Μακαριστός Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κυρός †Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης
Ἀγαπητά μου παιδιά,
Ἄν ὑπάρχει κάτι στὴ ζωή μας ποῦ δὲν τιθασσεύεται, αὐτὸ εἶναι ἡ ἀέναη κίνηση τοῦ χρόνου. Τὸ σήμερα γίνεται χθὲς ἐν ριπῇ ὀφθαλμοῦ, καὶ τὸ αὔριο σήμερα καὶ χθές. Κι ἐμεῖς παρασυρόμεθα πρὸς τὸ τέρμα τῆς πορείας μας, ἑκόντες ἄκοντες, παρακολουθοῦντες τὰ γεγονότα ποῦ περνούν ἀπὸ μπροστά μας, χωρίς ἀναστρέψιμη ἐλπίδα. Αὐτὴ εἶναι ἡ μοῖρα τῶν θνητῶν. Κι ἀλοίμονο σ' ἐκείνους ποὺ δὲν ἔχουν ἀκόμη βρῇ τὴν ἀπάντηση στὸ πρόβλημα τοῦ θανάτου. Τὴν ἀπάντηση τη δίνει μόνο ἡ χριστιανικὴ πίστη.
Ἡ ἱστορία γεννᾷ τὰ γεγονότα κὶ ἐμεῖς συμπράττουμε σ' αὐτό, ἄλλοι γιὰ τὸ καλὸ καὶ ἄλλοι γιὰ τὸ κακό. Ἡ ἐλευθερία μας εἶναι τὸ κριτήριο τῆς εὐθύνης μας. Μακάριοι οἱ ἔχοντες προοπτικὴ αἰωνιότητας στὴ ζωὴ τους, ἀλλιῶς εἶναι σάρκες ἔκδοτι σὲ πάθη ἀτιμίας, πρόθυμοι γιὰ κάθε τί πού εὐτελίζει τὴν ὕπαρξή μας. Ὁ κόσμος θὰ ἦταν διαφορετικὸς ἄν κάθε ἄνθρωπος θυμόταν τὴ θεία καταγωγή του καὶ εὐθυγράμμιζε τὴ ζωή του μὲ τὶς ἀρχὲς πού ἀπορρέουν ἀπὸ αὐτήν. Δυστυχῶς ὅμως αὐτὸ δὲ συμβαίνει.
Κάθε Πρωτοχρονιᾷ εἶναι συμβατικὴ ἀφετηρία μιᾶς νέας προσπάθειας. Κανεῖς ἀσφαλῶς δὲν θέλει νὰ ζῇ σ' ἕνα κόσμο παρακμῆς, ἀντιφάσεων, ἀλληλοσυγκρουομένων συμφερόντων, ἀδικίας καὶ ἀμοραλισμοῦ.
Ἀλλὰ ἡ κατάσταση δὲν ἀλλάζει μαγικά καὶ μηχανικά. Χρειάζονται νὰ πολλαπλασιασθοῦν οἱ ἄνθρωποι πού κάνουν Ἀντίσταση. Πού παραμένουν πιστοὶ στὶς παραδόσεις μας, στὶς αξίες μας, στὴν ἱστορία μας καὶ στοὺς ἀγῶνες μας. Οἱ ἀναθεωρητὲς πολὺ κακὴ συγκυρία ἐπέλεξαν γιὰ νὰ γκρεμίσουν ἀπό τὶς καρδιὲς τῶν Ἑλλήνων τὰ κάστρα τῶν θυσιῶν.
Σταθεῖτε ὃλοι ὄρθιοι στὶς ἐπάλξεις σας καὶ μὴ ξεπουλήσετε τὰ πρωτοτόκιά μας. Διδάξτε τὰ παιδιά σας τὴν ἀλήθεια, ὅπως τὴν ἐβίωσαν οἱ ἀείμνηστοι Πατέρες μας. Ὁ λαός μας ξέρει νὰ ὑπερασπίζεται τὰ ἱερά καὶ τὰ ὅσιά του. Τὸ ἔχει κατ' ἐπανάληψιν ἀποδείξει. Καὶ θὰ τὸ ἀποδείξει καὶ πάλι. Ἀντίσταση καὶ Ἀνάκαμψη.
Γιὰ νὰ ξαναβροῦμε ὃ,τι ἒχουμε χάσει, γιὰ νὰ ὑπερασπισθοῦμε ὅ,τι κινδυνεύει.
