Δουκάτο των Αθηνών, υποβάθμιση ιστορικών περιόδων και αποσύνδεση ή αποκοπή από γεωγραφικούς χώρους.
I
Α' «Λατινοκρατική ή Φραγκοκρατική» περίοδος (1205 - 1458): 253 έτη
Β' «Λατινοκρατική ή Φραγκοκρατική» περίοδος (1832 - 2016): 184 έτη (θα έγραφα πως έχουμε ακόμη αρκετό καιρό μπροστά μας, αλλά ανατολικά του Αιγαίου... μάλλον διαφωνούν).
Είτε ως "Kingdom of Greece" είτε ως "Hellenic Republic", το «ελληνικό κράτος» ουδεμία σχέση έχει, είτε με το «Βυζάντιο» είτε με την «Αρχαία Ελλάδα». Ούτε αποτελεί κάποιου είδους επαναφορά ή αναβίωση τους. Το κράτος των Αθηνών (λεγόμενο κατ' ευφημισμόν και «ελληνικό κράτος») περισσότερο αποτελεί επαναφορά ή/και αναβίωση του Δουκάτου των Αθηνών (παρά οτιδήποτε άλλο).
Το ερώτημα είναι το εξής. Μετά από τη Β' «Λατινική ή Φραγκική» περίοδο, οι αυτόχθονες και οι ιθαγενείς, θα περάσουν ξανά σε «Οθωμανική» περίοδο ή θα πάρουν τη διοίκηση ή/και «το κράτος» στα χέρια τους; (ή τέλος πάντων ότι θα έχει απομείνει όρθιο, μετά από τα ερείπια που θα αφήσουν πίσω τους οι - για δεύτερη φορά - «εκπολιτιστές» του καθημαγμένου και ιστορικού αυτού χώρου).
Σημείωση
Υπάρχει βέβαια και η πιθανότητα οι νεοΛατίνοι ή νεοΦράγκοι - και τα διάφορα τοπικά τους παραρτήματα, εκπρόσωποι και λοιποί - να παραδώσουν κατευθείαν τα κλειδιά σε νεοΟθωμανικά χέρια (αν και θα έλεγα πως κατ' ουσίαν δεν υπάρχουν «νεοΟθωμανοί» - θα εξηγήσω άλλη στιγμή τι ακριβώς εννοώ). Υπάρχει δηλαδή η πιθανότητα να συνεχιστεί το ιστορικό πινγκ-πονγκ. Μην ξεχνάμε πως οι χρονολογίες σε αρκετές περιπτώσεις είναι παραπλανητικές. Λατινική ή Φραγκική και Οθωμανική περίοδος διαπλέκονται ή επικαλύπτονται ανάλογα την περιοχή. Η χρονολογία που χρησιμοποίησα είναι ενδεικτική και αναφέρεται στο Δουκάτο των Αθηνών (1205 - 1456/8). Η Κομητεία της Κεφαλλονιάς και της Ζακύνθου - η οποία σχετιζόταν με το Βασίλειο της Σικελίας - διήρκεσε περισσότερο. Μεταξύ 1484-1500 η Ζάκυνθος, η Κεφαλλονιά και η Ιθάκη περιέρχονται στη Βενετία ενώ το 1579 έχουμε την προσάρτηση του δουκάτου του Αιγαίου ή/και της Νάξου στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. [Όλες οι χρονολογίες μ.Χ].
II
Η υποβάθμιση ιστορικών περιόδων αποσκοπεί ή οδηγεί σε αποκοπή από γεωγραφικούς χώρους. Ο γεωπολιτικός έλεγχος ενός κράτους προϋποθέτει το πολιτισμικό και μορφωτικό πετσόκομμα και τον ιστορικό και διανοητικό ακρωτηριασμό της ταυτότητας του.
