τῆς σχολικῆς ζωῆς καὶ σύνδεσής της μὲ τὴν κοινωνικὴ πραγματικότητα ἐφαρμόζει τὴ δράση: “Ἡ τσάντα στὸ σχολεῖο”. Ἡ δράση ὑλοποιεῖται μὲ σεβασμὸ στὶς ἀνάγκες τῆς παιδικῆς ἡλικίας μὲ γνώμονα τὴν πολύπλευρη ἀνάπτυξη τῶν παιδιῶν τῆς σχολικῆς ἡλικίας (συναισθηματική, κοινωνικὴ καὶ ψυχοκινητικὴ) καὶ μὲ σκοπὸ νὰ ὑποστηρίξει οὐσιαστικὰ τὸν μειωμένο χρόνο δημιουργικῆς ἐπαφῆς καὶ ἐπικοινωνίας γονέων-παιδιῶν»

Λαμπρές, ἐκπληκτικὲς σκέψεις!! Ἐφ’ ὅσον θὰ ἀπουσιάζει ἡ ἐνοχλητικὴ τσάντα καὶ κυρίως τὸ ἀνεπιθύμητο περιεχόμενό της, γονεῖς καὶ παιδιά, τὸ Σαββατοκύριακο, περιχαρεῖς, διότι τὰ προβλήματα τὰ ὁποῖα «συνωστίζονται» στὴν τσάντα τῶν παιδιῶν, λύθηκαν, θὰ χοροπηδοῦν ἀγκαλιασμένοι, θὰ προβαίνουν σὲ «δημιουργικὲς ἐπαφές», θὰ ἀναπέμπουν εὐχὲς καὶ δεήσεις γιὰ μακροημέρευση καὶ εὐτυχία τῶν ὑπευθύνων του ὑπουργείου καὶ τοῦ ΙΕΠ. Πολλὰ τὰ ἔτη αὐτῶν.

Αἴφνης ὁ ἄνεργος πατέρας θὰ ξεχάσει τα «πάθια καὶ τοὺς καημούς του», τὴν λεηλατημένη ἀπὸ τοὺς ἀνίκανους πολιτικοὺς ζωή του καὶ θὰ γελάσει τ’ ἀχείλι του. Ἡ ἀπολυμένη, ἀπὸ τὴν χρεωκοπημένη ἐπιχείρηση μάνα, θὰ λησμονήσει τὴν ἀγωνία, τὸν τρόμο γιὰ νὰ τὰ βγάλει πέρα καὶ νὰ ἀναθρέψει τὰ παιδιά της.

Ὅλα θὰ ξεχαστοῦν, θὰ εἶναι ἕνα θαυμάσιο Σαββατοκύριακο. Καὶ γιατί ὄχι, νὰ μένει ἡ τσάντα συνεχῶς στὸ σχολεῖο, νὰ μὴν διακόπτεται ἡ… δημιουργικὴ ἐπαφή. Ἡ βδομάδα ὄλη νὰ εἶναι «Κυριακὴ γιορτὴ καὶ σχόλη», κατὰ τὸ γνωστὸ ἀσμάτιον. Εἶναι ὄντως ἱστορικὴ ἡ ἀπόφαση-δράση. Μετὰ τὴν κατάργηση Ἐθνικοῦ Ὕμνου, τὴν ἀπαγγελία του ἀπ’ ὅλο τὸ σχολεῖο τὴν πρώτη Δευτέρα τοῦ μήνα μὲ τὴν ἔπαρση τῆς σημαίας, τὴν κατασυκοφάντηση τῆς ἀριστείας, τὶς ἔμφυλες ταυτότητες καὶ τὶς ἀλλαγὲς φύλου σὲ δεκαπεντάχρονα παιδιά, ἔρχεται καὶ ἡ κατάργηση τῆς μελέτης στὸ σπίτι. (Καὶ ἂς ὑποστηρίζεται τὸ ἀντίθετο. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀνομολόγητη ἐπιδίωξή τους, ἡ αἰχμαλωσία τῶν παιδιῶν ἀπὸ τὶς νέες τεχνολογίες, ἡ καταστροφικὴ ἐξάρτησή τους ἀπὸ τὰ σκληρὰ ἠλεκτρονικὰ ναρκωτικά. Κοπάδια θέλουν ποὺ θὰ ἀναμασοῦν τὸν νεοταξικὸ σανό).

