Ανυπακοή του πνεύματος η μόνη λύση

του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου

Κι όμως, αν το θέλαμε, θα μπορούσαμε να ακυρώσουμε όλα αυτά που μας συμβαίνουν. Να μην έχουν καμία χρησιμότητα σε εκείνους που τα δημιουργούν, ώστε να εφαρμόσουν πάνω μας την κοινωνική μηχανική και την ανθρωποτεχνία. Δεν πάει να λέει η Νέα Τάξη και να εκδίδει διατάγματα, να εφευρίσκει μεθόδους και τεχνικές, μόδες και ιδεολογήματα της μιας νύχτας! Τίποτα δε θα μπορούσε να καταφέρει. Ούτε θα πετύχαιναν κάτι με τις ντιρεκτίβες, τις αναθεωρήσεις, τις «καινοτομίες», τα νομοσχέδια, τα μέτρα, που εφαρμόζουν οι εδώ εντολοδόχοι καθ’ υπόδειξη του νεοταξικού στρατηγείου.

Κι όλα αυτά, θα μπορούσαν να αποτύχουν, μόνο αν εμείς το θέλαμε. Καταρχάς, με το να κάνει ο καθένας αυτό που μπορεί στη δική του ζωή και στον περίγυρο του. Με το να σκέφτεται, ότι ναι, μπορεί ακόμα κι από έναν να σωθεί η πόλη, κι έτσι να νιώσει πως έχει λόγο και ρόλο στη σωτηρία της. Αλλιώς, τι πολίτης θα είναι;

Για παράδειγμα. Καταργούν αυτοί το πολυτονικό κι αποσυνθέτουν την γλώσσα; Εμείς συνεχίζουμε να μιλάμε και να γράφουμε με τον τρόπο που είναι πιο κοντά στην ιστορική γλωσσική μας αλήθεια. Γράφουν οι γύρω μας με γκρίκλις; Εμείς επιμένουμε στα ελληνικά. Είναι μέγιστο έργο και τεράστια προσφορά στο έθνος. Ας μην το υποτιμούμε ως κάτι ασήμαντο, όταν στον 20ο αιώνα εξαφανίσθηκαν πάνω από 3.000 γλώσσες. Κάποιες φορές τα μικρά κι ασήμαντα κρύβουν μέσα τους το σπόρο του μεγαλείου. Γράφετε και μιλάτε ελληνικά; Τότε, ο λόγος σας από μόνος του, αξίζει περισσότερο κι από χίλιες σφαίρες! Τότε, δεν είστε απλά κάποιος. Είστε ένας, από τα εκατομμύρια που ρέουν σαν ποτάμι στις χιλιετίες της ιστορίας και του χρόνου.

Άλλο παράδειγμα. Εισάγουν τα ντόπια χασαπόσκυλα- που έλεγε κι ο μπάρμπα Γιάννης ο Μακρυγιάννης - νέα ιστορικά θέσφατα κι αναθεωρητικές- πάντα προς το χείρον- ερμηνείες κι αντιλήψεις; Γράφουν νέα βιβλία ιστορίας όπου οι πρόγονοι μας - καλοί ή κακοί - συκοφαντούνται και απαξιώνονται; Μιλάνε αυτοί για «συνωστισμούς» στη Σμύρνη, για αρνήσεις γενοκτονιών και για ψευτομακεδονίες; Μιλάει ο γενίτσαρος υπουργός του κομματικού σωλήνα με την παρά φύσιν γαστέρα για τα αρχαία ελληνικά, χαρακτηρίζοντας «παρά φύσιν» τη διδασκαλία τους στα ελληνικά σχολεία; Μπαινάκης και βγαινάκης! Όλα αυτά δεν πρέπει να αγγίζουν ένα συνειδητό πολίτη και Έλληνα. Αν θέλει, μπορεί να τα ακυρώσει όλα, στην καθημερινότητα του. Με το να κάνει το λίγο που του αναλογεί κι αυτό που μπορεί να κάνει ο ίδιος για τα παιδιά του. Διότι γι’ αυτά είναι ο μεγάλος κίνδυνος. Επειδή αυτά είναι ο στόχος τους! Όχι οι ενήλικοι που έχουν διαμορφωμένη άποψη. «Γυναίκα κρύψε το παιδί, γιατί, αν σωθεί το παιδί υπάρχει ελπίδα».

