Κυριακή, 3 Γενάρη
"Τοῦτο μονάχα παρακαλῶ: τούς γιούς μου, ὅταν μεγαλώσουν, τιμωρῆστε τους, Ἀθηναῖοι, καί βασανίστε τους, ὅπως σᾶς βασάνισα κι ἐγώ, ἄν σᾶς φανεῖ πώς νοιάζουνται γιά χρήματα ἤ κι ἄλλο τίποτε, ὀνειδίζετέ τους καθώς κι ἐγώ ἐσᾶς, γιατί δέν ἐπιμελοῦνται ἐκεῖνα πού πρέπει καί θαρροῦνε πώς εἶναι κάτι ὄντας ὁλωσδιόλου ἀνάξιοι. Κι ἄν κάνετε ἔτσι, θά ΄χετε σταθεῖ δίκαιοι καί γιά μένα καί γιά τούς γιούς μου.
Ἀλλά εἶναι ὥρα νά πηγαίνουμε· ἐγώ γιά νά πεθάνω κι ἐσεῖς γιά νά ζήσετε. Ποιός ἀπό μᾶς πηγαίνει στό καλύτερο, κανείς δέν ξέρει παρά ὁ θεός".
Στήν Ἑλλάδα ὑπάρχουν δυό ράτσες: ἡ ράτσα τοῦ Σωκράτη καί ἡ ράτσα τοῦ Ἄνυτου, τοῦ Μέλητου καί τοῦ Λύκωνα. Ἡ πρώτη κάνει τό μεγαλεῖο τοῦ τόπου· ἡ δεύτερη τό ἴδιο κάνει ἀρνητικά. Ὅσο ὑπάρχει ἡ πρώτη, χρειάζεται λοιπόν κι ἡ δεύτερη. Ἀλλά τώρα ἡ πρώτη χάθηκε ὁλότελα, καί πάει.
Γιῶργος Σεφέρης
Πηγή: Μέρες, Γιῶργος Σεφέρης, ἐκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ
Φωτογραφία: INO https://www.facebook.com/iNO.cv/?fref=photo
Χρύσα Νικολοπούλου/Ἑλλήνων Φῶς
