Κύριλιτς καὶ Μεθοντέφσκι
ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΠΟΥΤΑΧΙΔΗΣ
Ὁ ὀρυμαγδὸς ἐπικοινωνιακῶν τεχνασμάτων καὶ προπαγάνδας στὸ ἐθνικὸ ζήτημα τῆς συμφωνίας μεταξὺ τῶν κυβερνήσεων τῆς Ἑλλάδας καὶ τοῦ γειτονικοῦ κράτους θὰ ἀφήσει τὸν ἱστορικό του μέλλοντος ἄφωνο. Σὲ μία ἐπιχείρηση ἐπικῶν διαστάσεων οἱ ρόλοι ἔχουν μοιραστεῖ, καὶ πιόνια κάθε χρώματος καὶ μεγέθους κουνιοῦνται –ἢ μένουν ἀκίνητα– στὴ σκακιέρα ἀριστοτεχνικά.
Τελικά, ἕνα καθαρὸ μυαλὸ ποὺ εἶναι ἄνοσο στὴν προπαγάνδα καὶ βλέπει τὰ πράγματα ὅπως εἶναι, δικαιοῦται νὰ ἀνησυχήσει καὶ μάλιστα πολύ. Ἡ πραγματικότητα εἶναι ἁπλή. Ἡ ἐπιστήμη καὶ ἡ δημοκρατία πλήττονται βάναυσα. Τὸ γεγονός, μάλιστα, ὅτι αὐτὸ συμβαίνει στὴ χώρα ποὺ τὶς γέννησε, ἔχει ἐμβληματικὸ χαρακτήρα· ὁ συμβολισμὸς εἶναι ἀδιαμφισβήτητα δυσοίωνος.
Ἡ ἐξακριβωμένη, ἀποδεδειγμένη σὲ ἱκανὸ βάθος χρόνου καὶ κοινὰ παραδεκτὴ ἐπιστημονικὴ ἀλήθεια δὲν ἐπιδέχεται σχετικότητες, ὑποσημειώσεις, ἤξεις-ἀφίξεις καὶ ἀμφίσημες ἑρμηνεῖες. Ὁ ἀνθρώπινος πολιτισμὸς ἐξελίχτηκε μὲ βάση αὐτὴν τὴ λογική. Ὁ λεγόμενος, μάλιστα, Δυτικὸς πολιτισμὸς ἀκριβῶς αὐτὴν τὴν ἀρχὴ προτάσσει ὡς καύχημα καὶ γνώρισμα χαρακτηριστικό του. Δηλαδὴ τὴν πολιτειακὴ συγκρότηση, τὸ κοινωνικὸ γίγνεσθαι, τὸν νομικὸ πολιτισμό, τὸ ἀξιακὸ σύστημα καὶ τὴ νοοτροπία τους οἱ Δυτικὲς κοινωνίες τὰ βασίζουν κατ᾽ ἐξοχὴν στὴν ἐπιστήμη.
Ἡ ἔμπρακτη ἀμφισβήτηση καὶ ἡ παραποίηση τῆς δεδομένης καὶ πάγιας ἐπιστημονικῆς γνώσης παραπέμπει σὲ ὁλοκληρωτικὰ καθεστῶτα, σὲ φανατικὲς κι ἀφώτιστες θρησκευτικὲς ὁμάδες καὶ σὲ γκουρουιστικοῦ τύπου αἱρέσεις. Ὁπωσδήποτε, σὲ καμία περίπτωση δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει θέση στὸν σύγχρονο, προοδευτικὸ καὶ πολιτισμένο δυτικὸ κόσμο. Ὁ Χίτλερ εἶχε βάλει, γιὰ παράδειγμα, τοὺς ἀπαράδεκτους γιατροὺς καὶ τοὺς ἀνθρωπολόγους του νὰ μετρᾶνε τὶς μύτες καὶ τὰ μέτωπα γιὰ ν’ ἀποδείξουν ὅτι δῆθεν κάποιοι συνάνθρωποί μας εἶναι ὑπάνθρωποι. Μὲ τέτοια ἀπαίσια κι ἐγκληματικὰ πράγματα συνταιριάζει ἡ παραποιημένη κι ἀνυπόστατη ἐπιστήμη.
