Δέκα ψέματα και μια Αλήθεια!

Του Θανάση Κ.

Ακούτε τελευταία ένα όργιο προπαγάνδας για το Σκοπιανό.

Σήμερα θα παρουσιάσω μερικά τέτοια προπαγανδιστικά ψέματα, για να τα απαντάτε εύκολα και γρήγορα όπου τα ακούτε:

Πρώτο ψέμα: Τη Μακεδονία την έχουμε χάσει γιατί 130 κράτη έχουν ήδη αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Μακεδονία»!

--Ψέμα!

--Η αλήθεια: Το σημαντικότερο είναι, πως 60 κράτη (δηλαδή το ένα τρίτο του συνόλου) ΔΕΝ την έχουν αναγνωρίσει ως «Μακεδονία» - και ανάμεσά τους και όλα αυτά που πρωτίστως ενδιαφέρουν τα Σκόπια, κυρίως της Ευρώπης και μαζί η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση!

Και φυσικά η Ελλάδα! Διότι όσο η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει κράτος με το όνομα της «Μακεδονίας», τα Σκόπια είναι στον «αέρα».

Αφού τα Ηνωμένα Έθνη έχουν υποχρεώσει τα Σκόπια ήδη από το 1993 να διαπραγματευθούν το μόνιμο όνομά τους με την Ελλάδα. Και να το συμφωνήσουν μαζί της.

Κάτι τέτοιο δεν έχει ξαναγίνει ποτέ στο παρελθόν…

Και πάντως, επί 45 χρόνια υπήρχε «Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας» (GDR) και την είχαν αναγνωρίσει επισήμως ΟΛΕΣ οι χώρες του κόσμου, ανατολικές δυτικές και «αδέσμευτες». Πλην Δυτικής Γερμανίας!

Αυτό όμως ΔΕΝ πτόησε τους (δυτικό) Γερμανούς, που αρνούνταν παγίως να αναγνωρίσουν το καθεστώς της Ανατολικής Γερμανίας.

Τελικώς, η Δυτική Γερμανία απορρόφησε πλήρως την Ανατολική (παρά το γεγονός ότι αυτήν την τελευταία την είχαν αναγνωρίσει επί 4,5 δεκαετίες οι πάντες!)

Τα σοβαρά κράτη δεν βάζουν τα εθνικά τους συμφέροντα σε… «διεθνές δημοψήφισμα»!

Δεύτερο ψέμα: Το όνομα των Σκοπίων το χάσαμε την άνοιξη του 1993, όταν ο Σαμαράς απέρριψε το «Πακέτο Πινέϊρο»…

--Ψέμα! (Αυτό κι είναι ψέμα…)

--Η αλήθεια: Το Πακέτο Πινέϊρο, δεν το απέρριψε ο Σαμαράς. Εισηγήθηκε την απόρριψή του ο Σαμαράς, στο Συμβούλιο των αρχηγών…

Και οι πολιτικοί αρχηγοί τότε τον απέπεμψαν (από υπουργό Εξωτερικών), αλλά… υιοθέτησαν την άποψή του!

Εκείνοι που πήραν απόφαση να απορρίψουν το «πακέτο Πινέϊρο» ήταν όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί της εποχής (με την εξαίρεση του ΚΚΕ τότε).

Όχι ο Σαμαράς…

Τρίτον ψέμα: Όποιος κι αν ευθύνεται για την απόρριψη του Πακέτου Πινέϊρο την άνοιξη του 1993, τότε χάθηκε μια μοναδική ευκαιρία να λυθεί το πρόβλημα.

--Ψέμα!

