ΔΙΑΚΟΣΙΑ ΧΡΟΝΙΑ
Μὲ τοῦ Κανάρη τὸ δαυλὶ
καὶ μὲ τοῦ Μπάϋρον τὸ φιλί,
τὸ φῶς ξανὰ ἀπὸ τὴν Ἀνατολή,
κ' ἡ Ἑλλάδα; Αἰώνια.
Διακόσια χρόνια.
Καὶ μὲ τὴ δάφνη καὶ μὲ τὴ διχόνοια,
καὶ κάτου ἀπὸ τὴ σκέπη τῆς ἐλιᾶς,
ὅποιος κι ἂν εἶναι ὁ βασιλιάς,
ἡ Ἑλλάδα αἰώνια.
Διακόσια χρόνια!
Νίκες ποὺ λάμπουν σὰν ἀπὸ τὴ θεία τὴν Πρόνοια,
ματιὰ σκοπεῦτρα, ἀόμματες ὁρμές,
σεισμοὶ καὶ μπόρες καὶ νεροσυρμές,
ἡμέρες ποὺ φεγγοβολοῦνε σὰ φερτὲς ἀπὸ τὴν ἥλιο,
σὰν τὴ θαλασσοτίναχτη θεὰ τὸ νέο βασίλειο.
Στό 'να τὸ χέρι τὸ σπαθὶ καὶ στ' ἄλλο χέρι ἡ λύρα,
ἡ Ἑλλάδα σὰ γραμμένη ἀπὸ τὴ Μοῖρα,
ἡ Ἑλλάδα αἰώνια!
Πηγή: Κ. Παλαμᾶ, Ἅπαντα, Τόμος Θ΄. Β΄ ΕΚΔΟΣΗ, ΓΚΟΒΟΣΤΗΣ
ΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ
Ἑλλήνων Φῶς
Σημείωση: Ὁ πραγματικός τίτλος τοῦ ποιήματος εἶναι "ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΙΑ". Ἔγινε χρήση τῆς "ποιητικῆς ἄδειας" καὶ ἀντικαταστήσαμε τὰ ἑκατὸ χρόνια μὲ τὰ διακόσια χρόνια.