Γιὰ θέματα ποὺ εἶναι ἀντικείμενο τρέχουσας ἔρευνας, ὅπως οἱ μαῦρες τρύπες στὸ διάστημα καὶ τὰ βαρυτικὰ κύματα, μπορεῖ καὶ πρέπει νὰ γίνεται μεγάλη συζήτηση. Τὸ ὅτι ὅμως ἡ Γῆ κινεῖται γύρω ἀπὸ τὸν Ἥλιο, εἶναι πάγια ἐπιστημονικὴ γνώση καὶ δὲν ἐπιδέχεται κουβέντα. Ἐδῶ τὰ πράγματα εἶναι σὰν τὴν ἐγκυμοσύνη. Ἢ εἶσαι ἔγκυος ἢ δὲν εἶσαι. Ὀλίγον ἔγκυος, ὡς γνωστόν, δὲν ὑπάρχει. Καὶ ὅπως ἡ Γῆ κινεῖται («κι ὅμως κινεῖται»), ἔτσι καὶ ἡ Μακεδονία εἶναι μία καὶ –μόνον– ἑλληνική.
Μὲ τὶς εὐλογίες, λοιπόν, τοῦ σύγχρονου, εὐαίσθητου, προοδευτικοῦ, πολιτισμένου Δυτικοῦ κόσμου καὶ τοῦ ἀξιοζήλευτου πολιτικοῦ πολιτισμοῦ τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης, οἱ ἐπιστῆμες τῆς Ἱστορίας, τῆς Ἀρχαιολογίας καὶ τῆς Γλωσσολογίας γίνονται ρετάλια. Καὶ μάλιστα ὄχι γιὰ κανένα ζήτημα σκοτεινὸ κι ἀμφιλεγόμενο, ἀλλὰ γιὰ ἕνα ἀπὸ τὰ καλύτερα μελετημένα καὶ ξεκάθαρα θέματα τῆς παγκόσμιας ἱστορίας. Τὸ τί ἦταν οἱ Μακεδόνες καὶ τὸ ἂν μιλοῦσαν ἑλληνικὰ ἢ σλάβικα τὸ ξέρουν κι οἱ πέτρες.
Ἂχ Εὐρώπη… γιὰ γέλια εἶσαι καὶ γιὰ κλάματα. Ξεφτιλίζεις τὴν ἐπιστήμη κατὰ παραγγελία. Αὐτὸ δὲν εἶναι πολιτισμός, ἀλλὰ φαρισαϊσμὸς καὶ ὑποκρισία. Ἀπὸ πότε δὲν λαμβάνεις ὑπ᾽ ὄψιν σου τὴν ἐπιστημονικὴ ἀλήθεια στὴν ἐφαρμογὴ τῆς πολιτικῆς σου; Καὶ γιατί νὰ ἐμπιστευτεῖ ὁ Εὐρωπαῖος πολίτης τὶς ντιρεκτίβες σου γιὰ τὴν ἀσφάλεια τῶν τροφίμων καὶ τὰ χημικὰ κατάλοιπα στὰ νερά; Ἀφοῦ μᾶς ἔδειξες ὅτι ξεπουλιέσαι καὶ κάνεις τὴν ἐπιστήμη πατσαβούρα κατὰ τὸ δοκοῦν. Ἢ μήπως ἡ Χημεία μόνον εἶναι ἐπιστήμη καὶ ἡ Ἱστορία κι ἡ Γλωσσολογία δὲν εἶναι;
Μὲ λόγια τοῦ ἀέρα, κάποια φερέφωνα αὐθαίρετα χαρακτηρίζουν φασίστες, ἐθνικιστὲς κι ὀπισθοδρομικοὺς ὅσους ὑπενθυμίζουν πὼς «κι ὅμως κινεῖται». Ἐεε… Ἅμα εἶναι νὰ μᾶς κάψεις βρὲ μεγάλε ἱεροεξεταστή… ἄσ’ το καλύτερα. Δὲν εἴπαμε καὶ τίποτα… Ἀκίνητη εἶναι ἡ Γῆ. Λίγο εἴπαμε πὼς κινήθηκε μία φορούλα μόνον… Τόσο δὰ λιγουλάκι κουνήθηκε κι ἦρθε στὴ θέση της πάλι. Ἐπιστήμη τώρα καὶ σαχλαμάρες…
Ὅταν ἡ πολιτική, ὅμως, ἀγνοεῖ τὴν ἐπιστημονικὴ ἀλήθεια, σπέρνει ἀνέμους κι ὕστερα ἀπὸ κάποιον καιρὸ θερίζει θύελλες. Μὲ πόνο ψυχῆς κάνω αὐτὲς τὶς διαπιστώσεις καὶ μὲ πνεῦμα ἀγάπης γιὰ ὅλους τοὺς λαοὺς τῆς ταλαίπωρης Βαλκανικῆς χερσονήσου μας. Κουβαλήσατε κι ἄλλη πυρίτιδα μὲ τὴ συμφωνία σας στὴν πυριτιδαποθήκη τῆς Εὐρώπης. Ἐδῶ ποὺ κάποιοι ἄλλοι γείτονες παίζουν συνεχῶς μὲ τὶς τσακμακόπετρες.