--Η αλήθεια: «Ευκαιρία» θα υπήρχε, πράγματι, αν μια από τις προτάσεις Πινέϊρο ήταν «καλή», κι εμείς την απορρίψαμε, ενώ η άλλη πλευρά – δηλαδή τα Σκόπια – την αποδέχονταν. Αυτό συμβαίνει, όντως, «χαμένη ευκαιρία…
Αλλά τίποτε απ’ αυτά δεν συνέβη:

Η πρόταση Πινέϊρο ήταν «Νέα Μακεδονία». Την απέρριψαν τότε όλοι, μέσα στην Ελλάδα, διότι σε λίγα χρόνια θα είχε φύγει το «νέα» και θα είχε μείνει το – σκέτο - «Μακεδονία»! Κι είχαν δίκιο…

Και πάντως ούτε ο Πρόεδρος των Σκοπίων τότε Κίρο Γκλιγκόροφ το είχε δεχθεί τότε. Το λέει ρητά στα απομνημονεύματά του (που κυκλοφόρησαν στα Ελληνικά ήδη από το 2000)…

Δεν υπήρξε καμία «ευκαιρία» αφού ούτε εμείς το δεχθήκαμε ούτε οι Σκοπιανοί – και εν πάση περιπτώσει η αποδοχή του ονόματος αυτού, ήδη από τότε θα είχε οδηγήσει σε πολύ χειρότερη κατάσταση.

Να σημειωθεί πως στη συνέχεια, τα Σκόπια, εξ αιτίας της άρνηση της Ελλάδας να τα αναγνωρίσουν, υποχρεώθηκαν από τα Ηνωμένα Έθνη, να αλλάξουν τη σημαία τους (τον ήλιο της Βεργίνας) να υιοθετήσουν προσωρινό όνομα, να διαπραγματευθούν με την Ελλάδα το μόνιμο όνομά τους και - τώρα πια - τους ζητούν να απαλείψουν τις αλυτρωτικές υποθήκες σε βάρος της Ελλάδας που εμπεριέχει το σύνταγμά τους!

Όλα αυτά δεν θα είχαν μεσολαβήσει, αν τους είχαμε δεχθεί από τότε ως «Νέα Μακεδονία»…

Τέταρτο ψέμα: Ό,τι κι αν λέμε τώρα, είναι μάταιο, αφού εμείς οι ίδιοι τους έχουμε αναγνωρίσει ως FYROM – δηλαδή Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας ( ΠΓΔΜ), που εμπεριέχει το όρο «Μακεδονία».

--Ανοησία!

--Η αλήθεια: Είναι προσωρινό το όνομα αυτό! Και είναι «πρώην Γιουγκοσλαβική»…

«Πρώην» σημαίνει: όχι τωρινή. Και «Γιουγκοσλαβική» σημαίνει εσωτερική υποδιαίρεση μιας χώρας – της Γιουγκοσλαβίας – που δεν υπάρχει σήμερα!

Το «πρώην Γιουγκοσλαβική», αναιρεί και την υπόσταση του κράτους (αφού είναι «πρώην») και την «ανεξαρτησία» του (αφού αναγνωρίζεται ως τμήμα άλλου κράτους).

Εξ άλλου, ως «Γιουγκοσλαβική δημοκρατία» – δηλαδή εσωτερικό τμήμα – προϋπήρχε. Αλλά δεν είχε διεθνή υπόσταση.

Αναγνωρίζοντας αυτό που, έτσι κι αλλιώς ήδη υπήρχε, κερδίσαμε το δικαίωμα να διαπραγματευθούμε μαζί τους το τελικό τους όνομα (αφού το FYROM ήταν μόνο προσωρινό).

Και επιβλήθηκε σε αυτούς από τα Ηνωμένα Έθνη να συμφωνήσουμε μαζί μας το μόνιμό τους όνομα.

Πέμπτο ψέμα: Ο Σαμαράς ευθύνεται γιατί αποδέχθηκε το «Μακεδονία» στο προσωρινό όνομα ΠΓΔΜ. Κι ας έλεγε ότι δεν θα δεχόταν ποτέ όνομα με τη λέξη «Μακεδονία»…

--Χονδροειδές ψέμα!

--Η αλήθεια: Το όνομα FYROM (ή ΠΓΔΜ στα Ελληνικά) επιβλήθηκε στους Σκοπιανούς του 1993, όταν μπήκαν στον ΟΗΕ - ένα χρόνο μετά την απομάκρυνση του Σαμαρά από το υπουργείο Εξωτερικών!

