"... λίγο προτοῦ γίνουν στάχτη"
Μαζεύω τά σύνεργά μου: ὅραση, ἀκοή, γέψη, ὄσφρηση, ἀφή, μυαλό,
βράδιασε πιά, τελεύει τό μεροκάματο, γυρίζω σάν τόν τυφλοπόντικα σπίτι μου,
στό χῶμα. Ὄχι γιατί κουράστηκα νά δουλεύω, δέν κουράστηκα μά ὁ
ἥλιος βασίλεψε.
~
... σκίζω τίς μάσκες. ἀνασηκώνω τά κρέατα, δέν γίνεται, λέω, κάτι ἀθάνατο ὑπάρχει
κάτω ἀπό τά κρέατα, ὄμορφιές, τά χαρίζω στούς Τιτσιάνους καί Τιντορέτους,
μέ γειά χαρά τους!
Πηγή: Ἀναφορά στόν Γκρέκο, Ν. Καζαντζάκης, ἐκδόσεις ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ
Φωτογραφία: twitter.com
Χρύσα Νικολοπούλου/Ἑλλήνων Φῶς
