Γιατί ἔνοιωθες ἀσφαλής Πατριώτη;
Κι ἐὰν μὲ παρακολουθῇς …ΝΑ!!!
Ποιός σοῦ εἶπε πώς δέν σέ παρακολουθοῦν; Ποιός σοῦ εἶπε πώς θά μᾶς ἐπιτρέψουν νά διαβιοῦμε ὅπως θέλουμε; Ἤ μήπως ἀνέμεναν τήν «συμφωνία» τους γιά νά γίνουν «βασιλικότεροι τοῦ βασιλέως»;
Τά πιστεύουμε αὐτά ἤ μᾶς ξεφεύγουν;
Ὅλους μᾶς παρακολουθοῦν καὶ δὲν περιμέναμε τὶς ἀφελεῖς (;;;-!!!) δηλώσεις γεροβασίλαινας γιὰ νὰ τὸ μάθουμε. Καὶ δὲν μᾶς παρακολουθοῦν τώρα ἀλλὰ ἐδῶ καὶ …αἰῶνες λέμε!!! Πολλοὺς αἰῶνες. Ἁπλῶς τώρα ἔχουν περισσότερα μέσα γιὰ νὰ τὸ κάνουν καί, σὲ ἀρκετὲς περιπτώσεις, γιὰ λόγους ἐκφοβισμοῦ, τὸ κάνουν ἀνοικτὰ καί, ἐπὶ πλέον, τὸ ὁμολογοῦν.
Γιατί; Μά, γιὰ νὰ μὴν κουνηθοῦμε… Γιὰ νὰ παραμένουμε ἤσυχοι καὶ ἀκίνδυνοι…
Ξημερώνουν ἐφιαλτικὲς ἡμέρες γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα…
Φακελλοκάρτα κι ἄλλα ἐπιταχυνόμενα μέτρα δουλοποιήσεώς μας
Χρειάζεσαι ἀκόμη νά χρησιμοποιῇς τό φατσοβιβλίο;
Διός ἐπικράτησις στήν …Γαλλία;
Κι ἀπὸ τὴν ἄλλην… Γιατί ἐπιμένουμε νά ἀρνούμεθα τήν πραγματικότητά μας; Διαβιοῦμε σὲ ἕναν κόσμο ἔτσι φτιαγμένο ποὺ τὰ πάντα λειτουργοῦν εἰς βάρος μας. Τώρα …ξυπνήσαμε;
Τῆς παρακολουθήσεως!
Ὑπηρεσία παρακολουθήσεως τοῦ Δ΄ Ῥάιχ!
Προγράμματα παρακολουθήσεως «φυτεμένα» στοὺς ὑπολογιστές μας!!!
Πολὺ μοῦ ἀρέσουν τὰ συστήματα παρακολουθήσεως ποὺ ἔχουν στήσῃ γύρω μας!!!
Ἡ παρακολούθησις, τῆς παρακολουθήσεως, τῇ ….
Γιά τό …καλό μας;
Λυπᾶμαι ἀλλὰ εἶναι ἀργά.
Ὡς γνωστόν, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν, ἡ ἐκάστοτε ἐξουσία γιὰ νὰ διατηρήσῃ στὰ χέρια της τὴν ἐξουσία, τὸ πρῶτο καὶ σημαντικότερον ποὺ κρατοῦσε ὑπὸ τὸν ἔλεγχό της ἦταν οἱ δυνάμεις προστασίας της. Στρατοί, ἀστυνομίες καί, κυρίως ῥουφιάνοι, πολλοὶ ῥουφιάνοι, σὲ ὄλα τὰ χρώματα καὶ τὶς ἐκδοχὲς ῥουφιάνοι, ἦσαν οἱ πρῶτες καὶ οὐσιαστικότερες γραμμὲς ἀμύνης της.
Τί μᾶς ἐνόχλησε λοιπόν σήμερα; Τό ὅτι αὐτοί οἱ ῥουφιάνοι μᾶς ἔχουν στό στόχαστρο; Ἤ μήπως τό ὄτι ὑπάρχουν; Μήπως μᾶς ἐνόχλησε πού μία ἀριστερά κυβέρνησις τούς χρησιμοποιεῖ; Ἤ μήπως τό ὅτι ἡ δημοκρατία τους εἶναι ἡ ἄλλη ὄψις τῆς ἰδίας δικτατορίας, πού αἰῶνες τώρα τυραννᾶ τόν πλανήτη;
Γιατί τό κάνουν; Γιατὶ μποροῦν.
Κι ἀπὸ τὴν ἄλλην…
Καλὲς οἱ ψευδαισθήσεις φίλοι μου, ἀλλὰ καλλιτέρα ὅλων ἡ ἀλήθεια.
Οὐδὲ μίαν σημασία ἔχει τὸ ἐὰν μᾶς παρακολουθοῦν ἤ ὄχι, διότι, ἐπὶ τῆς οὐσίας εἶναι ἀνίκανοι νὰ μᾶς παρακολουθήσουν. Ἴσως νὰ γνωρίζουν (ποὺ γνωρίζουν) τὸ τί χρῶμα βρακὶ φοροῦμε ἢ τὸ ἐὰν στραβοκοιμούμεθα ἢ τὸ ἐὰν καὶ πότε ῥευόμεθα. Ἔ καί; Ἀλλάζει κάτι στήν καθημερινότητά μας;
Ὄχι, δὲν ἀλλάζει. Μὲ τὸν ἴδιο τρόπο θὰ βήχουμε, θὰ μιλᾶμε, θὰ κυττᾶμε τὰ πάντα, ἀνεξαρτήτως τοῦ ἐὰν μᾶς παρακολουθοῦν ἤ ὄχι.
