Κι ἄν ὁ ἀγῶνας εἶναι μακρύς;
Θὰ παλέψουμε…
Θὰ ἀντέξουμε ὅσο μακρὺς κι ἐὰν εἶναι σὲ χρόνο…
Θὰ συνεχίσουμε, ὅσα ἐμπόδια κι ἐὰν βρεθοῦν στὸν δρόμο μας…
Ἀκόμη κι ἐὰν ξεπαστρέψουν ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς περισσοτέρους, πάντα κάποιοι, λίγοι ἴσως, θὰ μείνουν, ὡς μαγιά, γιὰ νὰ συνεχίσουν…
Τώρα ῥίχνουμε τοὺς σπόρους… Τώρα κτίζουμε ἐμᾶς…
Δὲν γίνεται λοιπὸν νὰ μὴν φθάσουμε στὸ ποθούμενον, ποὺ εἶναι ἡ Ἐλευθερία!!!
Ὁ Μακρυγιάννης ἔλεγε πὼς γιὰ αὐτὲς τὶς πέτρες ἀγωνίστηκαν κάποτε…
Ἐμεῖς λοιπὸν σήμερα, ποὺ ἀρχίζουμε νὰ ἀντιλαμβανόμεθα πολλὰ περισσότερα ἀπὸ τὸν Μακρυγιάννη, (ἀλλὰ ὄχι ἴσως τὸν ἴδιο τὸν Μακρυγιάννη), μποροῦμε μὲ θάῤῥος πιὰ νὰ ποῦμε πὼς ὄχι μόνον γιὰ αὐτὲς τὶς πέτρες, ἀλλὰ καὶ γιὰ αὐτὰ ποὺ συμβολίζουν αὐτὲς οἱ πέτρες, γιὰ τὴν ἱστορία τους, γιὰ τὶς μνῆμες ποὺ κουβαλοῦν, μά, κυρίως, ἐπάνω ἀπ΄ ὅλα, γιὰ τὴν Ἐλευθερία ποὺ δὲν γνωρίσαμε, γιὰ τὸ δικαίωμα στὴν γνώσιν ποὺ μᾶς ἔκλεψαν καὶ γιὰ νὰ ξαναφέρουμε στὸν πλανήτη ἐκεῖνες τὶς συνθῆκες, βάσει τῶν ὁποίων οἱ Ἄνθρωποι θὰ μποροῦν καὶ πάλι ΜΟΝΟΝ νὰ δημιουργοῦν, νὰ σκέπτονται καὶ νὰ Ζοῦν!
Φιλονόη
Πηγή: Τα καλά νέα της ημέρας!
