Ο ΝΗΦΟΜΑΝΗΣ
Σέ συνάρτηση μέ τήν κλασσική Ἑλλάδα, ἔτσι ἐννοημένη στήν οὐσία της, ὁ Σεφέρης μᾶς ἐμπιστεύτηκε μιά ἰδιωτική στιγμή του, πού δέν πρέπει νά φτάνει σέ ὧτα βέβηλα. Μιά ἄγρια νύχτα στήν Ἀφρική, καθώς διάβαζε...
«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Σέ συνάρτηση μέ τήν κλασσική Ἑλλάδα, ἔτσι ἐννοημένη στήν οὐσία της, ὁ Σεφέρης μᾶς ἐμπιστεύτηκε μιά ἰδιωτική στιγμή του, πού δέν πρέπει νά φτάνει σέ ὧτα βέβηλα. Μιά ἄγρια νύχτα στήν Ἀφρική, καθώς διάβαζε...
Ὅμως ὑπάρχουν ἀκόμα λίγοι ἄνθρωποι ποὺ δὲν εἶναι κόλαση ἡ ζωή τους ὑπάρχει τὸ μικρὸ πουλὶ ὁ κιτρινολαίμης ἡ Fraülein Ramser καὶ πάντοτε τοῦ ἥλιου οἱ ἀπομείναντες οἱ ἐρωτευμένοι μὲ ἥλιο ἢ μὲ φεγγάρι...
Ἐγὼ γυρίζω, γυρίζω, καὶ κάνω τὸν ἄνεμο κουβάρι... Κ α ρ κ α β ί τ σ α ς (Ἀπὸ ἕνα γράμμα του). Γύριζε, μὴ σταθῇς ποτέ, ρίξε μας πέτρα μαύρη, ὁ ψεύτης εἴδωλο...
Μάνα μου μάνα στο δρόμο μου σπείρανε πέτρα κι αψιθιά. Μάνα μου μάνα τα νιάτα μου γείρανε κάτω απ' τα σπαθιά. Μάνα μου μάνα ηλιόλουστη μέρα μου πότε θα σε βρω... Μάνα μου μάνα...
"Ν΄ ἀναλύεις ἕνα σκίρτημα ἤ νά τό καθηλώνεις μέ- σα σέ δέκατα τοῦ δευτερολέπτου χωρίς ἡ πραγματικό- τητα νά παρουσιάζει τό παραμικρό ρῆγμα εἶναι ἤδη πο- λύ. Ὅμως νά δίνεις τήν εὐχέρεια στήν ὕλη...
Ήταν 16 Μαρτίου του 1968, ακριβώς πριν από 43 (σ. τὸ κείμενο εἶναι γραμμένο τὸ 2011) χρόνια τέτοια μέρα. Ο πόλεμος στο Βιετνάμ, βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη. Η κοινή γνώμη στην Αμερική, δειλά δειλά...
Νά ΄ναι κανείς ἤ νά μήν εἶναι, - αὐτό εἶναι τό ζήτημα. Τι ΄ναι στό πνεῦμα ἀνώτερο, νά ὑποφέρεις πετριές καί σαϊτιές ἀχρεῖας τύχης, ἤ νά παίρνεις τά ὅπλα ἐνάντια σ΄ ἕνα πέλαο βάσανα...
"Μά τό Θεό, δέν βλέπω φῶς, Χαθήκαμε, ποῦ πάμε; Οἱ δαίμονες μᾶς σπρώχνουν στό κενό, Καί μᾶς τραβολογᾶνε {...} Μά ποιοί εἶναι, ποῦ τούς σέρνουνε; Τόσο θλιμμένα τί τραγουδοῦν; Μήπως κάνα στοιχειό κηδεύουνε, Μήπως...