Η τελευταία πράξη του δράματος

Του Ανδρέα Γεωργιάδη*

Αυτές τις μέρες, στο ειδυλλιακό Μον Πελεράν της Ελβετίας, ο πρόεδρος Αναστασιάδης μαζί με τον κατοχικό αττιλάρχη Μουσταφά Ακιντζί συζητούσαν εκτενώς για την εδαφική πτυχή του κυπριακού. Οι συνομιλίες αποδείχτηκαν οτι πάλι η δική μας πλευρά βρίσκεται με το «πιστόλι στον κρόταφο» κατά την αγαπημένη ρήση του προέδρου Αναστασιάδη.

Το τι συζητήθηκε στο Μον Πελεράν δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Οι συνομιλίες κρατήθηκαν κρυφές, κρυφίως διεξάγοντο και εν κρυπτώ και παραβίστω συζητείτο το μέλλον ολάκερου ουσιαστικά του Ελληνισμού, όχι μόνο του Ελληνισμού της Κύπρου, αλλά και της Μητρόπολης.

Από τα όσα συνάγουμε μέχρι σήμερα φτάνουμε στο σημείο να αντιλαμβανόμαστε ότι ο κατοχικός ηγέτης σκοπίμως αφήνει εποικοδομητικές ασάφειες σε σχέση με το εδαφικό ούτως ώστε να τραβήξει τις συνομιλίες μέχρι τέλους και να φανεί αδιάλλακτος σε όσα θέματα αφήσει να συζητήσει τελευταία. Τότε θα θέσει στον πρόεδρο Αναστασιάδη την εκβιαστική πρόταση να δεχτεί τις δικές του πρόνοιες αλλιώς θα καταρρεύσουν οι συνομιλίες και ως γίνεται συνήθως, η υπαιτιότητα της κατάρρευσης των συνομιλιών θα επιρρίπτεται στη δική μας πλευρά.

Όσον αφορά στις εγγυήσεις, αυτές είναι αμφίβολο εαν καταργηθούν και δεν πιστεύω ότι η τουρκική πλευρά θα παραβεί τη σκληρή της θέση περί κατάργησης των εγγυήσεων. Βέβαια εδώ μπορεί να κάνει έναν σοβαρό διπλωματικό ελιγμό και να φτάσει στο εξής, δηλαδή να δεχτεί την κατάργηση των στρατιωτικών εγγυήσεων αλλά τα επεμβατικά δικαιώματα να παραμείνουν ως έχουν χωρίς να αλλάξουν. Πώς θα γίνει αυτό; Με τους εξής τρόπους:

1. Θα υφίσταται παραμονή 90.000 εποίκων (διότι μάλλον τόσοι θα υπάρχουν, ασχέτων των «λόγων του ποδαριού» του προέδρου Αναστασιάδη). Οι δε υπόλοιποι έποικοι που δεν θα αναχωρίσουν, θα παραμείνουν στην Κύπρο με άδειες παραμονής και με άδειες εργασίας, ως εποχιακοί εργάτες κ.λπ. Συνεπώς, μάνι μάνι, φθάνουμε σε αριθμητική υπεροχή των εποίκων έναντι των Τουρκοκυπρίων που θα τους νομιμοποιήσουμε δια της υπογραφής μας. Αν λάβουμε υπ’ όψιν μας δε το γεγονός ότι οι έποικοι μάλλον θα κυμαίνονται σήμερα γύρω στο μισό εκατομμύριο, είναι εμφανές ότι η αριθμητική υπεροχή των εποίκων έναντι των Τουρκοκυπρίων θα σημαίνει ότι εγγύηση για εφαρμογή της πολιτικής της Τουρκίας στην Κύπρο θα ασκεί η κοινότητα των εποίκων, που αποτελείται από μια μάζα φανατικών και υπερεθνικιστών Τούρκων, ικανών να προβούν σε πάσης φύσεως δολοφονίες και ποινικά κολάσιμες πράξεις. Παράδειγμα αποτελούν οι δολοφονίες των στρατιωτών μας κατά τα επόμενα χρόνια της κατοχής, αλλά και η δολοφονία των εθνομαρτύρων μας Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού από Τούρκους εποίκους φανατικούς εθνικιστές (π.χ. Κενάν Ακίν).
2. Η άσκηση βέτο από μέρους της Τουρκοκυπριακής κοινότητας θα φέρει την κατάσταση στο εσωτερικό του κράτους σε τέτοιο σημείο όπου δεν θα μπορεί να λαμβάνεται απόφαση δια της απλής πλειοψηφίας των βουλευτών και των υπουργών και συνεπώς, μια απλή διαφοροποίηση των Τουρκοκυπρίων όσον αφορά στην ψηφοφορία θα παραλύει το κράτος και θα το καθιστά αδύνατον να λειτουργήσει. Η δυσλειτουργικότητα του κράτους μπορέι να μεταφρασθεί και ως τύποις εγγύηση, αφού με την παράλυση των όποιων αποφάσεων θα ήθελε να λάμβανε η νομοθετική ή η εκτελεστική εξουσία, θα είμαστε επί ξύλου κρεμμάμενοι. Συνεπώς γιατί η τουρκική πλευρά να χρειάζεται τη στρατιωτική επιβολή αφού θα μπορεί να επιβληθεί στην Κύπρο δια της αριθμητικής – πολιτικής ισότητάς της;
3. Όταν θα υπάρξει εκ περιτροπής προεδρία την οποία ο κατοχικός ηγέτης δεν δέχεται να αποσυρθεί από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων, τότε εκεί, ο εκάστοτε πρόεδρος, κατά πώς το αντιλαμβάνομαι, θα έχει τη νικώσα ψήφο. Τουτ’ έστιν, ο Τουρκοκύπριος εκ περιτροπής πρόεδρος θα μπορεί να λάβει μια απόφαση στην οποία ίσως και Έλληνες και Τουρκοκύπριοι να υπερψηφίζουν, αλλά ο ίδιος να έχει διαφορετική άποψη από αυτούς. Και εδώ ερχόμαστε στον ίδιο συλλογισμό: Γιατί να χρειάζεται η στρατιωτική εγγύηση όταν με πολιτική εγγύηση ο εκάστοτε Τουρκοκύπριος πρόεδρος θα έχει υπερεξουσίες και θα μπορεί να λάβει όποια απόφαση;