Έλεος πια…

Έκτο ψέμα: Όπως κι αν έχει το πράγμα, η υπόθεση αυτή έχει χαθεί, αφού ανεξάρτητα από το «επίσημο» προσωρινό τους όνομα, όλοι χάριν συντομίας αποκαλούν το κράτος «Μακεδονία» και τους κατοίκους του «Μακεδόνες».

--Ανοησία – όχι απλώς ψέμα!

--Τι ακριβώς εννοούν; Δηλαδή αν τους είχαμε από την αρχή αναγνωρίσει κι εμείς με το συνταγματικό τους όνομα («Μακεδονία») ή με άλλο παρεμφερές και ισοδύναμο (π.χ. «Νέα Μακεδονία») τι διαφορετικό θα συνέβαινε σήμερα;

Τίποτε! Έτσι θα τους αποκαλούσαν όλοι!

(όχι τα δύο τρίτα των χωρών όπως τώρα, αλλά όλες οι χώρες!)

Μόνο που σε μια τέτοια περίπτωση, εμείς δεν θα είχαμε τίποτε να πούμε και για τίποτε να πιέζουμε. Και δεν θα υπήρχαν και 60 σημαντικά κράτη στον κόσμο να δέχονται πως κάπου έχουμε δίκιο - γι’ αυτό και τους αναγνωρίζουν ακόμα με το «προσωρινό τους όνομα».

Όσοι μας τα λένε αυτά δεν κάνουν «κριτική» για το πώς το παλέψαμε.

Κάνουν κριτική γιατί δεν παραδοθήκαμε από την αρχή!

Και παρεμπιπτόντως, η «ζημιά» δεν έγινε το 1992, όταν αρνηθήκαμε να δεχθούμε το όνομα Μακεδονία! Αλλά τα προηγούμενα 48 χρόνια (από το 1944), όταν δεν αντιμετωπίσαμε εξ αρχής τη Γιουγκοσλαβική προπαγάνδα του Τίτο περί «Μακεδονίας».

Επί 48 χρόνια το αντιμετωπίζαμε ως… «ανύπαρκτο πρόβλημα»!

Από το 1944 ως το 1992 χάθηκε πολύ έδαφος.

Αν δεν αντιστεκόμασταν μετά το 1992, ΟΛΟΣ ο κόσμος θα δεχόταν σήμερα ως «αδιαμφισβήτητη αλήθεια», τη ανθελληνική προπαγάνδα των Σκοπίων.

Κι αν σήμερα πολλές χώρες δέχονται το συνταγματικό όνομα των Σκοπίων, οι περισσότεροι όμως ΔΕΝ δέχονται πια τη αλυτρωτική θεωρία πίσω από το όνομα.

Κι αν υπάρχουν και 60 χώρες που δεν δέχονται ούτε το όνομά τους, όλα αυτά συνέβησαν γιατί εμείς τότε – από το 1993 - αρχίσαμε να κάνουμε ό,τι δεν κάναμε πριν:

Να αμφισβητούμε τον αλυτρωτισμό τους και να τους υποχρεώνουμε να πληρώνουν ακριβό τίμημα γι’ αυτό…

Έβδομο ψέμα: ο χρόνος όμως κυλάει σε βάρος μας. Άρα πρέπει να βρούμε ένα όνομα να το κλείσουμε όπως όπως…

--Ανοησία ΚΑΙ ψέμα, ταυτόχρονα:

--Η αλήθεια: Ο χρόνος κυλάει σε βάρος του ίδιου του «Μακεδονικού» ιδεολογήματος.

Το 1993, τα Σκόπια ζήτησαν να αναγνωριστούν ως «εθνικό κράτος Μακεδόνων». Σήμερα ΔΕΝ είναι ενιαίο εθνικό κράτος! Είναι συνεταιρικό κράτος ανάμεσα σε δύο-τρεις εθνικές ομάδες: Η μια εκ των οποίων είναι Αλβανική, η άλλη είναι «Μακεδόνες» που νιώθουν Βούλγαροι και η τρίτη είναι «Μακεδόνες» που νιώθουν ΜΗ Βούλγαροι.

Δηλαδή… «σαλάτα»!

