Άνθρωποι και ποντίκια

Θεόφιλος Πουταχίδης

Στη βιολογική-ιατρική έρευνα χρησιμοποιούμε ως πειραματόζωα κάτι ποντικάκια που είναι γενετικά τροποποιημένα. Πρόκειται για σπουδαίο ερευνητικό εργαλείο που έχει συμβάλει σε μεγάλες ανακαλύψεις που σώζουν ανθρώπινες ζωές. Αυτά τα ποντίκια είναι φτιαγμένα έτσι που να τους λείπει ένα και μόνο γονίδιο. Οποιοδήποτε γονίδιο θέλει κάθε ερευνητής να μελετήσει. Έτσι, μπορούμε να μελετήσουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια το ρόλο του κάθε γονιδίου στο πλαίσιο της υγείας ή της κάθε είδους φοβερής αρρώστιας.

Όταν φέρνω στο μυαλό μου λοιπόν
αυτά τα ποντίκια, σκέφτομαι την
κατάντια μας και την καταραμένη
νοοτροπία μας. Πληγώνομαι και
υποφέρω. Και νιώθω πως ήρθε η ώρα
να σηκωθούμε και να πατήσουμε στα
πόδια μας γερά και πάλι σαν λεβέντες
Έλληνες.

Από την ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους και μετά έχουν που προσπαθούν να μας αφαιρέσουν κι εμάς ένα γονίδιο, για να μας κουμαντάρουν όπως θέλουν. Μιλάω για εκείνο που κωδικοποιεί την αντίληψη του ομαδικού συμφέροντος, που είναι το πιο σημαντικό και για το συμφέρον του καθενός μας ξεχωριστά.

Γιά σκέψου λοιπόν Νεοέλληνα να σε βάλουν σε ένα πείραμα, έτσι που κατάντησες σαν πειραματόζωο. Να σε βάλουν λέει μπροστά σε ένα δίλημμα. Εμπιστευτικά, κρυφά και με απόλυτη εχεμύθεια σου δίνουμε τη δυνατότητα επιλογής, σου λένε. Θέλεις να δώσουμε σε σένα, αλλά και σε είκοσι ακόμα συγγενείς και φίλους σου, από είκοσι χιλιάδες ευρώ στον καθένα; Ή μήπως προτιμάς να πάρεις από μόνος σου δεκαέξι; Τώρα κλείσε τα μάτια, συγκεντρώσου και βάλε τον εαυτό σου καλά σε αυτή τη θέση. Και με το χέρι στην καρδιά έλα και πες μου τι αποφάσισες.

Τα πήρες μόνος σου, έτσι δεν είναι; Προτίμησες τα λιγότερα, αρκεί να τα πάρεις μόνον εσύ. Όχι που θα άφηνες να έπαιρναν τα ίδια κι οι άλλοι! Η ψωροφαντασμένη η ξαδέρφη σου η Σούλα ή ο φίλος σου ο Μήτσος ο ξερόλας που ’χει και καλύτερο αυτοκίνητο από σένα… Το συμφέρον σου όμως ήταν να πάρεις τα περισσότερα ανόητε! Απλή αριθμητική, καθαρό μυαλό – απλά είναι τα πράγματα. Αλλά εσύ προτιμάς ψωροφαντασμένε, αντί να κοιτάς τα ζητήματα με καθαρό βλέμμα, να ετεροκαθορίζεσαι συνεχώς συγκρινόμενος με τους άλλους.

Ας πάρεις λιγότερα, αρκεί να μπορείς
να κάνεις τον καμπόσο στον κοινωνικό
σου περίγυρο.

