Εἶναι θέμα ἀξιοπρέπειας ἀπὸ πλευρᾶς τοῦ Δήμου Θεσσαλονίκης ἡ ἀλλαγὴ ὀνόματος τῶν «ΔΗΜΗΤΡΙΩΝ»
Γράφει ὁ Σάββας Ἠλιάδης, Δάσκαλος - Κιλκίς
Ὁ κόσμος τρελάθηκε! Σύγχυση φοβερή! Δὲν ἐξηγεῖται ἀλλιῶς αὐτὸ ποὺ συμβαίνει μὲ τὰ «ΔΗΜΗΤΡΙΑ» στὴν Θεσσαλονίκη. Ἄνοιξα τὸ φετινὸ πρόγραμμα, τὸ ὁποῖο δημοσιεύτηκε ἀπὸ τὸν ἁρμόδιο φορέα, τὸ διάβασα καὶ ντράπηκα γιὰ τὴν κατάντιά μας! Ἀηδίασα! Γιὰ τὴν κατάντια τῶν Θεσσαλονικέων κυρίως. Γιὰ τὴν ἀδιαφορία καὶ τὴν ἀνοχὴ στὴν πλήρη ἀπαξίωση κάθε ἑλληνικοῦ καὶ ὀρθοδόξου. Λίγη ἀξιοπρέπεια, λίγος σεβασμός, λίγη συστολὴ μπροστὰ στὰ ἅγια καὶ ἱερὰ τῶν συμπολιτῶν τους! Τί σχέση ἔχει ὁ ἅγιος μὲ ὅλα αὐτά πού περιέχει τὸ πρόγραμμα; Δὲν θὰ ρωτήσω τοὺς ἐκπροσώπους τῆς ἐκκλησιαστικῆς διοίκησης. Δὲν ὑπάρχει λόγος, διότι τὸ παιχνίδι τὸ παίζουν οἱ ἄθεοι μόνοι τους καὶ χωρὶς ἀντίπαλο!
Ναί, τὰ «ΔΗΜΗΤΡΙΑ», ποὺ πῆραν τὴν ὀνομασία τους ἀπὸ κάποιον «Δημήτριο», ὁ ὁποῖος πιθανὸν νὰ ἦταν κάποιος περαστικὸς ἀπὸ τὴν πόλη. Ἴσως κάποιος ἄνθρωπος ἄγνωστος... γιὰ τὴν Θεσσαλονίκη. Κάποιος ποὺ δὲν ἔκανε τίποτε σπουδαῖο γι` αὐτὴν τὴν πόλη.
Πιθανὸν νὰ ἀνακάλυψαν τελευταία μάλιστα, πώς ἦταν κάποιος πού ἀγαποῦσε τὴν μουσική, ὄχι ὅμως τὴν χωριάτικη, τὴν ἐκκλησιαστικὴ βυζαντινὴ ἢ τὴν ἐπίσης βλαχοχωριάτικη ἑλληνικὴ παραδοσιακή, ἀλλὰ ἄλλες μουσικὲς «ἐπιπέδου» (λέγε μουσουλμανικῆς, σεφαραδικῆς!!! ;;;). Ἦταν ἀντισυμβατικὸς καὶ πολύπλευρος κουλτουριάρης καὶ λάτρευε τὸ θέατρο, ποὺ ἀναδεικνύει τὴν παρὰ φύση συμπεριφορά. Μπορεῖ ἀκόμη νὰ ἦταν γλεντζὲς καὶ νὰ ξενυχτοῦσε στὰ μισοσκότεινα μαγαζιὰ μὲ ὡραῖα ποτὰ καὶ ὄμορφες γυναῖκες. Κάτι τέτοιο θὰ ἦταν.
Ἀπὸ ποῦ βγαίνει αὐτὸ τὸ συμπέρασμα; Μὰ ἀπὸ τὸ περιεχόμενο τῶν ἐκδηλώσεων, ποὺ φέρουν τὸ ὄνομά του καὶ οἱ ὁποῖες ἐκδηλώσεις ἔχουν προφανῶς σχέση μὲ τὸν βίο καὶ τὴν πολιτεία του! Αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅταν λέω πὼς γιορτάζω καὶ τιμῶ ἕνα ὄνομα; Δὲν προσεγγίζω θεματικὰ τὸ πρόσωπο καὶ τὴν προσφορά του στὸν τόπο ὅπου ἔζησε;
Γενικά, ἀποκλείεται νὰ εἶχε σχέση μὲ κάτι ἄλλο, ποὺ μπορεῖ νὰ λέγεται κάπως ἀλλιῶς, ἐκτὸς ἀπ` αὐτὸ ποὺ θέλει ἡ νέα τάξη! Ἀποκλείεται νὰ ἦταν ἀλλιώτικος ἀπ` αὐτοὺς ποὺ τὰ διοργανώνουν! Δὲν μπορεῖ! Κι ἂν δὲν ἦταν, τὸν κάνουν αὐτοὶ μὲ τὸ ἔτσι θέλω!
Τί δουλειὰ ἔχουν αὐτοὶ οἱ ἱερόσυλοι μὲ τὸ ὄνομα τοῦ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ; Ἂν θέλουν νὰ κάνουν τὰ καπρίτσια τους, ἂς ἐπιλέξουν ἄλλο ὄνομα, ἀφοῦ δὲν τολμάει κανεὶς νὰ μιλήσει γιὰ τὴν κατάντια. Κανείς, ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριά, ἐννοῶ! Καὶ ξέρετε πολὺ καλὰ ποιοὶ εἲ(μα)στε ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριά!
Ἀλλά, ἐν βρασμῶ ψυχῆς δὲν συνεχίζω, ὁ ἀσήμαντος. Ἀχάριστη καὶ ἀξιοθρήνητη κόρη τοῦ ἁγίου, Θεσσαλονίκη, καλὰ κάνεις καὶ τὸν παραπετᾶς καὶ δὲν τὸν ἐνοχλεῖς τὸν ἅγιο. Τώρα δὲν τὸν ἔχεις ἀνάγκη! Περίμενε, ὅταν θὰ ἔρθει ἡ δύσκολη ὥρα! Μακάρι νὰ μὴν εἶναι ἀργά! Ἂν δὲν εἶναι αὐτονόητα ἄλλα μύρια ὅσα, ἀξιοκατάκριτα καὶ ἀξιόμεμπτα, νὰ εἰπωθοῦν γιὰ τὸ καρναβάλι, ποὺ θὰ «ἀπολαύσει καὶ θὰ χαρεῖ ἡ Θεσσαλονίκη, σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοις», τότε … μὲ γειά σας!!!
Σάββας Ἠλιάδης
Δάσκαλος
Κιλκίς, 27-9-2019
Πηγή: Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό
