Ἀλβανικός «φανατισμός» καί τουρκικά συμφέροντα
Ἔνας ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους μύθους που καλλιεργεῖται στὴν Ἑλλάδα καὶ στὸ σύνολο τῶν χωρῶν που μαστίζονται ἀπὸ τὸν ἰὸ τῆς πολιτικῆς ὀρθότητας εἶναι ἡ «καλοσύνη» καὶ ἡ «μετριοπάθεια» στὶς διεθνεῖς σχέσεις καὶ ἡ εξυπηρέτηση αὐτῶν τῶν ἀξιῶν καὶ συμπεριφορῶν ἀπὸ ἡγέτες γεμάτους «κατανόηση» καὶ αἰσθήματα «ἀλληλεγγύης» γιὰ ὅλο τὸν κόσμο. Κάτι τέτοιο δεν ὑπάρχει.
Τὸ μόνο ποὺ ὑφίσταται στὸν κόσμο τῆς διπλωματίας καὶ στὶς διακρατικὲς σχέσεις εἶναι τὸ συμφέρον. Ὅπως εἶχε πει ὁ Οὐίνστον Τσόρτσιλ «οἱ ἄνθρωποι εἶναι ἐφήμεροι, ἀλλὰ τὰ συμφέροντα εἶναι αἰώνια». Τὰ συμφέροντα ὑπηρετοῦν οἱ κυβερνῆτες ὅλων τῶν χωρῶν τοῦ κόσμου. Άλλοι τὰ δικὰ τους κὶ ἄλλοι τῶν λαῶν τους.
Τὸ μόνο ποὺ διαφοροποιεῖ τὶς πρακτικὲς καὶ ρητορικὲς ἐπιδόσεις τους εἶναι ἡ ἤπειρος στὴν ὁποία βρίσκονται καὶ τὸ πόσο ἀπροκάλυπτα διατυπώνουν τὶς θέσεις τους.
Έτσι καὶ ἡ Ἀλβανία, μία χώρα ποὺ δημιουργήθηκε για νὰ ἐξυπηρετεῖ τὰ ἰταλικὰ σχέδια καὶ τώρα βρίσκεται προσδεδεμένη στὸ ἄρμα τῆς Τουρκίας, παραδοσιακὰ λειτουργεῖ ἐναντία στὶς ἑλληνικὲς ἐπιδιώξεις. Ἡ ἑλληνικὴ μειονότητα στὴν ἐπικράτεια της ἐνοχλεῖ καὶ τὴν ἴδια καὶ τοὺς ἐντολεῖς της καὶ τὸ γεγονὸς τῆς οἰκονομικῆς ἐξάρτησὴς της ἀπὸ τὴ χώρα μας θίγει τὴν ἐθνικὴ αξιοπρέπεια τῆς ἀλβανικῆς ἄρχουσας τάξης.
Ἄν ανατρέξει κάποιος στὴν βραχεῖα ἱστορία αὐτοῦ του κράτους δεν πρόκειται νὰ ἐντοπίσει κάποιον «μετριοπαθῆ» καὶ «φιλέλληνα» ἡγέτη, ἁπλᾶ ἐπειδὴ αὐτοὶ οἱ ὅροι που ἅπτονται τῆς συναισθηματικῆς διάστασης τοῦ βίου εἶναι ἄσχετοι μὲ τὴν επιδίωξη τῆς δυνάμεως.
Καὶ τώρα ποὺ ὁ Ἕντι Ράμα λέει ἀπίστευτες ἀνοησίες γιὰ τὴν Ἀκρόπολη, τὴ Χειμάρρα καὶ τοὺς διωκόμενους ἀπὸ τὸν ίδιο Ἕλληνες, δὲν βρίσκεται ἐν ἐξάλλῳ οὔτε ἐκτονώνει απωθημένα. Προωθεῖ τὴν τουρκικὴ ατζέντα στὰ Βαλκάνια καὶ προσδοκᾷ καὶ ὁ ἴδιος νὰ ἁρπάξει τμήματα ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα, τὴν ὁποία θεωρεῖ ἐξουθενωμένη.
Σ' αὐτὲς τὶς ιταμὲς προκλήσεις οἱ ἀπαντήσεις μὲ σελίδες χαρτιῶν, διαβήματα καὶ ἱκεσίες λειτουργοῦν ἀρνητικὰ ὄχι για τὸν επιτιθέμενο ἀλλὰ για τὸν ἀμυνόμενο, ὁ ὁποῖος θα θεωρεῖται ἀξιοθρήνητος ἂν δεν μπορεὶ νὰ ἀντιμετωπίσει οὔτε κἂν τὴν Ἀλβανία.
Ἀπό τὴν ἐφημερίδα «δημοκρατία»
Πηγή: Οἱ Ἀδιάβροχοι