Που είναι η «Μακεδονική εθνότητα» που ήθελε τότε, διακηρυγμένα - και με συνταγματική κατοχύρωση μάλιστα – να… απελευθερώσει τη Μακεδονία του Αιγαίου από την Ελλάδα; (και τη Μακεδονία του Πιρίν από τη Βουλγαρία;)

Που είναι το ενιαίο «έθνος των Μακεδόνων», που εξαφανίστηκε και μέσα από τα Σκόπια – αφού το ένα τρίτο του πληθυσμού τους δηλώνουν πια «Αλβανοί» και τα υπόλοιπα δύο τρίτα δεν συμφωνούν καν μεταξύ τους, τι είδους «Μακεδόνες» είναι;

Το ψευτο-μακεδονικό ιδεολόγημα ηττήθηκε ΜΕΣΑ στα Σκόπια τα 26 χρόνια που μεσολάβησαν – κι αυτό ήταν ελληνική επιτυχία.

Ο χρόνος διέλυσε το ψέμα τους. Και λειτούργησε εναντίον τους…

Όγδοο ψέμα: Ναι αλλά και η Ελλάδα πλήρωσε μεγάλο τίμημα διεθνούς απομόνωσης λόγω της άρνησής της να δεχθεί το όνομα «Μακεδονία» για τα Σκόπια!

Εδώ η ανοησία και το ψέμα χτυπάνε κόκκινο…

Πού την είδαν τη «διεθνή απομόνωση», γαμώτο μου - θα μας τρελάνουν;

--Η Ελλάδα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα Σκόπια είναι απ’ έξω και απέχουν πολύ ακόμα.

--Η Ελλάδα είναι μέλος του ΝΑΤΟ, τα Σκόπια είναι απ’ έξω και θέλουν να μπουν, αλλά αυτό εξαρτάται από το βέτο της Ελλάδας (όχι το αντίστροφο).

--Η Ελλάδα όσα χρόνια αρνιόταν να αναγνωρίσει τα Σκόπια ως Μακεδονία (πριν την κρίση), έκανε πρωτοφανή οικονομική διείσδυση σε όλα τα Βαλκάνια: και στη Βουλγαρία και στη Ρουμανία και στην Αλβανία – και στην Τουρκία ακόμα, για πολλά χρόνια.

--Τελικά και στα ίδια τα Σκόπια! Παρά την άρνησή μας να τους αναγνωρίσουμε, είμαστε ο δεύτερος εμπορικός και επενδυτικός τους εταίρος!

Αν συρρικνώθηκε ο ρόλος της Ελλάδας στα Βαλκάνια τα τελευταία χρόνια είναι λόγω του εγκληματικού λάθους των Τσίπρα-Βαρουφακη το 2015, όταν με την κρίση που εκείνοι προκάλεσαν αφελληνίστηκε και συρρικνώθηκε το ελληνικό τραπεζικό σύστημα (και επιβλήθηκαν capital controls στην Ελλάδα).

Κι όχι από την άρνησή της Ελλάδας… να δεχθεί τα Σκόπια ως «Μακεδονία» το 1993!

Θα μας τρελάνουν με τις μακακίες που ακούγονται πια…

Ένατο ψέμα: Εν πάση περιπτώσει δεν μπορούμε να είμαστε θύματα των εθνικιστικών εξάρσεων του 1992-93…

--Ψέμα στο τετράγωνο!

--Η αλήθεια: Ποιοι «εθνικιστές»;

Στο Συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών του 1992 ψήφισε απόρριψη του Πακέτο Πινέϊρο και η Μαρία Δαμανάκη, Πρόεδρος του «Συνασπισμού» (που μετεξελίχθηκε αργότερα σε ΣΥΡΙΖΑ), δηλαδή – κατά κάποιο τρόπο - η προκάτοχος του κ. Τσίπρα στην ηγεσία του κόμματος!

Στα «συλλαλητήρια συμμετείχε τότε ενθουσιωδώς και ο Λεωνίδας Κύρκος (που αργότερα έκανε και… «μέτωπο λογικής» κατά των «κακών εθνικιστών»!