Δὲν προλαβαίνουμε νὰ συνέλθουμε ἀπὸ τὴν μία ἱστορική… δράση καὶ ἐκσφενδονίζεται ἡ ἑπόμενη. Τί ἄλλο κρύβει, τί μᾶς ἑτοιμάζει ἡ διάνοια τῶν μαθητευόμενων μάγων τοῦ ΙΕΠ; Ἀνυπομονοῦμε!!

Γιὰ νὰ βοηθήσω στὴν διαδικασία, προτείνω τὶς ἑξῆς «δράσεις» στὸ σχολεῖο, πού, ἂν ὑλοποιηθοῦν, θὰ μπορούσαμε νὰ μιλᾶμε γιὰ ὁλικὴ ἐπαναφορὰ τῆς ἐθνικῆς καὶ ὄχι τῆς νῦν κακοπαιδείας. (Νὰ σημειώσω γιὰ τὴν «τσάντα στὸ σχολεῖο» ὅτι ἡ τσάντα εἶναι ἀγορασμένη ἀπὸ τοὺς γονεῖς, εἶναι τρόπον τινά, «κινητὴ περιουσία» τους. Ἄρα ἂν ἀντιδροῦν στὸ μέτρο, ἔχουν κάθε δικαίωμα νὰ μὴν ἐπιτρέψουν νὰ μείνει στὸ σχολεῖο).

Πρῶτον: Νὰ ἀποσυρθοῦν τὰ νῦν βιβλία Γλώσσας -περιοδικὰ ποικίλης ὕλης- νὰ ἐπανέλθουν τὰ παλαιὰ πρὸ τοῦ 2006, μέχρι νὰ γραφοῦν νέα, τὰ ὁποῖα θὰ ἔχουν ἄρωμα Ἑλλάδας καὶ Ὀρθοδοξίας

Δεύτερον: Νὰ ξαναβρεῖ ἡ γλώσσα μας τὰ στολίδια της, τοὺς τόνους καὶ τὰ πνεύματα, τὸ λεγόμενο πολυτονικό, ἡ ἀρτιμελὴς μορφὴ τῆς γλώσσας μας. Νὰ ξαναπλουμιστοῦν οἱ λέξεις μας, τὶς ὁποῖες «ξεβρακώσαμε» καὶ κυκλοφοροῦν γυμνὲς καὶ ντροπιασμένες.

Τρίτον: Νὰ διδάσκεται μία ὥρα τὴν ἑβδομάδα μάθημα ἀρχαίων ἑλληνικῶν στὴν Ε´ καὶ Ϛ´ Δημοτικοῦ, κυρίως μύθοι τοῦ Αἰσώπου καὶ Εὐαγγελικὲς Περικοπές, δίδοντας βαρύτητα στὴν ἐτυμολογία τῶν λέξεων καὶ στὸ διδακτικὸ περιεχόμενο τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τῶν μύθων.

Τέταρτον: Νὰ ἐξοβελιστοῦν στὸ «πῦρ τὸ ἐξώτερον» οἱ «φάκελοι Θρησκευτικῶν», τὰ βλάσφημα βιβλία καὶ νὰ ξαναγραφτοῦν νέα Προγράμματα Σπουδῶν μὲ κέντρο καὶ ἄξονα ἀναφορᾶς τὴν ἁγία μας Ὀρθοδοξία. Στὴν δὲ Ϛ´ Δημοτικοῦ νὰ ἐπανέλθει τὸ βιβλίο τῶν Εὐαγγελικῶν Περικοπῶν. Τὰ παιδιὰ θέλουν «ψυχὴ καὶ Χριστὸ» καὶ ὄχι «τῶν ἐθνῶν τὰ δαιμόνια». (Ψαλμὸς 95,5: «Πάντες οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν δαιμόνια»).

Πέμπτον: Νὰ καταργηθοῦν ὅλα τὰ τελευταῖα διατάγματα τῆς μαγαρισιᾶς περὶ ἔμφυλων ταυτοτήτων, κατάργησης τοῦ Ἐθνικοῦ Ὕμνου καὶ τῆς ἀριστείας. Δὲν ἔχουν καμμιὰ δουλειὰ στὸ σχολεῖο οἱ δυσωδίες τῆς κοινωνίας.