Ἀλλὰ αὺτός ὁ κόσμος παιδιά μου, στὸν ὁποῖο θὰ ζήσετε κὶ ἑσεῖς καὶ ἔχετε ἤδη ἀρχίσει νὰ ζεῖτε καὶ νὰ τὸν γεύεστε, δὲν εἶναι ἀγγελικά πλασμένος.
Εἶναι ἔνας κόσμος μὲ πολλὲς κακίες, εἶναι ἔνας κόσμος μὲ πολλὲς ἀδικίαις, εἶναι ἔνας κόσμος πού θέλει νὰ ἐκμεταλλευτεῖ τὸν ἀδύνατο καὶ τὸν ἀσθενή. Εἶναι ἔνας κόσμος ὅμως ποῦ πρέπει νὰ ἄλλάξουμε γιατὶ ἀλλιῶς θὰ μᾶς πάρει.
Νὰ ἔχετε τὴ φιλοδοξία νὰ ἀλλάξετε τὸν κόσμο, ἀλλά προσέξτε, θὰ σᾶς δώσω μιὰ συμβουλή, ὅσοι ἔγιναν στὸ διάβα τῆς ἱστορίας ἐπαναστάτες γιὰ νὰ ἄλλάξουνε τὸν κόσμο, γιατὶ ὅλες οἱ ἐπαναστάσεις ἔγιναν κάτω ἀπό αὐτή τὴ σημαία, νὰ ἀλλάξουμε τὸν κόσμο. Ἡ διαφορά μας μὲ μᾶς εἶναι, ὅτι αὐτοὶ θέλησαν νὰ ἀλλάξουνε τὸν κόσμο μὲ τὸ νὰ ἀλλάξουνε ὅλοι οἱ ἄλλοι.
Ἐμεῖς λέμε θὰ ἀλλάξουμε πρῶτα ἐμεῖς.
Ἐὰν δὲν εἴσαστε διατεθημένοι νὰ ἀλλάξετε πρῶτα ἐσεῖς τὸν ἑαυτό σας, να γίνετε πιὸ ἔντιμοι, πιὸ εἰλικρινεῖς, πιὸ ἀληθινοί, πιὸ γνήσιοι, πιὸ ἠθικοί, ἄν δὲν τὸ κάνετε αὐτό δὲν θὰ ἄλλάξει τίποτε στὸν κόσμο.
Θὰ μπεῖτε κὶ ἐσεῖς μέσα, στὸν κόσμο αὐτό, καὶ ὕστερα ἀπὸ λίγο θὰ τὸν ἔχετε συνηθίσει.
Καὶ ὁ ἄλλος ἀποδέκτης τοῦ λόγου μας εἶσαι ἐσὺ πιστὲ ἑλληνικὲ λαέ.
Κράτα γερὰ μέσα σου τὰ ζώπυρα τῆς πίστεως πού παρέλαβες ἀπό τοὺς γονεῖς σου.
Ἡ Ἑλλάδα εἶναι ἡ χώρα τῶν μεγάλων ἀγώνων γιὰ τὴν κατίσχυση τῶν μεγάλων ἰδανικῶν.
Μή ἀφήσεις τὴ χώρα σου νὰ χάσει τὸ χαρακτῆρα της καὶ νὰ μετατραπεῖ σὲ μάζα ἄνθρώπων, χωρὶς συνείδηση, χωρὶς ἑθνικότητα καὶ χωρίς ταυτότητα.
Μέσα σ' αυτὴ τὴ μάζα κινδυνεύεις να γίνεις ἔνα νούμερο, ἔνας ἀριθμός, νὰ χάσεις τὴν ἐλευθερία τῆς προσωπικότητάς σου.
Ἀδελφοί, μείνατε ἑδραῖοι καὶ ἀμετακίνητοι σὲ ὅσα μάθατε καὶ σὲ ὅσα ἐπιστώθητε.
Μείνατε σταθεροὶ στὴν πίστη καὶ στὰ ἰδανικά τοῦ Γένους. Αὐτό εἶναι τὸ χρέος μας.
Τελειώνοντας, θὰ ἤθελα νὰ ἀπευθυνθῶ εἰδικὰ στοὺς νέους τῆς Πατρίδας μας καὶ ἀπὸ τὴ θέση αὐτὴ νὰ τοῦς πῶ:
Παιδιά μου, χρυσά τῆς Ἕλλάδος παιδιά. Εἷσθε τὸ καμάρι τοῦ Γένους, ἠ δαφνοστεφανωμένη ἀπαντοχή μας. Ὅμως παιδιά μου σᾶς προδώσαμε.
Σᾶς πονέσαμε μὲ τὴν ὑποκρισία μας καὶ σᾶς ευτελίσαμε μέσα σας τὴν ἔννοια τοῦ χρέους.