Επιστρέφει το παιδί σου στο σπίτι από το παραμορφωτήριο που λέγεται «σχολείο» και στο οποίο του προσφέρουν νεοταξική αγωγή; Πάρε το και μίλησε του εσύ για την ιστορία. Περισσότερο θα ακούσει εσένα παρά το δάσκαλο του υπουργείου. Άλλωστε, οι λίγοι ελληνόψυχοι δάσκαλοι που ακόμα υπάρχουν, δεν είναι παρά πηγές μέσα στην ερημιά. Μην περιμένεις από τους Φίληδες, τις Γιαννάκου, τις Ρεπούσηδες, τις Σίες και τις μύιες να του μιλήσουν για τον Σόλωνα, τον Λεωνίδα, τον Αλέξανδρο, τον Ηράκλειο, τον Βατάτζη, τους Κομνηνούς, τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, τον Κολοκοτρώνη και τον Καποδίστρια. Δείξε στο παιδί εικόνες, διηγήσου ιστορίες κι ονόματα, όσο μπορείς και γνωρίζεις. Κάπως έτσι, παιδί με παιδί, γενιά με γενιά, φτάσαμε και στο 1821. Κι αν το κατάφεραν εκείνοι, που οι περισσότεροι ήταν αγράμματοι, πόσο μάλλον εσύ, που είσαι αρκετά μορφωμένος.

Καταργούν αυτοί τα θρησκευτικά στο σχολείο, την πρωινή προσευχή και αποκαθηλώνουν τις εικόνες; Αν είσαι ορθόδοξος, μάθε το παιδί σου να κάνει το σταυρό του και να λέει τη δική του μικρή προσευχή. Μπόρα είναι θα περάσει, αρκεί να καίει η σπίθα. Με λίγα λόγια πρέπει να επαναφέρουμε το κρυφό σχολειό στα σπίτια μας, όπως έκαναν και επί τουρκοκρατίας οι πρόγονοι μας. Να δείξουμε πνευματική ανυπακοή. Μη σας φαίνεται υπερβολικό αυτό που γράφω, επειδή δεν βλέπετε γύρω σας σαρίκια, ή πηλίκια γερμανών. Ο τρόπος της νέας τάξης είναι πολύ διαφορετικός τώρα. Της χειρουργικής εθνικής μας αλλοτρίωσης, προηγήθηκε βαθιά αναισθησία.

Κι όπως τότε, που οι Οθωμανοί μάζευαν τα παιδιά και τα έκαναν γενίτσαρους, έτσι και σήμερα στα «σχολεία» που φτιάχνουν, κατασκευάζονται γενιτσαράκια και μελλοντικοί ανθέλληνες του συστήματος και της Νέας Τάξης! Ωστόσο, επειδή γνωρίζουν τη βαθιά σχέση που έχει ο γονιός με το παιδί του και πόσο επιδρά πάνω του ακόμα και σε επίπεδο διδακτικό, έχουν προβλέψει και τούτο. Προκειμένου να εξουδετερώσουν κάθε αντίσταση, όπως τις παραπάνω, μειώνουν την επιρροή του γονιού στο παιδί, ταυτόχρονα με τη μείωση του χρόνου που περνά μαζί του. Τα νέα μοντέλα και προγράμματα των ολοήμερων σχολείων, υπό τη μορφή εύλογων κοινωνικών προφάσεων, στην ουσία θα «κατάσχουν» τα παιδιά, αποκόβοντας τα κι έχοντας όλο τον χρόνο για να τα διαμορφώσουν σε πειθήνιους μελλοντικούς κι απρόσωπους υπηρέτες του αεθνικού συστήματος. Αν καταφέρουν να κερδίσουν μια γενιά, θα έχουν επιτύχει το σκοπό τους. Η ανυπακοή του πνεύματος, θα μπορούσε να είναι μια απάντηση σε όλα αυτά. Τα παραπάνω αφορούν, φυσικά, ορισμένες ήπιες μορφές αντίστασης επί ζητημάτων πολιτισμού, που ο καθένας εύκολα μπορεί να εφαρμόσει.

Πηγή: ΠΕΡΙ ΤΕΧΝΗΣ Ο ΛΟΓΟΣ