Ο Ορθόδοξος Κλήρος Ιδιωτικού Δικαίου, η Ουδετεροθρησκεία και η Συνθήκη της Λωζάνης
Η εχθρότητα του ελλαδικού κράτους προς την ορθόδοξη πίστη έχει ημερομηνία γέννησης. Συμπίπτει με την γέννηση του μετακαποδιστριακού κράτους το 1833 (οι δυο πρώτες Εθνοσυνελεύσεις διεξήχθησαν κάτω από ειδικές συνθήκες, γι’ αυτό και τις παραλείπουμε). Η Συνθήκη της Λωζάνης (1923) δεν προβλέπει ημερομηνία λήξης. Κάποιοι όμως συμπεριφέρονται λες και διαρκεί 99 έτη. Η Τουρκία καραδοκεί στο θέμα αυτό. Φωνάζει για τα επαπειλούμενα ανατολικά της σύνορα από την ίδρυση κουρδικού κράτους και απειλεί για επέκτασή της προς δυσμάς.
Η πρόθεση ιδιωτικοποίησης του ορθόδοξου κλήρου δεν έχει να κάνει μόνον με την εχθρότητα του κράτους προς την ορθόδοξη πίστη. Θέτει έμμεσα, αλλά σαφέστατα, θέμα κατάργησης της Συνθήκης της Λωζάνης από την ελληνική πλευρά. Ο μ. Πειραιώς τα έλεγε πολύ νωρίτερα. Δείτε γιατί. Η αναγγελθείσα «ουδετεροθρησκεία» και η μετατροπή της Ελλαδικής Εκκλησίας σε ΝΠΙΔ ανοίγουν τους ασκούς του Αιόλου για την εθνική κυριαρχία στη Θράκη. Μήπως και στην Μακεδονία και στην Ήπειρο;
Πηγή: Το καραβάκι της ιστορίας