Η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα δεν έχει ανάγκη από πολίτες αλλά από δούλους
Κατερίνα Αθηνιώτη
« Ω Ευρώπη δεν είσαι παρά η συνέχιση του Βαραβά »
από μνήμης Ν. Καρούζος
Διότι η ευρώπη έθεσε κέντρο τον Μαμωνά. Το οικονομικό της κέντρο προκλητικά πλέον εγκληματεί καθώς διαχειρίζεται τον πλούτο έτσι που να δημιουργεί δύο συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών. Όχι πλούσιους και φτωχούς αλλά πλούσιους και δούλους. Είναι η αποκαλούμενη ευρώπη των δύο ταχυτήτων. Η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα δείχνει ότι δεν έχει ανάγκη από πολίτες αλλά από δούλους.
Όταν υποβιβάζει το καθημερινό επίπεδο των πολιτών στην αγχωτική κάλυψη των βιοτικών αναγκών (στην βάση της πυραμίδας του Maslow) τότε τον αποκλείει από την δυνατότητα να λειτουργήσει ως πολίτης, δηλαδή να παράγει πολιτισμό και κοινωνία. Ενώ ο καθημερινός βιοπαλαιστής πλήρωνε και πληρώνει φόρο ακόμα και στο τσιμπιδάκι οι οικονομικοί διαχειριστές της ευρώπης του φορτώνουν ένα χρέος που μεθοδεύτηκε από τα οικονομικά τους επιτελεία τα οποία με συγκεκριμένες οικονομικές στρατηγικές καθοδηγούσαν την πολιτική ηγεσία των κρατών μελών.
Η φτώχεια και η υποδούλωση δεν είναι φυσικό αλλά πολιτικό γεγονός. Οι Έλληνες πολίτες το διαπίστωσαν με τα μνημόνια, τα οικονομικά σχέδια των ευρωπαίων, που βρήκαν τρόπο πολιτικής διαχείρισης και επιβολής στην κοινωνία. Από τα αστρονομικά ποσά που ακούμε «λεφτά υπάρχουν». Αλλά δεν υπάρχουν για τους πολίτες. Υπάρχουν για να εξασφαλίζουν συγκεκριμένα συμφέροντα. Για την ολοένα μεγαλύτερη συγκέντρωση πλούτου και εξουσίας. Τα γεωγραφικά σύνορα των πατρίδων δεν αποτελούν πλέον εμπόδιο. Η άλωση γίνεται μέσα από την οικονομία. Τα οικονομικά κέντρα μπορού να να κάνουν κατοχή σε οποιοδήποτε εθνικό πλούτο. Μπορούν να να βρίσκονται οπουδήποτε και μάλιστα μπορούν να καθορίζουν τα ίδια τους εργασιακούς όρους (αμοιβές, συμβάσεις, απολύσεις, συνταξιοδοτικά, ασφάλιση κλπ) με τρόπους που εξσφαλίζουν εις το διηνεκές την υποτέλεια.
This is the place gentlemen
πολλές οργιές κάτω από την επιφάνεια του Αιγαίου (Γ. Σεφέρης)
This is the place gentlemen της δύσης του πολιτισμού, την δύση της Δύσης (L. Gyomorey), του αφανισμού του πολίτη από οικονομικά επιτελεία που κακώς ονομάζονται ευρώπη. Καταντήσατε την ευρώπη της δημοκρατίας, την ευρώπη των διακαιωμάτων του πολίτη, ευρώπη απανθρωπισμού (F. Sherrard) και ανθρωπιστικής κρίσης.
Δεν σας απασχολεί το επίπεδο της πόλης, δεν εργάζεστε για του πολίτες. Ιδιωτεύετε. Δεν είναι τυχαίο που επιδιώκετε ιδιωτικοποήσεις. Gentlemen οι ιδιωτικοποιήσεις δεν παράγουν κοινωνίες.
«Καθ΄ ὅ,τι ἃν κοινωνήσωμεν, ἀληθεύομεν, ἃ δε ἃν ἰδιάσωμεν, ψευδόμεθα» (Ηράκλειτος).
Δεν θέλετε λιγότερο κράτος αλλά καθόλου κράτος. Δεν θέλετε να ενοχλείστε από θεσμούς που παράγουν κοινωνία.
«Είναι η βαρβαρότητα. Την βλέπω να έρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω απο άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημενες υποδουλώσεις» (Ο. Ελύτης)
Αν το τίναγμα της πεταλούδας στην Ανατολή μπορεί να επηρεάσει την ζωή στην δύση, τότε ο οικονομικός στραγγαλισμός του πολίτη, ο δυτικός Τζιχαντισμός, gentlemen δυναμιτίζει αργά μα σταθερά κάθε θεμέλιο πολιτείας και πολιτισμού στον πλανήτη.