Ξέρω, κάποιοι θὰ κουνήσουν τὸ κεφάλι μὲ συγκατάβαση, ἄλλοι θὰ μιλήσουν γιὰ ὀπισθοδρομικότητα, «ὁ κόσμος πάει μπροστά», δὲν συνάδουν αὐτὰ σὲ εὐρωπαϊκὴ χώρα, ὀφείλουμε νὰ προσαρμοστοῦμε στὶς σύγχρονες ἐξελίξεις, στὶς νέες τεχνολογίες καὶ λοιπὰ συναφῆ καὶ ἠχηρὰ παρόμοια. Μήπως, ἐρωτῶ, ἐπειδὴ ἐκπαραθυρώσαμε ὅλα αὐτά, τὰ ὁποῖα περιγράφουν μία Παιδεία ἀνθρωποποιίας, ἀρδευομένη ἀπὸ τὰ πολυτιμότερα, καθάρια στοιχεῖα τῆς Παράδοσής μας, κατρακυλήσαμε «στοῦ κακοῦ τὴ σκάλα» καὶ ἡ κατρακύλα μας δὲν ἔχει τελειωμό;

Τὸ πρόβλημα εἶναι «ἡ τσάντα στὸ σχολεῖο» ἢ τὸ περιεχόμενο τῆς τσάντας; Πῶς μπορεῖ νὰ προοδεύσει καὶ νὰ ἀνθίσει στὴν πατρίδα μας, ἡ πάλαι ποτὲ Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα, ὅταν ἔχουμε βιβλία ποὺ συκοφαντοῦν τὴν πατρίδα καὶ τοὺς ἥρωές της; (Παραπέμπω στὴ σελ. 39 τοῦ τετραδίου ἐργασιῶν Ϛ´ Δημοτικοῦ, β´ τεῦχος ὅπου περιέχονται 3 ἰσοϋψεῖς εἰκόνες, ὁ Καραγκιόζης, ἡ Κοκκινοσκουφίτσα καὶ ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος καὶ καλοῦνται οἱ ἐμβρόντητοι μαθητὲς νὰ γράψουν μία περιπέτεια μὲ πρωταγωνιστὲς καὶ τοὺς τρεῖς… ἥρωες; Κατὰ τὰ ἄλλα μᾶς φταῖνε οἱ σκοπιανοὶ ἀπατεῶνες).

Ὅταν ἔχουμε βιβλία-φακέλους Θρησκευτικῶν στὰ ὁποῖα βλασφημεῖται ἡ Πίστη μας, ὁ Χριστός, ἡ Θεοτόκος καὶ οἱ ἅγιοι;

Ὅταν ὁ ἀκατήχητος σήμερα μαθητὴς διαβάζει στὸ βιβλίο τῶν Θρησκευτικῶν γιὰ τὰ “Ἱερὰ βιβλία τῶν θρησκειῶν τοῦ κόσμου”, ὅτι τὸ «Κοράνιο παραδόθηκε στὸ Μωάμεθ ἀπὸ τὸν Ἀρχάγγελο Γαβριήλ», φράση ποὺ συνοδεύεται ἀπὸ σχετικὴ εἰκόνα, τί συμπέρασμα βγάζει; Εἶναι «ἱερὸ βιβλίο» τὸ κοράνι; Ὁ μαθητὴς τῆς Δ´ Δημοτικοῦ, τὸ 9χρονο παιδὶ τί συμπεραίνει; Ὅτι καὶ ὁ Χριστὸς εἶναι προφήτης τοῦ Ἰσλάμ.

Τὰ συλλαλητήρια ἔδειξαν ὅτι ὑπάρχει σὲ τούτη τὴ γῆ ἀκόμη «ὅμαιμον, ὁμόθρησκον καὶ ὁμότροπον», δηλαδὴ ΕΘΝΟΣ. Γιατί ἐπιτρέπουμε νὰ συνεχίζεται ἡ ὑπονόμευσή του στὰ σχολειά; Γιατί;

Σημείωση: τὸ ἄρθρο γράφτηκε πρὶν ἀπὸ τὰ συλλαλητήρια, γι’ αὐτὸ δὲν δημοσιεύτηκε, ὅταν βγῆκε τὸ φροῦτο τῆς «τσάντας στὸ σχολεῖο».

Πηγή: Χριστιανικὴ Βιβλιογραφία