Γλωσσοπλάστες

Στά «θύματα» τῆς κυβέρνησης συμπεριλαμβάνεται καί ἡ γραμματική

Ἀπό τήν
Δρ. Ἑλένη Παπαδοπούλου*

Ἀνάμεσα στά πολλά «ταλέντα» τῆς κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ πρέπει νά ἀναγνωρίσουμε καί τήν εὐκολία μέ τήν ὁποία κατακρεουργοῦν τήν ἑλληνική γλώσσα. Οἱ συριζαῖοι «ἐκτελοῦν» τίς λέξεις μέ ἰδιαίτερη ἄνεση, ἐνῶ δημιουργοῦν ἄλλες καινούργιες, οἱ ὁποῖες δέν ἀποτελοῦν νεολογισμούς, ἀλλά παραλογισμούς. Πιό πρόσφατο παράδειγμα εἶναι ἡ ὅλο περηφάνια δήλωση τοῦ πρωθυπουργοῦ γιά «ἀπεύθυνση ἑνός πλατιοῦ καλέσματος». Σού λέει διευθύνω - διεύθυνση, ἄρα ἀπευθύνω - ἀπεύθυνση. Αὐτή ἡ κατ’ ἀναλογίαν ἐπέκταση ἑνός σχήματος σέ ἄλλον τύπο ὀνομάζεται «ἀναπτυξιακό λάθος», γιατί τό κάνουν συνήθως παιδιά 2-6 ἐτῶν, πού δέν ἔχουν ἀκόμη ἀρκετά... ἀναπτυγμένο τό γλωσσικό αἴσθημα. Πλέον τό κάνουν καί πρωθυπουργοί μέ γλωσσική ἀνάπτυξη νηπίων. 

Ἔχουμε ἐπίσης τό πλατύ, τοῦ πλατιοῦ, τό βαθύ, τοῦ βαθιοῦ καί τό παχύ, τοῦ παχιοῦ. Νέα ἑλληνική γραμματική, ἡ ὁποία διδάσκεται καί στούς μαθητές τοῦ δημοτικοῦ, ἀφοῦ διάφοροι ἀγράμματοι ἀνέλαβαν νά συγγράψουν τά βιβλία τῆς γλώσσας. Στό παρελθόν ὁ πρωθυπουργός μίλησε καί γιά «συμπαθῆ νεκρά παιδιά», ἐνῶ ποιητική ἀδεία εἶπε «ἄκουσον μέν, πάταξον δέ». Ἔτσι τό θυμόταν, ἔτσι τό εἶπε. Δέν θά τό κάνουμε θέμα τώρα πού ὁ πρωθυπουργός ὁμιλεῖ τήν ἑλληνική ὅπως καί τήν ἀγγλική. Χάλια δηλαδή. Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι αὐτές οἱ δηλώσεις «ἐκτίθουν» τόν πρωθυπουργό, ρῆμα πού χρησιμοποίησε ὁ ἴδιος. Συγγνώμη, δολοφόνησε ἤθελα νά πῶ.

Δέν εἶναι ὅμως μόνο ὁ πρωθυπουργός μας πού κακοποιεῖ τήν ἑλληνική γλώσσα δίχως ἔλεος. Καί οἱ συνεργάτες τοῦ μία χαρά ὁμιλοῦν τά ἀλαμπουρνέζικα. Ἡ κυρία Νοτοπούλου παραδείγματος χάριν σχολίασε ὅτι πρέπει νά «ἐπανανοματοδοτήσουμε τήν πολιτική», ἐνῶ στό παρελθόν μᾶς εἶχε ἀνακοινώσει τίς συναντήσεις της μέ τόν «διευθύνων σύμβουλο» κάποιας ἐταιρίας. Εἶχε κρίνει δέ ὅτι «ἐφόσον δέν εἶναι ἐπαρκές οἱ δυνάμεις, τότε θά συνδράμουν κι ἄλλες ὑπηρεσίες». Ὁ δέ κ. Καρανίκας μᾶς ἐνημερώνει ὅτι ἡ δημοκρατία δέν εἶναι ὑπόθεση «τῶν εἰδήμων» καί ὅτι τό Ἀσφαλιστικό διασώζεται «ἀναλλογικά» καί διασφαλίζει τά «βαραία».

Ἄς μήν εἴμαστε ὅμως αὐστηροί στίς κρίσεις μας. «Οὐδείς ἄσφαλτος», ὅπως εἶχε πεῖ κάποτε γνωστή λαϊκή ἀοιδός, πού πέσαμε νά τή φᾶμε τή γυναίκα λές καί μᾶς εἶχε δηλώσει ὅτι ἦταν ἀκαδημαϊκός. Ἐδῶ οἱ κυβερνῶντες ἔχουν πτυχία καί μία πρόταση μέ ὑποκείμενο, ρῆμα, ἀντικείμενο στή σωστή κλίση καί τόν σωστό τύπο, πού νά βγάζει νόημα, δέν μποροῦν νά κάνουν. Αὐτό πιθανόν ὀφείλεται στό ὅτι οἱ κυβερνῶντες δέν εἶναι πολύ «προφυλακτικοί», ἐπίθετο πού χρησιμοποίησε μία παίκτρια τηλεοπτικῆς ἀθλιότητας ἤ ἀλλιῶς reality show. Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ὡς πολιτικός πρέπει νά εἶσαι «προφυλακτικός». Γιά νά μή γίνεσαι περίγελος.

*Διδάκτωρ Διδακτικῆς Γλωσσῶν καί Πολιτισμῶν τοῦ Πανεπιστημίου Paris III - Sorbonne Nouvelle