«με πνίγει το οξυγόνο!»
Δεν μπορεί κάποιος που δεν έχει εξουσία να ζητήσει από αυτόν που έχει την εξουσία να σταματήσει να έχει την εξουσία.
Ακούσαμε το ηχητικό που λέει δεν έχω οξυγόνο. Το είδαμε γραμμένο από ‘δω και από ‘κει. Και ήταν συγκλονιστικό. Νιώσαμε λίγη από την απόγνωση που ένιωθαν αυτοί οι δύστυχοι άνθρωποι. Το δέρμα μου σφίγγει μόνο που σκέφτομαι τι πέρασαν αυτοί οι άνθρωποι τις τελευταίες τους στιγμές. Δεν καταλάβαιναν τι τους συνέβη. Δεν τους κατηγορώ όμως· δεν καταλαβαίνω ούτε και ‘γω τι έγινε στα Τέμπη. Είμαι καλός στο να καταλαβαίνω πράγματα, αλλά για τα Τέμπη δεν μπορώ να βρω πειστική εξήγηση.
Δεν ξέρω καν τι να νιώσω για τα Τέμπη. Δεν ξέρω αν χαίρομαι που ο κόσμος έχει εξοργιστεί. Από την μια ήταν τραγωδία —που μάλλον ήταν και εσκεμμένο έγκλημα— που δικαιολογεί την οργή του κόσμου, από την άλλη βλέπω τον κόσμο να κοιτάει το δέντρο και να μην βλέπει το δάσος. Έχουν γίνει πολύ χειρότερα εγκλήματα, και ο κόσμος δεν έχει τίποτα να πει. Πέθαναν πολλοί φωνάζοντας πως δεν έχουν οξυγόνο. Αλλά πέθαναν επίσης πολλοί θέλοντας να φωνάξουν πως τους πνίγει το οξυγόνο που τους μπούχτιζε, σε ένα κρεβάτι κάποιου νοσοκομείου, μακριά από τους συγγενείς τους. Δεν επιτρεπόταν οι συγγενείς να τους επισκεφτούν, να τους σφίξουν το χέρι, να τους ρωτήσουν τι δεν πάει καλά, να τους πουν ένα τελευταίο αντίο έστω. Πήγαν εκεί με γρίπη και φύγαν σε σακούλα με σαπισμένα νεφρά. Κανείς δεν μιλάει για τα σαπισμένα νεφρά. Συλλογιστείτε το λίγο αυτό. Ήταν τόσοι πολλοί. Και δεν παίξαν ούτε ένα ηχητικό από την απόγνωσή τους στα κανάλια. Και είχαν απόγνωση, επειδή εμείς δεν την είδαμε ποτέ δεν σημαίνει ότι δεν τους έπνιγε η απόγνωση μαζί με το οξυγόνο.
Μπορεί να μην ξεχάσαμε τους 57, αλλά φαίνεται πως ξεχάσαμε τις χιλιάδες ανθρώπων που σκότωσαν με το remdesivir και το midazolam. Δεν ξέρω τι να πω. Αν είναι να ξεχάσουμε όλους αυτούς τους ανθρώπους, τότε είναι μάταιο να θρηνούμε για ένα έγκλημα που είχε πολύ πολύ λιγότερα θύματα. Αν είναι να λησμονούμε τις χιλιάδες ανθρώπων, τότε ας λησμονήσουμε και τους 57· ας λησμονήσουμε με συνέπεια. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί θρηνούμε επιλεκτικά.
Δεν λέω πως δεν πρέπει να νιώθετε οργή και θλίψη για τα Τέμπη· να νιώσετε. Εγώ νιώθω. Πήγα και στη πορεία, κτλ. Αλλά κάθε πράγμα στο καιρό του. Πριν από τους 57 πρέπει να θρηνήσετε αυτούς που τους φάγαν στα νοσοκομεία και δήθεν είχαν κορωνοϊό, μετά πρέπει να θρηνήσετε αυτούς που πέθαναν από μυοκαρδίτιδες που δήθεν τις προκάλεσε η κλιματική αλλαγή, και μετά έρχονται οι 57. Πριν θρηνήσετε τους 57, θρηνήσατε όλους αυτούς που τους φάγαν στα νοσοκομεία; Δεν ξέρω. Δεν νομίζω όλοι αυτοί που είδα στην πορεία να καταλαβαίνουν τι άλλα εγκλήματα έχουν γίνει εναντίων μας. Και με ενοχλεί αυτό.
Δεν μου αρέσει ο τρόπος που αντιδρά ο κόσμος σε αυτές τις τραγωδίες. Τι μπορούν να καταφέρουν με τις πορείες; Δεν ξέρω γιατί πήγα. Αν είχε λιακάδα, θα με βρίσκατε να λιάζομαι σε καμιά αλάνα και να διαβάζω ψεκασμένα άρθρα όπως κάνω τις περισσότερες Κυριακές. Δεν βρίσκεται λύση με τις πορείες. Είναι μια δραστηριότητα που ξεκάθαρα καταλήγει σε αδιέξοδο. Δεν μπορεί κάποιος να αλλάξει την τάξη πραγμάτων με πορείες. Δεν μπορεί κάποιος που δεν έχει εξουσία να ζητήσει από αυτόν που έχει την εξουσία να σταματήσει να έχει την εξουσία.