Πρακτικά, και βλέποντας τα πράγματα από κάποια απόσταση, δίχως φόβο και πάθος, μπορούμε να παρατηρήσουμε τα εξής. Παλαιότερα, ένας ακατέργαστος «αντι-κομμουνισμός» σε συνδυασμό με την υποβάθμιση της «βυζαντινής» περιόδου, μας απέκοψε από τους ιστορικούς χώρους με κόκκινο. Στις μέρες μας, ένας ακατέργαστος «αντι-μουσουλμανισμός» σε συνδυασμό με την υποβάθμιση της «ελληνο-ανατολικής» [*] περιόδου, θα μας αποκόψει από τις ιστορικές περιοχές με πράσινο. Τι θα απομείνει;
Το παλαιότερο μότο (motto) «ο Μέγας Αλέξανδρος ως - Τζένγκις Χαν και - σφαγέας των λαών» είχε συγκεκριμένη στόχευση. Το κλίμα, οι απόψεις και η προπαγάνδα που επικράτησαν τότε σε αυτό το ύφος (Μέγας Αλέξανδρος, Τζένγκις Χαν, σφαγείς λαών), εξυπηρέτησαν, προετοίμασαν και διαμόρφωσαν την «κοινή γνώμη», για υποχωρήσεις στο Μακεδονικό. Γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε; Απ' ότι φαίνεται προετοιμάζεται παρόμοιο κλίμα προκειμένου να προχωρήσουν οι ενταξιακές πορείες στους ευρωπαϊκούς και ευρωατλαντικούς θεσμούς για γειτονικές μας χώρες. Αυτή τη φορά όμως, ενδέχεται να έχουμε και την αποκοπή από ιστορικούς χώρους μέσω της υποβάθμισης των Ελληνο-Περσικών σχέσεων (δηλαδή της πρώτης φάσης μιας περιόδου που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε «ελληνοανατολική»). Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως, η περίοδος που θα υποβαθμιστεί (του ανοίγματος του ελληνισμού στους χώρους της Ανατολής) θα παραχωρηθεί στο εν βορρά αδερφικό κράτος, προκειμένου να εξυπηρετηθεί η ταυτότητα του συγκεκριμένου κράτους (μήπως να παραχωρούσαμε και τον Καβάφη;). Πάντως το εν βορρά αδερφικό κράτος (π.Γ.Δ.Μ), εάν το Κράτος των Αθηνών ήταν στοιχειωδώς σοβαρό ή ελληνικό, θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με θετικό τρόπο.
Το χειρότερο απ' όλα, είναι πως μέσω του ιστορικού πετσοκόμματος και της χειραγώγησης της ταυτότητας, χάνουμε τις δύο οικουμενικές περιόδους του πολιτισμού μας («ελληνιστικοί και βυζαντινοί» χρόνοι). Το γεωιστορικό και γεωπολιτισμικό πετσόκομμα εξυπηρετεί τον γεωπολιτικό έλεγχο και την αυτο-αναπαραγωγή του κράτους των Αθηνών (του αποικιακού Δουκάτου).
Ολοκληρώνοντας, ας επαναλάβω εμπλουτίζοντας. Η υποβάθμιση ιστορικών περιόδων οδηγεί ή αποσκοπεί σε αποσύνδεση ή αποκοπή από γεωγραφικούς χώρους. Ο γεωπολιτικός έλεγχος ενός κράτους προϋποθέτει το ιστορικό και διανοητικό πετσόκομμα, τον πολιτισμικό και μορφωτικό ακρωτηριασμό. Θεμέλιο για τον γεωπολιτικό έλεγχο και την εξάρτηση ενός κράτους, αποτελεί ο έλεγχος και η διαμόρφωση, η αλλοίωση ή/και η χειραγώγηση της ταυτότητας και των θεσμών του.
Σημείωση
[*] «Ελληνο-ανατολική» περίοδος μπορεί να ονομαστεί (κάπως αυθαίρετα και για λόγους ευκολίας), η προ-χριστιανική «ελληνιστική-αλεξανδρινή» περίοδος του ανοίγματος του ελληνισμού προς ανατολάς. Η χριστιανική περίοδος προς ανατολάς είναι η λεγόμενη «βυζαντινή». Και οι δύο αποτελούν περιόδους Αυτοκρατορίας και Οικουμενικότητας. Οι «αρχαιοελληνιστές» και οι «ορθοδοξιστές» θα πρέπει να καταλάβουν πως τους δουλεύει και παίζει μαζί τους το αποικιακό Δουκάτο της νεο-Αθήνας.
[-] Η Συρία είναι πολύ περισσότερο «Ελλάδα» απ' ότι η Ολλανδία, όχι μονάχα ιστορικά ή «πνευματικά», αλλά και «ρεαλιστικά» ή σκληρά γεωπολιτικά. Ο χώρος αυτός έχει σημασία την «ελληνιστική» και την «βυζαντινή» (Πατριαρχεία) εποχή, αλλά και σήμερα. Το εκσυγχρονισμένο και εξευρωπαϊσμένο Χρυσόψαρο «Ελλάς» απωθεί ψυχολογικά ή επιλέγει να ξεχνά.
