Ιστορική και οικονομική ζημιά από την περιφρόνηση της Αμφίπολης
Γιώργος Μητράκης
Ο Τύμβος θέλει να αποκαλύψει τα μυστικά του, αλλά η πολιτεία και η επιστημονική κοινότητα αρνούνται πεισματικά να αποδεχθούν τη δωρεά της ιστορίας.
Αν υπάρχει όσκαρ ατυχίας για αρχαιολογικά μνημεία το διεκδικεί μετά βεβαιότητος η Αμφίπολη. Ο περίφημος Τύμβος Καστά, στον οποίο αποκαλύφθηκε το μεγαλύτερο σε μέγεθος μακεδονικό ταφικό μνημείο, θέλει να αποκαλύψει τα μυστικά του, αλλά η ελληνική πολιτεία και η επιστημονική κοινότητα της χώρας αρνούνται πεισματικά να αποδεχθούν τη δωρεά της ιστορίας! Από την αρχή που ήρθαν στο φως τα ευρήματα –ήταν καλοκαίρι του 2014- ξέσπασαν δύο εμφύλιοι πόλεμοι, οι οποίοι υποβόσκουν ακόμη. Ο ένας πολιτικός.
Επειδή ο τότε πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς επισκέφθηκε την ανασκαφή η τότε αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ τον κατήγγειλε για κομματική αξιοποίηση της ιστορίας! Λες κι αν επί των ημερών Σαμαρά βρίσκονταν –ας υποθέσουμε- ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Αμφίπολη ή κάπου αλλού στην Μακεδονία, ο τότε πρωθυπουργός θα κέρδιζε πολιτικούς πόντους! Ο δεύτερος εμφύλιος ήταν επιστημονικός. Προφανώς η κοινότητα των αρχαιολόγων δεν είναι αγγελικά πλασμένη.
Οι συνάδελφοι της τότε προϊσταμένης της ανασκαφής Κατερίνας Περιστέρη αμφισβήτησαν εξ’ αποστάσεως τα πάντα. Το αν το μνημείο είναι μακεδονικό –κάποιοι το χαρακτήρισαν ρωμαϊκό. Το αν υπάρχει πιθανότητα να είναι θαμμένος στον Τύμβο Καστά ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Ηφαιστίωνας ή κάποια μέλη της βασιλικής οικογένειας της Μακεδονίας εκείνων των χρόνων –κάποιοι αρχαιολόγοι γελούσαν απλά και μόνο με την πιθανότητα, που –για τους ίδιους- δεν έπρεπε καν να ερευνηθεί. Άνθρωποι που δεν είχαν πλησιάσει στο σημείο –ορισμένοι ίσως και να μην ήξεραν προς τα πού πέφτει- έβγαζαν αρνητικά πορίσματα από τηλεοράσεως και για τηλεοπτική κατανάλωση. Αν δεν υπήρχε η ίδια η τηλεοπτική εικόνα, μάλλον θα αμφισβητούσαν την ίδια την ύπαρξη της ανασκαφής.
Τρελά πράγματα, που συνεχίστηκαν και μετά την αλλαγή πολιτικού σκηνικού με την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ. Κατ’ αρχήν το κράτος δεν βρήκε λεφτά από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη συνέχιση των ανασκαφών. Τελικά το… τεράστιο ποσό του 1,5 εκατ. ευρώ θα διατεθεί μέσω του ΕΣΠΑ –από ευρωπαϊκά κονδύλια, δηλαδή-, καθώς το έργο εντάχθηκε σε πρόγραμμα της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. Τις τελευταίες ημέρες αποκαλύπτεται ότι την περασμένη διετία το υπουργείο Πολιτισμού φρόντισε να χαθεί κονδύλι 236.000 ευρώ, που είχε υπογραφεί στις αρχές Ιανουαρίου 2015 για την ανθρωπολογική μελέτη των οστών των νεκρών του Τύμβου Καστά, ώστε να «μιλήσουν» οι πέντε σκελετοί που έχουν βρεθεί. Η σύμβαση που είχε υπογραφεί με δύο καθηγήτριες πανεπιστημίου –μία από το Αριστοτέλειο και μία από το Δημοκρίτειο- δεν ενεργοποιήθηκε ποτέ από το υπουργείο Πολιτισμού, με αποτέλεσμα να εκπνεύσει χωρίς αποτέλεσμα. Επίσης, τα αποτελέσματα διασκόπησης που διενεργήθηκε το 2016 από τον καθηγητής Γεωλογίας Γρηγόρη Τσόκα έδειξαν ότι σε τρία σημεία στην περιοχή -δύο εντός του τύμβου και ένα εκτός- υπάρχουν ενδείξεις πιθανής ανθρώπινης παρέμβασης, αλλά η πραγματοποίηση ανασκαφών ώστε να αποδειχθεί η πραγματικότητα στα συγκεκριμένα σημεία δε δείχνει να «καίει» κάποιον αρμόδιο.
Το ότι «κάτι τρέχει με την Αμφίπολη» είναι βέβαιον. Το ότι κάποιοι επιμένουν να βλέπουν την ιστορία με ιδεολογικά γυαλιά είναι κάτι επίσης σίγουρο. Τίποτε από αυτά δεν πειράζει επί της ουσίας, αφού τόσο η Αμφίπολη, όσο και η ιστορία έχουν για σύμμαχό τους την πραγματικότητα οπότε κάποια στιγμή θα δικαιωθούν. Η ζημιά απ’ όλη αυτή την αδιαφορία μέχρι απαξιώσεως στα ευρήματα γίνεται στην περιοχή, αλλά και στην τοπική και εθνική οικονομία. Ως γνωστόν οι επενδύσεις της σύγχρονης Ελλάδας στην ιστορία της είναι άκρως αποδοτικές, τόσο σε οικονομικό, όσο και σε πολιτικό επίπεδο. Ακόμη και σήμερα πολλοί Ευρωπαίοι δεν μπορούν να φανταστούν την Ευρώπη χωρίς την Ελλάδα χάρη στο πνεύμα και τον πολιτισμό των αρχαίων ημών προγόνων. Ανάμεσα στους προγόνους οι Μακεδόνες, όπως ο Αριστοτέλης και –κυρίως- ο Μέγας Αλέξανδρος ξεχωρίζουν.