Ἀλλὰ μαζὶ μὲ τὴν ἐπιστήμη μπῆκε κι ἡ δημοκρατία κακοποιημένη κι ἐξευτελισμένη στὴ γωνία. Ὁ λαὸς στὶς δημοκρατίες δὲν δίνει λευκὲς ἐπιταγὲς στὶς κυβερνήσεις μὲ τὴν ψῆφο του στὶς ἐκλογές. Εἰδικὰ γιὰ ζητήματα ὕψιστης ἐθνικῆς σημασίας, τῶν ὁποίων ὁ χειρισμὸς δὲν ἐξαγγέλθηκε προεκλογικὰ καὶ ἄρα δὲν ἐγκρίθηκε ἀπὸ τὸ λαό. Ἐξ ὀνόματος τίνος ὑπογράφουν οἱ κυβερνῆτες μας αὐτὴν τὴ ζωτικῆς σημασίας συμφωνία; Προφανῶς ὑπογράφουν στὸ ὄνομα τοῦ λαοῦ ποὺ ὑπηρετοῦν. Ἐάν, λοιπόν, ὑπογράφεις στὸ ὄνομα τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ μὴν τὸν ρωτᾶς ἂν ἐπιθυμεῖ νὰ ὑπογράψεις τὴ συγκεκριμένη συμφωνία ἢ ὄχι;
Κι ἀκόμα χειρότερα: ἐπειδὴ ξέρεις ὅτι ὁ λαὸς δὲν συμφωνεῖ, ἀποφεύγεις ἑκούσια τὸ δημοψήφισμα.
Ποιά δικαιολογία, ποιά ὑπόσχεση ἀνταλλαγμάτων (ἀληθινὴ ἢ ψεύτικη) ποῦ ἐνδεχομένως νὰ εἶναι προϊὸν μυστικῆς διπλωματίας, ποιὸ μυστικὸ πολιτικὸ παιχνίδι μπορεῖ νὰ δικαιολογήσει τὴν κατάλυση τῆς λαϊκῆς κυριαρχίας; Γιατί καὶ ἡ δημοκρατία εἶναι κι αὐτὴ σὰν τὴν παγιωμένη ἐπιστήμη καὶ –ἐπομένως– σὰν τὴ ἐγκυμοσύνη. Ὀλίγη δημοκρατία δὲν ὑπάρχει.
Ἂς βάλει ὁ Θεὸς τὸ χέρι Του κι ὁ καθένας ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς ἁπλοὺς πολίτες μία ψῆφο σύμφωνη μὲ τὸ μακρυγιανναίικο «ἐμεῖς». Γιατί ἡ δημοκρατία εἶναι ποὺ δὲν ἔχει ἀδιέξοδα. Ὁ κομματικὸς φεουδαλισμὸς (ἀλίμονο!) ἔχει.
Πηγή: Pontos-News
Ἀναδημοσίευση ἀπό: Χριστιανικὴ Βιβλιογραφία
