Ο Ιούλιος μέσα από την ποίηση της Εύας Νεοκλέους
Ήταν καιρός...
Ήταν καιρός...
η πανσέληνος του Ιούλη
παίρνει εκδίκηση.
Κάπου εδώ ο χρόνος σταματά.
Ήταν καιρός…
Στάζει η πίκρα
και κακοφορμίζουν οι πληγές
φρούδα ελπίδα η επούλωση.
Ήταν καιρός…
Μέρα σημαδιακή των απαρνήσεων
ποιος πλήρωσε και ποιος θα δώσει λόγο…
Κάπου εδώ το πλήρωμα του χρόνου.
Εδώ του φεγγαριού το φως αγρίεψε.
Ήταν καιρός...
Εύα Νεοκλέους,Σημάδια για το δρόμο,Ακτίς 2015
****
Κάποτε ο Ιούλης…
Άκρως αποθαρρυντικά τα δεδομένα
πολλαπλών ματαιώσεων συνέχεια…
ο ήλιος του Ιούλη
κόντρα στο αξεδιάλυτο του ονείρου.
Κυμάτισμα ελπίδας
με την πρώτη άχνα της ανατολής.
Κατάθεση ψυχής
ανάμεσα στα φτερουγίσματα
των γλάρων
και των φιλιών το ατέλειωτο προσμένοντας.
Κάποτε ο Ιούλης τρελάθηκε
της ανείπωτης θλίψης
και της χαράς που λαχτάρησα
η συνύπαρξη
σ’ ένα πανηγύρι των ανατροπών…
Με τη λαχτάρα του Αυγούστου
ξεγελάστηκα.
Εύα Νεοκλέους,Σημάδια για το δρόμο,Ακτίς 2015
****
Μαύρος Ιούλης
Στο νησί μου
μαυρίζουν όλα
κάθε Ιούλη.
Για ποια ιστορία μου μιλάς;
Κι αυτή ακόμα
πενθεί σιωπή…
Εύα Νεοκλέους,Λευκή Σελίδα,Το Ροδακιό 2020
****
Οι λυπημένες λέξεις του Ιούλη
Είναι πολύ λυπημένες
οι λέξεις τον Ιούλιο
και δεν τολμάς
να τις αρθρώσεις…
Λες μονάχα Ιούλιος.
Κι αυτό αρκεί!
Εύα Νεοκλέους,Λευκή Σελίδα,Το Ροδακιό 2020
****
Πηγή: Επισημάνσεις