Δεν είναι τυχαίο ότι για πολλούς κατοίκους του πλανήτη ο Μακεδόνας βασιλιάς και στρατηλάτης συνιστά την κορυφαία προσωπικότητα της ιστορίας για πολλούς λόγους. Διότι ως στρατιωτική ιδιοφυία κατέκτησε σχεδόν όλον τον τότε γνωστό κόσμο. Διότι μετέφερε τον ελληνικό πολιτισμό στα πέρατα της Οικουμένης. Διότι αρνήθηκε να γυρίσει πίσω όπως τον πίεζαν οι στρατηγοί και οι στρατιώτες του, οι οποίοι έλειπαν από τα σπίτια τους στη Μακεδονία περισσότερα από δέκα χρόνια. «Προτίμησε» να πεθάνει, αφού δεν μπορούσε να συνεχίσει προς τα εμπρός κόντρα στην επιθυμία των συντρόφων του. Για όλα αυτά και για άλλα πολλά ο Αλέξανδρος γοητεύει μέχρι σήμερα σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου, αλλά στην Ελλάδα υπάρχουν αναστολές. Κανονικά η χώρα για λόγους τουριστικούς και οικονομικούς –αφού τα εθνικά και ιστορικά ζητήματα τα έχει λύσει- θα επιθυμούσε διακαώς να υπάρχει έστω και η παραμικρή πιθανότητα ο Αλέξανδρος και οποιοδήποτε άλλο μέλος της μακεδονικής δυναστείας να είναι θαμμένο σε συγκεκριμένο σημείο στη Βόρεια Ελλάδα. Θα έπρεπε να συντηρεί την πιθανότητα που υπάρχει μέχρι να αποδειχθεί –κάποτε ή και ποτέ- η ιστορική αλήθεια. Τα λεφτά για τα οποία μιλάμε είναι ψίχουλα ακόμη και για το χρεοκοπημένο σημερινό ελληνικό κράτος, αν αναλογιστεί κανείς τα άμεσα οφέλη. Αντ’ αυτού επικρατεί μιζέρια και επιφυλακτικότητα, που δεν εξηγούνται με την απλή λογική, παρά μόνο με την επίκληση ακραίων ιδεοληψιών. Και ο χρόνος περνάει…
ΥΓ. Στην Ισπανία πριν από δύο μόλις χρόνια ανακαλύφθηκε –με όση βεβαιότητα επιτρέπουν οι αιώνες- ο τάφος του Μιγκέλ ντε Θερβάντες Σααβέδρα, του συγγραφέα που στις αρχές του 17ου αιώνα μας σύστησε τις γοητευτικές περιπέτειες και περιπλανήσεις του Δον Κιχώτη, του Σάντσο Πάντσα και της Δουλτσινέας. Ήδη οι προετοιμασίες για να γίνει επισκέψιμο το σημείο και να προκύψουν έσοδα βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο. Και φαναστείτε ότι πρόκειται για ένα μυθιστοριογράφο – αναμφίβολα πολύ σημαντικό και επιδραστικό, αλλά, πάντως, μυθιστοριογράφο-, που έζησε και έγραψε πριν από τέσσερις αιώνες. Όχι για τον κυρίαρχο του κόσμου πριν από 2.300 χρόνια, ο οποίος δημιούργησε στο πέρασμά του δεκάδες πόλεις που υπάρχουν μέχρι σήμερα και ξεκινώντας από την Πέλλα έφτασε να αναγορευτεί Φαραώ, τον οποίο στην Αίγυπτο τιμούν μέχρι σήμερα!
ΥΓ2. Το καλοκαίρι του 2014 η σταδιακή αποκάλυψη του μνημείου της Αμφίπολης συγκέντρωσε επί εβδομάδες το ενδιαφέρον των μέσων ενημέρωσης όλου του κόσμου. Τα μεγαλύτερα τηλεοπτικά δίκτυα είχαν εγκατασταθεί για εβδομάδες στην περιοχή, μεταδίδοντας τις πληροφορίες σε πραγματικό χρόνο, σα να πρόκειται για reality show. Ποια μεγαλύτερη απόδειξη χρειαζόμαστε για την εμβέλεια και τη δυναμική του πράγματος;
ΥΓ3. Την ημέρα της εθνικής εορτής της 25ης Μαρτίου, που φέτος συμπίπτει με την επικαιρότητα μεγάλων εθνικών θεμάτων όπως είναι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις και το μακεδονικό, θα ακουστούν από τηλεοράσεως πολλά ηρωικά γφια το έθνος. Οι μεγαλόσχημοι δε χάνουν τέτοιες ευκαιρίες. Τα «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα», ενδεχομένως. Ας πει κάποιος σε όλους όσους εκ της θέσεως τους θα κάνουν δηλώσεις, ότι εδώ και δεκαετίες στην Ελλάδα από μικρά παιδιά μαθαίνουμε ότι οι άνθρωποι αξίζουν πρωτίστως για όσα κάνουν και λιγότερο για όσα λένε.
Πηγή: voria.gr
