Ποίηση

0

Δοξασμένα, ὑπεράνθρωπα

Δοξασμένα, ὑπεράνθρωπα, σὲ μιὰν ἀρχαία χώρα μαθητὴς ἄλλοτ' ἔζησα τοῦ τρανοῦ Πυθαγόρα. Λευκός, γαλήνιος, ἄγγιχτος ἀπὸ τὴν τρικυμία τῶν Ἀριθμῶν ἐκήρυττα τὴν παντοδυναμία. Ψυχὴ καὶ σώμα, ἀσάλευτος ὕστερα σὰ λουλούδι, ἂκουα τὸ θεῖον ἀνέκφραστο...

0

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΛΑΟΝ ΩΔΗ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΛΑΟΝ ΩΔΗ ΔΙΑ ΤΗΝ 25 ΜΑΡΤΙΟΥ 1863 (α). Ὁ αἰὼν ἡμῶν μυρίους Ἂνδρας εἶδε πελωρίους, Καὶ πρὸς τὸ Λερναῖον τὲρας Ἱκανοὺς ν' ἀντιταχθῶσι, Κ' εἰς τὰς φλόγας τῆς Χιμαίρας Ἐναντίον νὰ...

0

ΓΝΩΜΕΣ, ΚΑΡΔΙΕΣ, ΟΣΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ (Κωστῆς Παλαμᾶς)

Τὰ μεγάλα ἐθνικά ἰδανικά, ὅταν ἀνθίζουν καὶ ζοῦνε στὸ σπίτι τοῦ καθενός, ὁ ποιητὴς τοὺς χτίζει παλάτια. Τὰ μεγάλα ἐθνικὰ ἰδανικὰ ὅταν ξεπέφτουν, καὶ ὁ καθένας τὰ διώχνει ἀπὸ τὸ σπίτι του, ὁ ποιητὴς...

0

Η ΚΟΡΗ ΤΗΣ ΛΗΜΝΟΥ

(1475) Οἱ Τούρκοι ἀναταράζουνε Ἀνατολὴ καὶ Δύσι! Τὸ ὄνειρο ποῦ τοῦ Ὀσμὰν τὸν ὕπνο εἶχε ξαφνίσει Ὅταν τὴν κόρη ἀγάπησε τοῦ σέχη τῶν Ἀδάνων, Τὸ δέντρο ποῦ ἐφάνηκε 'ς τὸν πρῶτο τῶν Σουλτάνων Πῶς...

0

Ε Π Ι Γ Ρ Α Μ Μ Α

Γίνομαι γιὰ νὰ καρτερῶ καὶ ζῶ γιὰ νὰ πασχίζω, δὲ βρίσκω, μήτε ποὺ γυρεύω ἐγὼ τὴν εὐτυχία, μὲ φέρνει ὁ πόθος, κ' εἶμαι ὁρμή, μὲ κάνει ἡ πίστη, ἐλπίζω. Ὁ κόσμος γιὰ τοὺς δυνατούς·...

0

Δαίδαλος

Μοίρα στὸν Ἴκαρο ἦταν νὰ πετάξει καὶ νὰ χαθεῖ· Τί, ὡς ἧβρε σταφνισμένες τὶς φοβερές τῆς λευτεριᾶς φτεροῦγες ἀπ᾿ τὸν τρανὸ πατέρα του μπροστά του, ἡ νιότη ἔριξε μόνη τὸ κορμί του στὸν κίντυνο,...

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης 0

ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

Κοίτα, μαζί σου ὁδοιπορῶ μὲς στὰ δρομάκια. Δῶσ' μου τὰ μάτια σου ν' ἀνοίξω ὅσα κλειστὰ παράθυρα καὶ πόρτες διπλομανταλώνει ἡ φτώχεια κ' ἡ ἀρχοντιά, νὰ δῶ τὸ βαθὺ πλέγμα ἀπὸ τὰ πάθια, τοῦ...