Οι τρείς περίοδοι εξέλιξης του Ανθρώπινου Βιοϋπολογιστή
Πάρα πολλές φορές στο παρελθόν, χρησιμοποιώντας επιστημονικά πειραματικά δεδομένα της Νευροφυσιολογίας και της Ειδικής Θεωρίας της Σχετικότητας, έχουμε δείξει το γεγονός ότι ο Άνθρωπος λειτουργεί ως ένας σταθερά εξελισσόμενος βιοϋπολογιστής τεραστίων δυνατοτήτων.
Η ερώτηση η οποία συνεχώς και ευλόγως τίθεται αφορά τις μελλοντικές δυνατότητες εξέλιξης του Ανθρώπινου Βιοϋπολογιστή, καθώς και κάποιες ψυχοφθόρες σκέψεις και ερωτήσεις που θα του δημιουργούνται σε κάθε στάδιο εξέλιξής του.
Μια πρώτη άποψή μας, της οποίας συνεχίζουμε να ελέγχουμε την αλήθεια, παραθέτουμε στην συνέχεια αν και γνωρίζουμε ότι κείμενα 3ων σελίδων δεν ενδείκνυνται αυτή την περίοδο των πολλαπλών προβλημάτων και βασάνων όλων των συμπολιτών μας
Οι τρείς περίοδοι εξέλιξης του Ανθρώπινου Βιοϋπολογιστή
(Περισσότερες πληροφορίες, πειράματα και παραδείγματα στο βιβλίο του Δρ Μάνου Δανέζη «Σπάζοντας τον Καθρέφτη» Εκδόσεις Δίαυλος, Αθήνα 2023).
...Η πρώτη περίοδος της συγκρότησης του Ανθρώπινου Βιοϋπολογιστή, αναφέρεται στον Πολιτισμό του Homo Sapiens. Μέχρι το τέλος αυτής της περιόδου και μετά την τεχνολογία των εξελιγμένων robots, ο Άνθρωπος αρχίζει να αντιλαμβάνεται σιγά –σιγά τις έννοιες του «Ανθρώπινου Βιοϋπολογιστή» και της «Τεχνητής Νοημοσύνης».
Το τέλος αυτής της περιόδου και η αρχή της επόμενης σηματοδοτείται από το πληθυσμιακό ξεπέρασμα ενός «κρίσιμου» αριθμού πολιτών οι οποίοι θα πρέπει να έχουμε αντιληφθεί ότι: «Η Υλική Πραγματικότητα» δεν αποτελεί παρά μια ψευδή εικόνα μιας άλλης, αθέατης για την ανθρώπινη φυσιολογία κατάστασης, η οποία σχηματοποιείται μέσω του Ανθρώπινου Βιοϋπολογιστή».
Συγχρόνως όμως με την επέκταση των γνώσεων αυτών θα πρέπει ο αναπτυχθής μέχρι εκείνη την περίοδο επιστημονικός πολιτισμός, να έχει επεκτείνει την «Πολιτισμική του Συνειδητότητα» έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η «καλή» και «επωφελής» χρήση των τεχνολογικών επιτευγμάτων.
Αν δεν έχει επιτευχθεί αυτή η πολιτισμική αναβάθμιση οι κοινωνίες μπορεί να οδηγηθούν σε καταστροφικές καταστάσεις.
Ήδη οι κοινωνίες των ανθρώπων βρίσκονται σε αυτή την περίοδο χωρίς οι πολίτες να έχουν ενσωματώσει στον Βιοϋπολογιστή τους την γνώση της αλήθειας των τεχνολογικών επιτευγμάτων, ούτε να έχουν κατακτήσει την αναγκαία Πολιτισμική συνειδητότητα η οποία θα αποκλείσει την περίπτωση κακής χρήσης των όποιων τεχνολογιών από της κοινωνικές εξουσίες.
Την πρώτη αυτή περίοδο πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η Υλική πραγματικότητα είναι η virtual reality ενός παιχνιδιού (game). Το δραματικό όμως κοινωνικό γεγονός το οποίο κατά κάποιο τρόπο τρομοκρατεί ένα μεγάλο μέρος των κοινωνιών είναι ότι, ταυτίζουν μονοσήμαντα την ανθρώπινη φύση με το matrix του βιντεοπαιχνιδιού, γεγονός το οποίο δημιουργεί μια λογική αναζήτησης και υπακοής σε έναν αόρατο χειριστή από την καλή ή την κακή διάθεση και τις ικανότητες του οποίου καθορίζεται η εξέλιξη της ζωής τους.
Η Δεύτερη περίοδος αρχίζει ακριβώς μετά την κατάκτηση του μεγάλου μέρους των ιδιοτήτων του «Homo Sapiens», από τις οποίες, δυστυχώς η ανθρωπότητα βρίσκεται πολύ μακριά.
Την περίοδο αυτή την ονομάσαμε «περίοδο του Homo Universalis» και χαρακτηρίζεται από την σταδιακή κατανόηση, από όλο και μεγαλύτερες ομάδες ανθρώπων ότι: «ο ανθρώπινος βιοϋπολογιστής δεν αποτελεί απλά ένα σύστημα σχηματισμού της ψευδαίσθησης του matrix της λεγόμενης Υλικής Πραγματικότητας, αλλά και ο απόλυτος Χειριστής της».