Ἐκεῖ ὅμως ποὺ ἀδυνατοῦν νὰ ὑπεισέλθουν
εἶναι τὸ μυαλό μας. Αὐτὸ ὄχι μόνον ἀδυνατοῦν νὰ τὸ παρακολουθήσουν, ἀλλὰ
ἐπὶ τῆς οὐσίας εἶναι κι αὐτὸ ποὺ μᾶς δίδει «πόντους» καὶ βαθμοὺς
ἐλευθερίας. Ἐὰν μάλιστα συνειδητοποιήσουμε τὸ ποιὰ εἶναι ἡ ἀληθής του
ἀξία, τότε νὰ δοῦμε τὸ ἐὰν καὶ κατὰ πόσον θὰ τρέχουν νὰ χωθοῦν στὸν
λάκκο ποὺ μόνοι τους μᾶς ἔσκαψαν.
Αὐτὸ εἶναι τὸ ζητούμενον λοιπόν. Τὸ μυαλό μας. Αὐτὸ ὄχι μόνον ἀδυνατοῦν νὰ τὸ παρακολουθήσουν, ἀλλὰ ἡ ἀλήθεια εἶναι πὼς ἀπὸ αὐτὸ καὶ μόνον πηγάζουν τόσες πολλὲς δυνατότητες, ποὺ ἐὰν τὶς ἀναλογισθοῦμε, αὐτομάτως θὰ διακρίνουμε τὸ ὀξύμωρον καὶ ἐφήμερον καὶ περιττὸν τῆς κάθε εἴδους παρακολουθήσεώς τους. Διότι ἡ Ἰσχὺς τοῦ κόσμου μας δὲν κρύβεται σὲ αὐτὰ ποὺ φαίνονται ἀλλὰ σὲ ὅλα ἐκεῖνα ποὺ καὶ δὲν φαίνονται ἀλλὰ καὶ ὑπάρχουν.
Κι αὐτὰ ποὺ δὲν φαίνονται καὶ σαφῶς ὑπάρχουν εἶναι κι αὐτὰ ποὺ λειτουργοῦν ὅπως πρέπει γιὰ νὰ γελάσῃ καλλίτερα αὐτὸς ποὺ θὰ γελάση τελευταῖος.
Κι ἐπεὶ δὴ αὐτὸς ποὺ θὰ γελάση τελευταῖος εἶναι ἄλλος ἀπὸ αὐτὸς ποὺ σχεδιάζουν τὰ σαπρόφυτα, ἂς μὴν κατανπιανόμεθα μὲ περιττά. Τὰ χρήσιμα καὶ τὰ ἀναγκαία εἶναι ἐδῶ, εἶναι ἐν λειτουργίᾳ καὶ ὁσονούπω ἀποδεικνύουν πὼς ὅσο καὶ νὰ μᾶς παρακολουθοῦν…
…ὅσο καὶ νὰ μᾶς ἐκφοβίζουν…
…ὅσους ῥουφιάνους κι ἐὰν ἐλέγχουν…
…ὅσες φυλακὲς κι ἐὰν κτίσουν…
…ὅσες γενοκτονίες κι ἐὰν διαπράξουν…
…ὅσους κι ἐὰν καταφέρουν νὰ ἐκτοπίσουν ἢ νὰ ἐξοντώσουν…
…πάντα, σὲ αὐτὸν τὸν κόσμο, κάθε φορὰ ποὺ προσεπάθησαν νὰ παραβιάσουν τοὺς φυσικοὺς νόμους αὐτὰ τὰ σαπρόφυτα, κατέληξαν μόνα τους νὰ γλείφουν τὶς πληγές τους, ἀδυνατῶντας νὰ χωνεύσουν πὼς καὶ πάλι ἀπέτυχαν.
Ἂς μᾶς παρακολουθοῦν λοιπόν.
Δουλειά μας εἶναι νὰ προστατεύουμε, ὄσο τὸ δυνατόν, τὴν προσωπική μας ζωή, ἀπὸ τὶς ἐμμονικές τους ψυχώσεις καὶ τὴν ἀδιαντροπιά τους…
Δουλειά τους εἶναι νὰ μᾶς τρομοκρατήσουν τόσο, ὅσο νὰ παραλύσουμε καὶ νὰ μὴν ἀντιδράσουμε.
Δουλειὰ ὅμως τοῦ κόσμου μας εἶναι νὰ ἐπιφέρῃ, κατὰ τακτὰ χρονικὰ διαστήματα, τὶς ἀναγκαῖες ἐκεῖνες ἰσοῤῥοπίες, πρὸ κειμένου νὰ ἐξακολουθῇ ὁ κόσμος μας, εἰς πείσμα τῶν ἠλιθίων, νὰ ὐπάρχῃ κανονικότατα.