[-] Η Κεντρική Ασία είναι ολικώς αγνοημένη και «ξένη» γιατί είναι η μόνη απ' όλες τις περιοχές που απωθείται και μέσω κομμουνισμού, και μέσω μουσουλμανισμού (θα μπορούσε να είναι χρωματισμένη και με κόκκινο, όπως και η Αβησσυνία-Αιθιοπία), και μέσω της υποβάθμισης των εσχατιών της αλεξανδρινής εποχής (έμμεσα και μέσω της υποβάθμισης της «βυζαντινής» περιόδου: σχέσεις και πορεία τουρκικών φύλων και αργότερα Μογγόλων). Και όμως, στην Ελλάδα έχουμε αρκετούς ανθρώπους (στις περισσότερες περιπτώσεις χριστιανούς) που ήρθαν από εκείνες τις περιοχές (τη Σογδιανή και τη Βακτριανή) κατά την μετά-διπολική περίοδο.
[-] Οι Θεσσαλονικείς κανένα λόγο δεν έχουν να συμφωνούν με το Υπουργείο Παιδείας των Αθηνών. Το Δουκάτο των Αθηνών φοβάται τη Θεσσαλονίκη. Το Δουκάτο γνωρίζει πως με την πτώση των ψυχροπολεμικών συνόρων και το τέλος του διπολικού κόσμου, η Θεσσαλονίκη αποκτά μια κεντρικότητα στο χώρο μεταξύ Αδριατικής, Μαύρης Θάλασσας και Αιγαίου. Η Θεσσαλονίκη δεν έχει κανένα λόγο να υπακούει σε ζητήματα παιδείας, θρησκείας και ιστορίας (ίσως ακόμη και γεωπολιτικής) το παρασιτικό Κράτος των Αθηνών.
[-] Πέρυσι, σε κεντρική ομιλία που σχετιζόταν με το δημοψήφισμα, ο ομιλητής ξεκίνησε αναφερόμενος σε «Πολίτες της Αθήνας». Καταλάβετε το. Το Κράτος-Δουκάτο των Αθηνών δουλεύει για την αυτοσυντήρηση και διαιώνιση της ύπαρξης του (και της νεο-αποικιακής κάστας του).
[-] Το μότο «ο Μέγας Αλέξανδρος ως - Τζένγκις Χαν και - σφαγέας των λαών» ξεκίνησε την περίοδο Σημίτη. Όπως και όλες οι καταστροφικές ή καταρρέουσες «στρατηγικές επιλογές», π.χ, η αποσύνδεση της Ελλάδας από την ανατολική Μεσόγειο (και σε σχέση με την Κύπρο), η μέσω αλλοίωσης και χειραγώγησης εμβάθυνση-συμμετοχή στη ζώνη του ευρωνομίσματος, η αντιμετώπιση των Ελληνο-Τουρκικών μέσω Ε.Ε κ.λπ. Η καταστροφική «ευρωπαϊστική-εκσυγχρονιστική» Ιερή Αγελάδα (που ξεκίνησε τη διακυβέρνηση της με το «γκριζάρισμα» του Αιγαίου) εξακολουθεί να τελεί υπό καθεστώς Ιερο-Κοσμικής Προστασίας.
.~`~.
Προσφάτως έμμεσα ή άμεσα σχετιζόμενα
- Κράτος Αθηνών και Άγκυρας, «Βυζάντιο και Ἰστανμποὺλ», και η αλλοίωση και παραχάραξη του χαρακτήρα, της ταυτότητας και του ονόματος της Αυτοκρατορίας και της Πόλης στα πλαίσια της ολοκληρωτικής αφομοίωσης και εξαφάνισης - «εξευρωπαϊσμού και εκδυτικισμού» - των φορέων μιας ιστορικής περιοχής. Από τον Hieronymus Wolf στον Ali Rıza oğlu Mustafa.
- Τρεις επισημάνσεις περί της Ρωμαϊκής - και της αποκαλούμενης «Βυζαντινής» - Αυτοκρατορίας (ενταγμένες στα πλαίσια της ευρωκεντρικής ιστοριογραφίας).
Πηγή: Δ`~. Κοσμοϊδιογλωσσία
