I. Κράτη μικρού και μεσαίου μεγέθους που έχουν (και δεν έχουν) μέλλον, II. Η Ελλάδα όπως είναι (και όπως θα έπρεπε να βλέπει πως είναι) και η Ελλάδα όπως θέλει να βλέπει πως είναι.
I
Κράτη μικρού και μεσαίου μεγέθους που έχουν μέλλον είναι τα pivot states. Κράτη μικρού και μεσαίου μεγέθους που δεν έχουν μέλλον είναι τα shadow states (χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ελλάδα).
A 'pivot state' is a nation that is able to build profitable relationships with multiple other major powers without becoming overly reliant on any one of them. This ability to hedge allows a pivot state to avoid capture -in terms of security or economy- at the hands of a single country. In his book, ''Every Nation for Itself: Winners and Losers in a G-Zero World'' (ωραίος τίτλος, διδακτικός), Ian Bremmer explains how, in a volatile G-Zero world, the ability to pivot will take on increased importance. At the opposite end of the spectrum are shadow states that are frozen within the influence of a single power.
Πιθανά pivot states: Καζακστάν, Σουηδία, Τουρκία, Σιγκαπούρη, Ισραήλ, Αυστραλία, Ιορδανία, Αργεντινή, Ελβετία, Η.Α.Ε, Καναδάς, Ταϊβάν, Μογγολία, Νότιος Αφρική, Κορέα, Χιλή κ.α (από τα μεγαλύτερα, Ιράν και Ινδονησία, και υπό διαφορετικές συνθήκες, ορισμένα ευρωπαϊκά).
Σημείωση
Ο πρώην Καναδός υπουργός εξωτερικών John Baird, είχε δηλώσει πόσο περήφανος ένιωθε που ως υπουργός εξωτερικών το πρώτο του ταξίδι στο εξωτερικό ήταν στο Πεκίνο και όχι στην Ουάσινγκτον. Για την κινητικότητα του Ισραήλ και της Αυστραλίας δεν χρειάζεται να ειπωθούν πολλά. Την Κίνα και την Ινδία επισκέφτηκε ο Πρωθυπουργός της Σουηδίας (στην Ινδία δραστηριοποιούνται πάνω από 100 σουηδικές εταιρείες. Σε εμάς, οι πολιτικοί της μεταπολίτευσης, παρέδωσαν ένα ευρωκεντρικό κράτος παρωδία-τραγέλαφο με μηδενικές επαφές με Ιαπωνία και Ινδία). Αλλά ξέχασα, αυτά είναι «τριτοκοσμισμοι». Αυτή είναι η ιδεολογία που επικρατεί σε κράτη πελάτες, παραρτήματα «ανηκολογίας» (Ανήκομεν εις...) και παγωμένα κράτη-σκιές.
II
Εικόνα 1: Η γειτονική και περιφερειακή γεωγραφία της Ελλάδας όπως είναι. Η Ελλάδα, συγκεκριμένα το Αιγαίο, βρίσκεται στο κέντρο της εικόνας (περίπου, δεν μου βγήκε ακριβώς, ήθελε λίγο ακόμη stretch προς τα δυτικά). Έτσι θα έπρεπε, πρωταρχικά, να βλέπει και να αντιλαμβάνεται η Ελλάδα τον εαυτό της. Όπως είναι. Και μονάχα έπειτα, όπως θα ήθελε να είναι.
Εικόνα 1
Εικόνα 2: Πως αντιλαμβάνεται και βλέπει η Ελλάδα τον εαυτό της στην πραγματικότητα, και πως θέλει να βλέπει τον εαυτό της (αυτό είναι το πιο ανησυχητικό). Κάτω δεξιά, σε μια γωνίτσα της «Ευρώπης», ένα τμήμα της Ελλάδας (ως υπο-περιοχή ή υπο-περιφέρεια). Ο «φτωχός συγγενής» ή ο «Ακρίτας» του «δυτικού, ευρωπαϊκού και χριστιανικού πολιτισμού» (sic). Ρίγη συγκίνησης και ηρωισμού... (ευρωσανό)
Εικόνα 2
Σημείωση
Η φωτογραφία που έγινε γνωστή πριν κάποιους μήνες και έδειχνε τον σημερινό Πρωθυπουργό παραπεταμένο σε μια γωνιά, περιθωριοποιημένο στην άκρη, με μίζερο ύφος, αντικατόπτριζε την αντίληψη, την ταυτότητα και την συνείδηση που προκύπτει και απορρέει από την εικόνα 2. Όπως άλλωστε, και όλες οι πολιτικές της Ελλάδας, δεν αποτελούν τίποτα άλλο από απλά παράγωγα της εικόνας 2.
Πηγή: Δ`~. Κοσμοϊδιογλωσσία