Μια επιδίωξη αυτής της περιόδου, καλή ή κακή, αναλόγως της χρήσης της, είναι η ανάπτυξη της σχέσης της «Τεχνητής Νοημοσύνης» και της Ρομποτικής, σε τέτοια επίπεδα ώστε κατασκευάζοντας εντελώς τεχνητές βιολογικές διατάξεις, θα μπορούμε να τις ενσωματώνουμε στον σημερινό ανθρώπινο βιοϋπολογιστή, τροποποιώντας δραματικά την βασική και κλασσική αντίληψη περί των γεγονότων τα οποία χαρακτηρίζουν ένα «βιολογικό σύστημα» αλλά και την έννοια «Άνθρωπος». Αναγκαία προϋπόθεση προκειμένου να πορευτούμε και να ολοκληρώσουμε επιτυχώς αυτόν τον μελλοντικό κύκλο εκπαίδευσης του Βιοϋπολογιστή μας είναι, η αντικατάσταση ενός μεγάλου όγκου πληροφοριών και δογμάτων μας, σε επιστημονικό, κοινωνικό και θεολογικό επίπεδο. Η ανανέωση αυτή του σκληρού δίσκου και του λογισμικού του Βιοϋπολογιστή μας θα οδηγήσει σε μια επέκταση της ήδη υπάρχουσας γήινης Συνειδητότητας του Homo Sapiens, σε μια συμπαντική Συνειδητότητα πολύ υψηλότερου Πολιτισμικού Επιπέδου.
Χωρίς αυτήν την τεράστια συνειδησιακή μεταλλαγή, η κακή χρήση των τεχνολογικών δυνατοτήτων αυτής της περιόδου, είναι πολύ πιθανόν να οδηγήσει σε έναν νέος καταστροφικό κύκλο.
Το περίεργο και επικίνδυνο της εποχής που διανύουμε είναι ότι οι κοινωνίες μας, ευρισκόμενες καταμεσής ενός τεχνολογικού Μεσαίωνα, μεταξύ πρώτης και δεύτερης περιόδου, βιώνουν μια σύγκρουση μεταξύ των «Παλαιών» συνηθειών και δογμάτων, της πρώτης περιόδου και των «Νέων» της δεύτερης. Η κατάσταση αυτή οδηγεί στην αίσθηση της κατάρρευσης του υφιστάμενου Δυτικού Πολιτισμικού Ρεύματος με όλες τις συνέπειες πού ήδη αναλυτικά έχουμε αναφέρει.
Την δεύτερη αυτή περίοδο αναγνωρίζουμε ότι είμαστε οι χειριστές αυτού του παιχνιδιού, και ως εκ τούτου μαθαίνουμε να το χειριζόμαστε.
Το θετικό αυτού του γεγονότος είναι ότι ο άνθρωπος ξεχωρίζει την υπόστασή του από εκείνη της ψευδαίσθησής των εικόνων του βιντεοπαιχνιδιού αλλά δημιουργούνται νέα θεμελιακά ερωτήματα: Ποιος είναι ο δημιουργός τόσο του βιντεοπαιχνιδιού αλλά και του χειριστή- εαυτού μας.
Η τρίτη περιόδου ανάπτυξης του Ανθρώπινου Βιοϋπολογιστή χαρακτηρίζεται από την προσπάθεια κατανόησης ότι ο ίδιος ο «Άνθρωπος» αποτελεί, όχι μόνο τον χειριστή του δημιουργηθέντος matrix, αλλά ουσιαστικά και τον δημιουργό του «Λογισμικού» του Βιοϋπολογιστή του, ο οποίος και το δημιουργεί.
Κατά την Τρίτη περίοδο, αν φτάσουμε ποτέ σε αυτή, ίσως αποκτήσουμε την δυνατότητα να αντιληφθούμε ότι είμαστε εμείς και οι δημιουργεί αυτού του βιντεοπαιχνιδιού.
Η νέα αυτή αποκάλυψη όμως δημιουργεί νέες ερωτήσεις τεράστιας σημασίας. Αν «Εμείς» είμαστε οι Δημιουργοί και Χειριστές του Συμπαντικού game (παιχνιδιού), ποιος ή τι μας δημιούργησε και για ποιους λόγους;
Μακάριοι αυτοί οι οποίοι μπορούν να θέτουν όλες τις προηγούμενες ερωτήσεις από την πρώτη περίοδο ζωής του βιοϋπολογιστή τους, έστω χωρίς να έχουν την δυνατότητα να απαντήσουν σε αυτές με το μυαλό τους, αλλά μόνο με την πνευματική δύναμή της σιωπής τους.
Έχουν φτάσει στον προορισμό τους άσχετα με το αν μπορούν να αντιληφθούν τις φυσικές θεωρίες, τα μαθηματικά και την βαριά φιλοσοφία που συνήθως συνοδεύουν κάποιες απαντήσεις
