«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
«Ἔνδον βλέπε»!—μὰς ἐσυμβούλευε μέσα στ' ἀθάνατα «Εἴς ἑαυτόν» κομματάκια ὁ Μάρκος Αὐρήλιος. Εἶναι κάποιες στιγμές, ὅσο σπάνια, ὅσον ἄταχτα καὶ ἂν μᾶς ἔρχονται, καὶ εἶναι αὐτὲς οἱ γιορτές μας, ἐσώψυχες, τὰ Χριστούγεννα, ἡ Πρωτοχρονιά,...
Ἔχω δεῖ τὸν οὐρανὸ μὲ τὰ μάτια μου Μὲ τὰ μάτια μου ἄνοιξα τὰ μάτια του Μὲ τὴ γλῶσσα μου μίλησε Γίναμε ἀδελφοὶ καὶ κουβεντιάσαμε Στρώσαμε τραπέζι καὶ δειπνήσαμε Σὰ νὰ εἴταν ὁ καιρὸς...
Δευτέρα ἤτουν τῆς Καθαρᾶς ποὺ κάμνουν τὴν νομάδαν Μὲς τὸ καράβιν ἔμπηκεν τὴν πρώτην ἐφτομάδαν Τζαὶ τρεῖς ἡμέρες ἔκαμεν νὰ ρέξει τὸ Βερούτιν Ψουμίν, νερὸν ἐν ἐβρέθηκεν μεσὰ στὴν χώραν τούτην Ψουμὶν νερὸν εἶχεν...
Πόλεμος θάρχιζε. Στὰ ξάγναντα, μπροστά μου, κορφή, γκρεμός· τὸ βουνὸ μαῦρο. Ξαφνικὰ τὸ βουνὸ ἀστράφτει μέσ' στὴν ὑπνοφαντασία μου, σὰν ἀπὸ φάσγανα γυμνὰ γιὰ φονικά. Ὅσο κι ἂν ἔγερν' ἐμὲ δείλια πρὸς τὰ χάμου,...
Χριστὸς κατελθὼν πρὸς πύλην ᾍδου μόνος, λαβὼν ἀνῆλθε πολλὰ τῆς νίκης σκῦλα. Πηγή: Αγία Ζώνη
ΚΙΡΙΛ ΚΑΝΤΙΙΣΚΙ* Τώρα κατάκοπο Τραβάει τὸ λεωφορεῖο γιὰ τὸ σπίτι, Μὲ μᾶς τί γίνεται; Ἄραγε τί νὰ κάναμε; Ὁ γείτονάς μου, τρώει Μὲς στὴν κουζίνα του μονάχος Εἰκόνα Ποὺ μοιάζει μὲ Χριστὸ Ποὺ Ἀπόστολοι...
Τὴν ἄρνηση τοῦ Πέτρου ἀκούω καὶ μένω ἀπαθής. Βλέπω τοῦ Ἰούδα τὴν κρεμάλα καὶ ψάχνω νὰ βρῶ τὰ δικά μου ἀργύρια. Ὀσφραίνομαι τὸ μύρο τῆς Μαρίας καὶ πιάνω τὰ κοντά μου τὰ μαλλιά. Τὸν...
