Ε Λ Ε Γ Ε Ι Ο

3 Απριλίου, 2016 - 15:51

https://youtu.be/OIJoIUmbmPc

"Κακοί μάρτυρες ἀνθρώποισιν ὀφθαλμοί
καί ὧτα βαρβάρους ψυχάς ἐχόντων"
Ἡράκλειτος

Στή φωτιά τοῦ ματιοῦ σου θά χαμογέλασε κάποτε ὁ Θεός
Θά ΄κλεισε τήν καρδιά της ἡ ἄνοιξη σά μιᾶς ἀρχαίας ἀκρογιαλιᾶς μαργαριτάρι.
Τώρα καθώς κοιμᾶσαι λαμπερός
Στούς παγωμένους κάμπους πού οἱ ἀγράμπελες
Γίναν βαλσαμωμένα φτερά μαρμάρινα περιστέρια
Βουβά παιδιά τῆς ἀπαντοχῆς -
Ἤθελα νά ΄ρθεις μιά βραδιά σά βουρκωμένο σύννεφο
Ἄχνη τῆς πέτρας πάχνη τῆς ἐλιᾶς
Γιατί στό ἁγνό σου μέτωπο
Κάποτε θά ΄βλεπα κι ἐγώ
Τό χιόνι τῶν προβάτων καί τῶν κρίνων
Μά πέρασες ἀπ΄τή ζωή σάν ἕνα δάκρυ τῆς θάλασσας
Σά λαμπηδόνα καλοκαιριοῦ καί στερνοβρόχι τοῦ Μάη
Κι ἄς ἤσουν μιά φορά κι ἐσύ ἕνα γεράνιο κῦμα της
Ἕνα πικρό βότσαλό της
Ἕνα μικρό χελιδόνι της σ΄ ἕνα πανέρημο δάσος
Χωρίς καμπάνα τή χαραυγή χωρίς λυχνάρι τό ἀπόβραδο
Μέ τή ζεστἠ σου καρδιά γυρισμένη στά ξένα
Στά χαλασμένα δόντια τῆς ἄλλης ἀκρογιαλιᾶς
Στά γκρεμισμένα νησιά τῆς ἀγριοκερασιᾶς καί τῆς φώκιας.