Σᾶς χρεώνουμε τὶς παρεκτροπές σας, ἐνῶ εἶμαστε οἱ ἠθικοί αὐτουργοί τους.
Σᾶς στερήσαμε τὴν ἀγάπη, σᾶς ἀφήσαμε ἕρμαιους στὰ κύματα τοῦ κατακλυσμοῦ τῆς Βαβυλῶνας.
Σᾶς ἀναγκάσαμε νὰ ζεῖτε σ' ἕνα κόσμο ἀπάνθρωπο, ἀνηλεή καὶ ἀνοικτίρμονα.
Σᾶς ὑποδείξαμε νὰ ἀκολουθήσετε δρόμους, ποῦ ἐμεῖς δὲν βαδίζαμε.
Σᾶς ἀφαιρέσαμε τὴν πίστη καὶ τὴν ἐλπίδα.
Γκρεμίσαμε ἀπὸ μέσα σας κάθε ἰδανικό. Καὶ ὅμως λέμε ὅτι σᾶς ἀγαπάμε.
Σεῖς, μὲ τὴν ὀξύνοιά σας καταλάβατε τὴν ἀσυνέπειά μας. Καὶ μᾶς ἐγκαταλείψατε καὶ δὲν μᾶς ἐμπιστεύεστε πιά, δὲν θέλετε νὰ ζήσετε στὸν κόσμο ποῦ ἐμεῖς σᾶς ἐτοιμάσαμε καὶ στραφήκατε στὴν ἀναζήτηση τῆς χίμαιρας μέσ' ἀπ' τὰ ναρκωτικά, στὴν ἐπιβεβαίωσή σας μέσ' ἀπό τὴ βία.
Παιδιά μου, σήμερα αὐτός πού σᾶς μιλάει αὐτὴ τὴ στιγμή, παίρνει πάνω του τὴν εὐθύνη. Ναί, παίρνει πάνω του τὴν εὐθύνη γιὰ τὶς ἀπέναντί σας ἀμαρτίες ὅλης τῆς γενιᾶς του, καὶ σᾶς ζητᾶ ταπεινὰ συγγνώμη.
Θέλει ὅμως ταυτόχρονα νὰ σᾶς πεῖ πώς καμιά αμαρτία δική μας και καμιά ἀστοχία δική σας δὲν μπορεῖ νὰ σᾶς κλείσει τὸ δρόμο πρὸς τὴν καταξίωση.
Τὰ ἀδιέξοδα πλήθυναν. Τώρα ἡ ἀδυσώπητη ἀνάγκη σᾶς καλεῖ σὲ ἀπόφαση.
"Ὅταν ἀλύπητη, βαρειά ξεσπᾶ ἡ ἀνάγκη καὶ προστάζει, ἀνάξιος εἶναι ὅποιος διστάζει", λέει ὁ ἐθνικός μας ποιητής.
Ὑπάρχει ἕνας χώρος ποῦ δὲν θὰ σᾶς προδώσει ποτέ. Εἶναι ὁ χῶρος τῆς Ἐκκλησίας. Ἐλάτε σ' αὐτόν, ἐλάτε στὴν πίστη, ἐλάτε στὸ Χριστό. Ψάξτε νὰ βρεῖτε ἀνάμεσα στὴ γενιᾷ τῶν πατέρων σας τοὺς ἄξιους, τοὺς ἀτίμητους, τοὺς σεβάσμιους, τοὺς ἱκανούς, γιατὶ ὑπάρχουν. Θὰ βρεῖτε κοντά μας, θὰ βρεῖτε κοντά τους ὅ,τι ἔχετε ἀπὸ χρόνια τώρα στερηθεῖ. Καὶ μαζὶ τὴν ἀληθινὴ ἐλευθερία, τὴν ἀληθινὴ δικαιοσύνη, τὴν ἀληθινὴ ἀλήθεια. Ὁ Αναστὰς Χριστός, παιδιά μου, νὰ εἶναι πάντα μαζί σας.
Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου μᾶς Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρός, καὶ ἡ κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, εἴη μετὰ πάντων ὑμῶν. Ἀμήν.
† Ο Αθηνών Χριστόδουλος
(17 Ἰανουαρίου 1939 - 28 Ἰανουαρίου 2008)
Πηγές:
ΤΟ ΤΕΥΛΕΥΤΑΙΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ 2008
Πώς θα αλλάξουμε τον κόσμο - Χριστόδουλος
Χριστόδουλος - Το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου
Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος - λόγος επιβατήριος