Όταν σε έλεγε πασάκα ή πριγκηπέσσα η γιαγιά σου στα μικράτα σου, ήταν τρόπος του λέγειν άνθρωπέ μου! Δεν εννοούσε ότι πρέπει να ψάχνεις να βρεις κάθε φορά έναν τρόπο μέσα στη δουλειά σου ή γενικότερα, μέσα στην κοινωνία, ώστε να δουλεύεις όσο το δυνατό λιγότερο και να απολαμβάνεις τα περισσότερα. Δεν εννοούσε πως έχεις κανένα κληρονομικό δικαίωμα να βλέπεις τους άλλους σαν κορόιδα. Ούτε να προσπαθείς να τους ανταγωνίζεσαι με αθέμιτα μέσα, να τους φθονείς και να προσπαθείς να τους βλάψεις όταν πάνε να κάνουν προκοπή, γιατί νιώθεις πως κινδυνεύει ο θρόνος σου.

Είσαι στα αλήθεια κοντόφθαλμος και βλέπεις μέχρι τη μύτη σου κι όχι δυο μέτρα πιο μακριά; Είσαι πράγματι στενόμυαλος και δεν μπορείς να καταλάβεις, τελικά, τι είναι καλό για σένα και τι όχι; Είσαι όντως συμπλεγματικός, δηλαδή κομπλεξικός που λένε, και δεν αποφασίζεις βασισμένος στη λογική και στα ευγενικά αισθήματα; Είσαι τελικά τόσο ανίκανος για το «γνώθι σαυτόν» που σου βροντοφωνάζει ο μπάρμπας σου ο Σωκράτης; Δεν μπορείς ούτε τόσο δα λίγο να εντάξεις ορθολογικά τον εαυτό σου μέσα σε ένα νοικοκυρεμένο και ξεκάθαρο κοινωνικό πλαίσιο;

Δεν μπορείς να δεις τη συνολική
εικόνα του πραγματικού σου
συμφέροντος; Για συμφέρον μιλάω,
δεν ηθικολογώ…

Ακόμα κι αυτήν την εντολή της αγάπης του Κυρίου μας δεν μπορείς να τη δεις στη βαθύτερη ουσία της. Δεν μπορείς να δεις τον εαυτό σου ως ένα απλό και ταπεινό μέλος του σώματος του Χριστού μέσα σε μια αυθεντική Εκκλησία κοινωνίας, επικοινωνίας, αδελφοσύνης, συγχώρεσης και αρμονικής ενότητας.

Γιατί όμως; Μήπως σου λείπει το αντίστοιχο γονίδιο; Είναι κάτι στο ελληνικό DNA; Γεννιέσαι έτσι και δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά, όπως τα γενετικά τροποποιημένα ποντίκια; Όχι! Χίλιες φορές όχι! Όσοι το λεν αυτό είναι πολύ λάθος. Δεν είναι τα γονίδια, αλλά οι πολιτικές σου ηγεσίες που διαχρονικά έφτιαξαν ένα οικοσύστημα για να λειτουργείς μέσα του με θολωμένο μυαλό και κρίση. Έφτιαξαν μια κρυφή ζούγκλα πίσω από μια επίφαση κράτους. Και στη ζούγκλα κυριαρχεί κάθε στιγμή το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».

Οι πανικόβλητες αντιδράσεις της στιγμής, χωρίς βαθύτερες στρατηγικές στοχεύσεις και υψηλοφροσύνη, είναι ο τρόπος σου. Οι πρακτικές του ανταγωνισμού των ειδών για επιβίωση, σου έγιναν βίωμα. Ατομικά συμφέροντα, συμφέροντα μικρών ομάδων και μέχρι εκεί.

Πρόσκαιρες συμμαχίες και
κωλοτούμπες. Μακριά από τον ποπό
μου κι όπου θέλει… Σου έγινε
νοοτροπία να βλέπεις κάθε φορά το
τυρί κι όχι τη φάκα – κι εδώ με ποντικό
μοιάζεις.

«Σιχάθηκα το Ρωμαίικο» γράφει ο Μακρυγιάννης. Βαριά κουβέντα από κάποιον που τα ’δωσε όλα για την πατρίδα και για την ελευθερία μας. Ήρθε μου φαίνεται η ώρα! Ας αποφασίσει ο καθένας για τον εαυτό του το τι θέλει να είναι. Ωραίος ως Έλλην ή ποντικαραίος-πειραματόζωο του κάθε επίβουλου.

Πηγή: Pontos-News