Μακάριοι ποὺ πεινᾶν καὶ ποὺ διψάνε
Nέμεσις, πίνακας του Alfred Rethel (1837)
Μακάριοι ποὺ πεινᾶν καὶ ποὺ διψᾶνε
Δικαιοσύνη. Μιὰ τύφλα ἐδῶ νικᾶ.
Ὅσα μπροστὰ τραβᾶν παραπατᾶνε.
Τὰ μάτια σου, Ὀμορφιά, τὰ οὐρανικὰ
πότε κοντόφωτα εἶναι, πότε κλειοῦνται·
ἐδῶ τ' ἀντρίκια καὶ τὰ γκαρδιακὰ
ξεχάνουν καὶ δειλιάζουν κι ἀπαρνιοῦνται.
Ἐδῶ τὰ δῶρα ἀπὸ τὴν Καλοσύνη
σ' ἀνάξιους ἀσυλλόγιστα σκορπιοῦνται.
Ὅμοια τὸ φῶς ἢ τὴ φωτιά της δίνει
σὲ πονηροὺς ἡ Ἀγάπη καὶ σὲ ἀγνούς.
—Μόνη ἄσφαλτη, ὅλη μάτι, ὦ Δικαιοσύνη,
ὅλη ἀντρειά, ὅλη θύμηση, ὅλη νοῦς!
Πηγή: Κ. Παλαμᾶ, Ἅπαντα, Τόμος Ε΄. Γ΄ ΕΚΔΟΣΗ, ΓΚΟΒΟΣΤΗΣ
ΣΑΤΙΡΙΚΑ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΑ
Ἑλλήνων Φῶς