Ναι, αλλά τότε – το 1992-93 ο Κύρκος όχι μόνο συμμετείχε στα συλλαλητήρια, αλλά κάρφωνε και το ΚΚΕ που δεν συμμετείχε!

Και σήμερα ο Μίκης επιμένει στη τότε γραμμή! Όχι αναγνώριση των Σκοπίων με το όνομα της Μακεδονίας.

Εθνικιστές είναι όλοι αυτοί;

Δεν ντρέπονται λιγάκι με αυτά που λένε σήμερα; Όλη η Ελλάδα είχε κατέβει στους δρόμους τότε! Η Ελλάδα και η Ομογένεια σε όλο τον κόσμο! Και πολύ καλά είχαν κάνει! Διότι είδαν οι ξένοι και κατάλαβαν πως υπήρχε σοβαρό πρόβλημα.

Δέκατο ψέμα: Ναι, αλλά τα Σκόπια πρέπει να μπουν στο ΝΑΤΟ για να σταθεροποιηθούν!

--Άλλη ασύλληπτη κουταμάρα κι αυτή:

--Τι θα πει να «σταθεροποιηθούν»; Να είναι εσωτερικά σταθερά και να μην έχουν αποσταθεροποιητική συμπεριφορά διεθνώς, γιατί θα σέβονται τις «νατοϊκές δεσμεύσεις», έτσι;

Ε λοιπόν, η Τουρκία είναι στο ΝΑΤΟ, αλλά δεν φέρεται σταθεροποιητικά!

Η Αλβανία και η Βουλγαρία είναι επίσης στο ΝΑΤΟ, αλλά και οι δύο επιδιώκουν τη «Μεγάλη Αλβανία» και την «Μεγάλη Βουλγαρία». Διόλου «σταθεροποιητικές» συμπεριφορές κι αυτές…

Η Μεγάλη Βρετανία είναι στο ΝΑΤΟ, αλλά αυτό δεν εμπόδισε του Σκωτσέζους να θέλουν να αποσχιστούν από την Βρετανία.

Και η Ισπανία ανήκει στο ΝΑΤΟ, αλλά αυτό επίσης δεν εμπόδισε τους Καταλανούς να επιδιώκουν την απόσχισή τους από την Ισπανία.

Η ένταξη στο ΝΑΤΟ, από μόνη της, δεν εξασφαλίζει σταθερότητα.

Η εξουδετέρωση του αλυτρωτισμού, όμως, μπορεί να λειτουργήσει σταθεροποιητικά για την περιοχή!

Ε αυτό λέμε κι εμείς!

Η μετατροπή των Σκοπίων σε ομόσπονδο κράτος μπορεί να λειτουργήσει σταθεροποιητικά και για τα ίδια τα Σκόπια και για την ευρύτερη περιοχή.

Η αναγνώρισή τους ως κάτι που ΔΕΝ είναι – ως «ενιαίο εθνικό κράτος Μακεδόνων» - δεν σταθεροποιεί ούτε τα Σκόπια ούτε την περιοχή. Τη δυναμιτίζει!

Αλλά ενώ έχουν ήδη αποδεχθεί πως είναι «συνεταιρικό» κράτος, δεν κάνουν και το επόμενο βήμα: να μετασχηματιστούν πολιτειακά σε καντονιακό σύστημα ομοσπονδίας.

Αυτό είναι το πρόβλημά τους σήμερα! Όχι το όνομα.

Κι αυτό πρέπει να λυθεί. Όταν θα λυθεί αυτό, τότε θα λυθεί και το όνομα πανεύκολα.

Μια «Κεντρική Βαλκανική Ομοσπονδία», δεν απειλεί κανέναν και δεν απειλείται από κανέναν. Και μπορεί κάλλιστα να μπει και στο ΝΑΤΟ.

Τότε…

Ως τότε, εμείς μπορούμε να περιμένουμε. Όχι να βάλουμε μόνοι μας τα χεράκια μας και να βγάλουμε τα ματάκια μας…

Κι αυτό το τελευταίο είναι η πιο μεγάλη αλήθεια.

Που δεν λέγεται, ωστόσο…

Πηγή: Θανάσης Κ.