Φθάνοντας στο εδαφικό, για πολλές μέρες τώρα ακούμε ότι η Μόρφου ίσως επιστραφεί υπό ελληνική διοίκηση. Ο πρόεδρος Ερντογάν αρνείται μια τέτοια πρόταση και επιθυμεί να παραμείνει υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση. Έπειτα τέθηκε στο τραπέζι η ιδέα να αποτελέσει η Μόρφου ομοσπονδιακό έδαφος. Αυτές είναι παλινωδίες των Τούρκων ούτως ώστε να παραδώσουν πιθανώς τη Μόρφου σε μας αλλά με φριχτά ανταλλάγματα, ποιός ξέρει σε ποιές πτυχές του προβλήματος.

Είχε επίσης ακουστεί ότι ίσως η Καρπασία δοθεί υπό ελληνική διοίκηση. Μα αν θυμόμαστε, το ίδιο προνοούσε και το διχοτομικό πολυπεριφερειακό σχέδιο Γκιουνές που κατετέθη με εκβιαστικό τρόπο στη διάσκεψη της Γενεύης μεταξύ πρώτου και δευτέρου γύρου της εισβολής. Ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών Γκιουνές είχε θέσει το σχέδιό του προνοώντας τη δημιουργία δύο ελληνικών καντονίων, ένα στην Καρπασία και ένα στις σημερινές ελεύθερες περιοχές, μεταξύ των οποίων θα περιεμβάλλοντο και έξι τουρκοκυπριακά καντόνια. Το ελληνικό καντόνι της Καρπασίας με το ελληνικό καντόνι των νότιων περιοχών δεν θα είχαν άμεση επικοινωνία αφού στη μέση τους θα έμπαινε το μεγάλο τουρκοκυπριακό καντόνι που θα ξεκινούσε από την Κερύνεια και θα συνέχιζε μέχρι την Ακανθού κ.λπ. Η δε ασφάλεια της περιοχής θα ανατίθετο στα αιμοβόρα Μεχμετσίκ. Συνεπώς θα ήταν πάλι θέμα χρόνου ο ελληνισμός της Καρπασίας να βρεθεί προσφυγοποιημένος (στην καλύτερη περίπτωση), αν όχι δολοφονημένος από τα όργανα της γκιουνεσικής τάξης. Ήταν για αυτό που ο μακαρίτης πρόεδρος Κληρίδης είχε πεί: «Θα το υπέγραφα και μετά θα αυτοκτονούσα». Και εύστοχα του είχε απαντήσει ο Ιατρός Βάσος Λυσσαρίδης: «Πρώτα να αυτοκτονήσεις και μετά να το υπογράψεις».

Αδέλφια, μην μας ξεγελούν ψεύτικες λύσεις και συνομιλίες που γίνονται κρυφά και κεκλεισμένων των θυρών. Όταν κάτι είναι να γίνει, χρειάζεται «φως, περισσότερο φως» όπως έλεγε ο μέγας Γκαίτε. Ο λαός ΠΡΕΠΕΙ να είναι ενήμερος. Χρειάζεται να ξέρει το τι συζητιέται για το μέλλον του. Χρειάζεται να μπορεί να νιώθει σίγουρος ότι θα κάνει τη σωστή επιλογή για τον ίδιο, για τα παιδιά του, για να συνεχίσει η Κύπρος να μυρίζει τη μυρωδιά της Ελλάδας, να συνεχίσουν τα Κυπριώτικα ελληνικά, αυτά τα ελληνικά τα τόσο κοντινά με τα αρχαία, να ακούγονται και να μιλιούνται στη Μεγαλόνησο. Ο ελληνικός κυπριακός λαός χρειάζεται να ξέρει για να μπορεί να αγωνιστεί, να αντισταθεί, να πολεμήσει για τη λευτεριά του τόπου του.

Αδέλφια, μην αφήσετε άλλους να διαφεντεύουν τη ζωή σας. Μην αφήσετε τρίτους να αποφασίσουν για σας, χωρίς εσάς. Μην αφήσετε βολεμένους και παρτάκηδες να σκοτώσουν ό,τι ελληνικό έχει αυτός ο τόπος εδώ και 3.500 χρόνια. Αγωνιστείτε με νύχια και δόντια να διαφυλάξετε την Κυπριακή Δημοκρατία, και μέσω αυτής, την ελληνικότητά μας. Πολεμήστε για το δίκιο μας. Πείτε όχι στους εκβιασμούς. Πιστέψτε ότι με τις δυνάμεις μας μπορούμε να έχουμε ένα καλύτερο μέλλον.

Καλή μας ΛΕΥΤΕΡΙΑ!

*Αθήνα, 15/11/2016

Υ.Γ.: Για το ψευδοκράτους του Νενκτάς δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα περαιτέρω. Αν το νομιμοποιήσουμε, απλά θα είμαστε άξιοι της τύχης μας…

Πηγή: Γαλατικό Χωριό