Ο τσαμπουκάς του Ρουβίκωνα και το παράδειγμα του Σωκράτη

Μακεδών

Ο Σωκράτηςουσιαστικά μας έστειλε το μήνυμα ότι έναν άδικο νόμο, μια άδικη απόφαση, έχουμε χρέος να την αλλάξουμε, όχι όμως να μη υπακούσουμε.

Αυτοί που εκπλήσσονται με την δράση των παντός είδους Ρουβικώνων, σίγουρα έχουν ασθενική μνήμη, ή ζούσαν εκτός Ελλάδας. Πρόκειται για συνηθισμένη τακτική των αριστερών κινημάτων, με ανυπακοή στο νόμο και εκφοβισμό των αντιπάλων.

Τι διαφορετικό έκανε ο κ. Τσίπρας, όταν ηγούνταν των "προοδευτικών" συντρόφων και έσπαζαν τις μπάρες στα διόδια; Έγινε πρωθυπουργός, με τον τσαμπουκά του. Ίσως, τις ίδιες βλέψεις έχουν και Ρουβίκωνες. Γιατί ο Τσίπρας, και όχι κάποιος από αυτούς;

[Κακόηχη λέξη ο "τσαμπουκάς", αλλά χαρακτηριστική. Προέρχεται από την τουρκική λέξη "sabika", που σημαίνει αυτόν που έχει καταδικαστεί ξανά, τον υπότροπο, κοινώς τον αμετανόητο, που επαναλαμβάνει τις ίδιες παράνομες πράξεις].

Η συμπεριφορά αυτή δεν έχει καμιά σχέση με τον ελληνικό τρόπο ζωής, της υπακοής στους κανόνες που καθορίζει η κοινωνία, είτε αυτοί είναι θετοί, είτε εθιμικοί. Ο Κρίτων κατέβαλε προσπάθειες προκειμένου να πείσει τον Σωκράτη πως δεν πρέπει να υπακούσει σε μια άδικη -αλλά νομότυπη- απόφαση, και να δεχθεί να δραπετεύσει.

Ο Σωκράτης αρνήθηκε, και ουσιαστικά μας έστειλε το μήνυμα ότι έναν άδικο νόμο, μια άδικη απόφαση, έχουμε χρέος να την αλλάξουμε, όχι όμως να μη υπακούσουμε.

Η ιδέα πως ο νόμος είναι ιερός ακόμη κι όταν διαφωνούμε μαζί του είναι επομένως παλιά και εμείς οι Έλληνες μπορούμε να περηφανευόμαστε για το παράδειγμα του Σωκράτη.

Σ’ αυτό το επιχείρημα αντιτείνουν πολλοί, την ανυπακοή της Αντιγόνης στην απόφαση του βασιλιά να μη ταφεί ο αδελφός της. Θεωρώ πως το θέμα δεν είναι περίπλοκο, ώστε να γραφούν πάμπολλες μελέτες επ’ αυτού, αφού η Αντιγόνη δεν αρνήθηκε να εφαρμόσει το νόμο. Αντέτεινε απλώς, ότι ο θείος νόμος στον οποίο εκείνη οφείλει υπακοή, είναι ισχυρότερος από τον ανθρώπινο.

Κατά τον προηγούμενο αιώνα, απέκτησε μεγάλη ισχύ η άποψη πως "νόμος είναι το δίκαιο του εργάτη". Θα μπορούσε κατά την ίδια λογική να υποστηριχτεί ότι "νόμος είναι δίκαιο του αγρότη" ή του επιχειρηματία κ.ο.κ. Υπ’ αυτήν την έννοια κάθε κοινωνική τάξη θα μπορούσε να υιοθετήσει την άποψη ότι νόμος είναι μόνον αυτός που ευνοεί όσους ανήκουν σ’ αυτήν, αδιάφορο αν βλάπτει τους άλλους.

Μπορεί τέτοια να κολακεύουν πολλούς. Μπορεί να τους δίνουν κίνητρο να παρανομήσουν, αφού ο νόμος της πολιτείας είναι άδικος, ενώ δίκαιος είναι μόνον αυτός που εξυπηρετεί τους ίδιους. Αλλ’ αυτά δεν μπορούν συμβούν σε μια οργανωμένη κοινωνία. Και δεν νομίζω να επετράπη ποτέ απεργία ή διαδήλωση σε χώρα της Σοβιετικής Ένωσης, που να αμφισβητεί το νόμο.

Μια οργανωμένη κοινωνία μπορεί να υπάρξει μόνον με τη συνομολόγηση κανόνων δικαίου, τους οποίους οφείλει ο καθείς να εφαρμόζει. Δεν χρειάζονται περισσότερα για να διαπιστωθεί πως αν κάθε ομάδα διαμαρτυρομένων, αμφισβητεί το νόμο και θέλει να επιβάλλει το "δίκαιό" της που εξυπηρετεί αποκλειστικά τα δικά της συμφέροντα, βλάπτοντας άλλα, τότε δεν υπάρχει πολιτεία και μοιραία θα καταρρεύσει.

Αυτό δηλαδή που συμβαίνει σήμερα. Έχουμε το νόμο των φιλάθλων, των αγροτών, των εργατών, των ταξιτζήδων, των φορτηγατζήδων, των φοιτητών, των καθηγητών, των γνωστών-αγνώστων των Εξαρχείων, ακόμη και των ανήλικων μαθητών. Όλα αυτά, εναντίον του πολιτεύματος, το οποίο όλοι υποκρίνονται ότι σέβονται.

Στην πραγματικότητα, ο νόμος στη χώρα μας αντικαταστάθηκε από τον "τσαμπουκά". Αν αυτό είναι καλό ή κακό, το δείχνει το αποτέλεσμα. Η σημερινή μας κατάσταση δηλαδή. Η οποία δεν πρόκειται να διορθωθεί, τουλάχιστον για τις επόμενες δεκαετίες. Διότι αυτοί που θα κληθούν να κυβερνήσουν τον τόπο μετά από 30 χρόνια, είναι αυτοί που έμαθαν να παραβιάζουν το νόμο με τις καταλήψεις στα σχολεία, όπως συνέβη και με τον κ. Τσίπρα, ο οποίος επιτίθεται στη Δικαιοσύνη, όταν αναιρεί τις αποφάσεις της κυβέρνησής του.

Το γελοίο του πράγματος είναι ότι οι "τσαμπουκάδες" (Άκουγα συχνά αυτόν τον όρο από συνδικαλιστές και βουλευτές, όταν ορμούσαν να σπάσουν την πύλη του λιμανιού, για να αποτρέψουν την εμφάνιση των Κινέζων, στέλνοντάς τους στον Πειραιά. Σκοπίμως ή λόγω βλακείας, ζημίωσαν ανεπανόρθωτα την Θεσσαλονίκη), ενεργούν εκ του ασφαλούς, διότι ποτέ δεν διώκονται είτε δρουν συλλογικά είτε μεμονωμένα. Αυτό είναι το νέο είδος του μαχαλόμαγκα, διότι ο παλιός γνήσιος μάγκας αναλάμβανε την ευθύνη για τις πράξεις του.

Ως εκ τούτου, κι επειδή καμιά οργανωμένη κοινωνία δεν "πρόκοψε" με τον "τσαμπουκά", το πρόβλημά μας είναι σοβαρότερο από ό,τι νομίζουν κάποιοι. Φαίνεται άλλωστε κάθε μέρα που περνά.

Πηγή: voria.gr