Η λύση στα προβλήματά μας θέλει πιο διεξοδικό τρόπο σκέψης. Φυσικά και οι πολιτικοί έχουν ευθύνη για αυτό έγινε στα Τέμπη. Μπορούμε να βγούμε στους δρόμους για να τους ζητήσουμε να σταματήσουν να είναι καθίκια; Δεν νομίζω να πάει μακριά αυτό το σχέδιο. Μπορούμε να τους διώξουμε ακόμα και αν θέλουμε; Αμφιβάλω πως μπορούμε να διώξουμε τα καθίκια· στην καλύτερη θα έρθουν άλλα καθίκια, στην χειρότερη δεν θα μπορέσουμε να τα διώξουμε. Το έχω δει το έργο. Μπορούμε να αλλάξουμε το σύστημα; Το επόμενο σύστημα πάλι τέτοια καθίκια θα το τρέχουν.
Μήπως να αλλάξουμε τους εαυτούς μας; Λέω εγώ τώρα. Μήπως έχουμε ανατραφεί για να επιτρέπουμε να μας κυβερνάν καθίκια με διεφθαρμένα συστήματα; Μήπως μπήκαμε σε καλούπι για να μπορούν τα καθίκια να μας χειρίζονται πιο αποτελεσματικά; Μήπως πρέπει να ανατρέψουμε όλη τη διαμόρφωση φρονήματος που έχουμε δεχτεί ολόκληρη τη ζωή μας; Λέω εγώ τώρα.
Εγώ βλέπω πως έχουμε πολλές πλάνες· μάλλον σκόπιμα. Και αν συνεχίσουμε να έχουμε πλάνες, τότε δεν υπάρχει νόημα να φωνάζουμε και να κάνουμε φασαρία. Δεν υπάρχει νόημα να βγαίνουμε στους δρόμους. Δεν υπάρχει νόημα να ψηφίζουμε —ακόμα και αν οι εκλογές δεν ήταν ψέμα. Δεν υπάρχει νόημα να φτιάχνουμε συνδικάτα και να μαζεύουμε υπογραφές. Οι απεργίες, οι καταλήψεις, τα μπαρ συνεισφοράς δεν έχουν νόημα. Το καλύτερο που μπορεί να κάνει ένας πλανεμένος είναι να ξορκίσει τις πλάνες του. Και αυτό κάνω εγώ. Θα ξορκίσω και τις δικές σας· τα έχουμε ξαναπεί αυτά. Οπότε γράφοντας για τις πλάνες μου, κάνω κάτι πιο ουσιώδες από το να πάω σε κάποια πορεία. Τουλάχιστον αυτό ένιωσα αφού έφυγα από την πορεία. Πήγα στη πορεία, αλλά δεν νομίζω πως ο σκοπός μου είναι αυτός· να είμαι ένα πρόσωπο στον συρφετό. Ο σκοπός μου είναι να είμαι ο Μίτσιγκαν Αματέρ και να ξορκίζω πλάνες με μαεστρία και χάρη.
Δεν έχω καμιά εξήγηση που είναι αρκετά πειστική για τα Τέμπη. Τα γεγονότα δείχνουν πως υπάρχει συγκάλυψη. Επίσης μπορεί να είναι εσκεμμένο έγκλημα που δεν πήγε όπως είχε προγραμματιστεί εξ αρχής επειδή η σύγκρουση έγινε εκτός του τούνελ. Αν η σύγκρουση γινόταν λίγα δευτερόλεπτα μετά —ή πριν,— θα γινόταν μέσα στο τούνελ. Τότε θα ήταν το τέλειο έγκλημα· θα κατέρρεε το τούνελ και δεν θα άφηνε κανένα στοιχείο πως ήταν έγκλημα. Δεν έγινε όμως μέσα στο τούνελ, οπότε τα στοιχεία έπρεπε να καλυφθούν με άσφαλτο. Δεν ξέρω όμως πραγματικά· δεν ήμουν εκεί. Ούτε ήμουν από αυτούς που το προκάλεσαν· αυτοί ξέρουν. Άλλοι ξέρουν.
Σύμφωνα με κάποιες παγανιστικές θρησκείες πρέπει να γίνονται θυσίες στην αρχή του χρόνου για να μπει καλά —το έτος ξεκινάει με την άνοιξη σύμφωνα με αυτές τις θρησκείες επειδή τότε αναγεννιέται η φύση. Ίσως αυτή τη σύγκρουση να την προκάλεσαν κάποιοι που πιστεύουν σε αυτές τις θρησκείες και έχουν την εξουσία να την προκαλέσουν. Αλλά πάλι δεν ξέρω. Δεν ξέρω σχεδόν τίποτα για αυτές τις θρησκείες· απλά υπάρχουν διάφορα περίεργα μοτίβα που συμπίπτουν με τη σύγκρουση στα Τέμπη. Αυτή είναι η εξήγησή μου. Ούτε εγώ την δέχομαι καλά καλά. Αλλά έτσι είμαι εγώ· τρώγομαι να δώσω εξηγήσεις.
