Κομματοκρατικό σύστημα και ελληνική κοινωνία. Το δημοψήφισμα, κανένα περιεχόμενο δεν έχει.

Βρισκόμαστε υπό εσωτερική -πρώτιστα- κατοχή από το κομματοκρατικό σύστημα. Ένα σύστημα το οποίο μας καθηλώνει, μας εγκλωβίζει και μας χειραγωγεί, κατασκευάζοντας τεχνητά διχαστικά δίπολα, μέσω των οποίων μας ενσωματώνει και μας αλέθει, ενώ, την ίδια στιγμή, η μια πλευρά του χρησιμοποιεί την άλλη ως πλυντήριο της - εξ ου και η μη κάθαρση, η ατιμωρησία, η μη καταστολή της διαφθοράς και η μη απονομή δικαιοσύνης. Χρησιμοποιούν τους τεχνητούς αυτούς διανοητικούς διχασμούς προκειμένου να νομιμοποιηθούν μετά από την πλήρη ηθική απονομιμοποίηση και απαξίωση τους και να νεκρανασταθούν μετά από τον πολιτικό τους θάνατο.

Μέσω αυτής της τεχνητής διπολικότητας αλλοιώνονται και στρεβλώνονται ταυτότητες και εξασφαλίζεται η κατάργηση κάθε πολιτικής διαλεκτικής και κάθε έννοιας πλουραλισμού. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων πέντε χρόνων οι μόνοι πολιτικοί σχηματισμοί που αναδεικνύονται και προωθούνται από το μηντιακό τηλεσύστημα είναι όσοι προέρχονται από τις δομές του κράτους.

Το δημοψήφισμα, κανένα περιεχόμενο δεν έχει. Στο τέλος θα γίνουμε διανοητικοί χιμπατζήδες (δεν μου φταίνε τα ζωντανά). Διαφορετικά πράγματα θα γράφει το χαρτί, διαφορετικά πράγματα θα διαβάζει ο καθένας και η καθεμιά και διαφορετικά πράγματα θα ψηφίζουμε - προβάλλοντας υποκειμενικές ερμηνείες επί του Ναι ή του Όχι. Πλήρης σύγχυση και παραλογισμός. Ήδη οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να συσπειρώνονται και να παίρνουν θέση επί του Ναι ή του Όχι σε τι; Τα κόμματα χρησιμοποιούν το εργαλείο-δημοψήφισμα -και- ως μέσο (αυτο)παγίδευσης της ελληνικής κοινωνίας.

Το μόνο θετικό που μπορεί να προκύψει από αυτές τις μέρες, είναι ένα είδος περισυλλογής, ανασκόπησης και μια ενδεχόμενη επαναφορά στο διάλογο πέρα και μακριά από ένα ακόμη ψευδεπίγραφο δίλημμα.

Το γεγονός πως γίνεται προσπάθεια χειραγώγησης της χώρας από εξωκοινωνικούς, εξωελλαδικούς και εξωθεσμικούς κύκλους δεν αναιρεί τα προηγούμενα. Ζούμε μεταξύ εσωτερικής και εξωτερικής χειραγώγησης και κατοχής. Ο πρώτος αγώνας όμως είναι αυτός της εσωτερικής κάθαρσης και δικαιοσύνης. Εάν τα πράγματα παραμείνουν ως έχουν, το σαπισμένο κομματοκρατικό σύστημα θα παρασύρει τη χώρα στο χάος.