Περί της συμβολής του Ελληνισμού στον Πολιτισμό. (Αφιερώνεται στους αντιρατσιστές!)
Η Ακαδημία των Αθηνών
άρθρο του Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Στα 1954, το Ινστιτούτο Ακαδημίας Ειστημών της ΕΣΣΔ, κυκλοφόρησε στην Ελλάδα, από τις εκδόσεις «Ο σύγχρονος», μια σημαντική έρευνα του σοβιετικού καθηγητή Αβραάμ Ράνοβιτς, με θέμα: «Ο Ελληνισμός και ο ιστορικός του ρόλος».
Στον πρόλογο αυτού του έργου διαβάζουμε και τα εξής για τον σοβιετικό ερευνητή και επιστήμονα: «Κατέχοντας θαυμάσια τη λατινική, την ελληνική, την αρχαία εβραϊκή και εφτά σύγχρονες γλώσσες, αριστοτέχνης στην ανάλυση των κειμένων, των επιγραφών και των παπύρων… είχε όλα τα εφόδια για να αναλύσει τις περίπλοκες πηγές της ελληνιστικής εποχής και να δει κριτικά ό,τι έδωσε η αστική ιστορική επιστήμη… Στη μελέτη της ιστορίας του αρχαίου κόσμου αφιέρωσε σχεδόν ολόκληρη τη ζωή του…» (σελ. 5).
Μ’ αυτό το τεράστιο επιστημονικό και γνωστικό φορτίο, ο σοβιετικός ερευνητής, που πέθανε προ της εκδόσεως του έργου του, έγραφε και τα εξής στη Σοβιετική Ακαδημία: «Θέλω να ελπίζω ότι τα συμπεράσματά μου βασικά είναι σωστά και ότι η εργασία μου, αν και είναι μικρή, θα προωθήσει πάντως την αληθινή επιστήμη…» (σελ. 6).
Σεμνός και λιτός και ουσιαστικός ο ογκόλιθος της επιστήμης χαρακτηρίζει το έργο του «μικρό» ενώ καλύπτει 340 πυκνογραμμένες σελίδες. Για τους ανιστόρητους παρλαπίπες του αντιρατσισμού – τον οποίο πιπιλίζουν αγνοώντας την έννοιά του – μεταφέρω τούτες τις αράδες, που αποτελούν προϊόν πολύμοχθης έρευνας: «Το ελληνικό θέατρο, οι αγώνες, οι γιορτές, η ελληνική τέχνη έμπασαν το στοιχείο της ζωντάνιας και της χαράς στην πένθημη ιδεολογία της Ανατολής, οι φωτεινές μορφές της Ελληνικής πλαστικής και αρχιτεκτονικής απάλυναν τα σκληρά χαρακτηριστικά της ανατολικής τέχνης. Η ανθρώπινη προσωπικότητα οι σκέψεις της, τα αισθήματα, τα ενδιαφέροντα, τα αιτήματα της αποχτούν δικαίωμα στη ζωή. Από ορισμένη άποψη η αλλαγή μας θυμίζει την εποχή της Αναγέννησης».
Συνεχίζοντας ο ογκόλιθος της ιστορικής έρευνας προσθέτει: «Γονιμοποιημένη με επιτεύξεις του ελληνιστικού πολιτισμού η πνευματική ζωή των λαών της Ανατολής που δεν έπεσαν κάτω από το ζυγό της Ρώμης το δικό τους δρόμο εξέλιξης, συνεχίστηκε ήσυχα και έδωσε κατόπιν θαυμάσια ώθηση στον αραβικό πολιτισμό του Μεσαίωνα» (σελ. 32. Όλες οι υπογραμμίσεις του γράφοντος). Δυστυχέστατα στη σημερινή αρρωστημένη Ελλάδα είμαστε υποχρεωμένοι να υπερασπίζουμε τα αναμφισβήτητα ιστορικά γεγονότα τα οποία στηρίζονται όχι μόνο σε αρχαία κείμενα αλλά και σε σκαλισμένες επιγραφές πάνω στην πέτρα και σε πληθώρα παπύρων, στους οποίους στηρίζονται και οι έρευνες του ταλαντούχου σοβιετικού ερευνητού, ο οποίος γράφει συνεχίζοντας: «Η φιλολογία της Ανατολής, που ήταν ιδιόρρυθμη και ακατανόητη έγινε προσιτή στους Έλληνες χάρη και στο γεγονός ότι η ελληνική γλώσσα έγινε η γλώσσα των μορφωμένων ανθρώπων της Ανατολής. Οι Ιουδαίοι, όχι μόνο μεταφράζουν την Βίβλο στην Ελληνική γλώσσα, αλλά και γράφουν σ’ αυτή τη γλώσσα καινούρια βιβλία, ακόμα και θρησκευτικο-φιλοσοφικά, κατά το πνεύμα των στωϊκών. Διατριβή, το 4ο βιβλίο των Μακκαβαίων και που ο ίδιος ο συγγραφέας του το χαρακτηρίζει «λόγος φιλοσοφώτατος».
Κλείνοντας, για λόγους χώρου και οικονομίας, αντιγράφω τούτες τις αράδες του σοβιετικού ερευνητού: «Στην Παρθία, ακόμα και στις Ινδίες, κόβεται νόμισμα ελληνικού τύπου και μάλιστα με ελληνική επιγραφή» (Ντοκουμέντα για σκαλισμένες επιγραφές στην πέτρα και για τους Πάπυρους, παραθέτει ο συγγραφέας στις σελ. 343-344).
Αν τώρα οι «αντιρατσιστές» αμφισβητούν και το τι γράφουν οι πέτρες και οι βράχοι, να κληθούν ψυχίατροι να διαγνώσουν την ψυχική τους υγεία.
Εσύ που διαβάζεις αυτό το κείμενο, πάτα το κουμπί και διέδωσέ το. Μη σιωπάς. Να διαδόσεις την ιστορική έρευνα που λέει: «Γίνεται έτσι φανερός ότι ο ιστορικός ρόλος του Ελληνισμού σαν ένας από τους σταθμούς πάνω στους οποίους υποσκάφτηκε η κοινωνικο-οικονομική στενότητα της δουλοχτιτικής κοινωνίας και δημιουργήθηκαν… οι προϋποθέσεις για πιο προοδευτικό οικονομικό σχηματισμό». Σ’ αυτές τις 176 πόλεις που ίδρυσε ο Αλέξανδρος και οι διάδοχοί του: «τα μνημεία και το μεγαλόπρεπο της ανατολικής τέχνης, συνδυαζόμενα με την αρμονία, την κομψότητα και την εσωτερική αλήθεια της κλασσικής ελληνικής τέχνης, δημιούργησαν την Παγκόσμια Ελληνιστική τέχνη, που συνεχίστηκε κατόπιν στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία» (βλ. οπ.π. σελ. 26, 36-37).
Τι άλλες και πόσες αποδείξεις θέλουν οι … αντιρατσιστές για να δεχθούν την ιστορική πρωτοπορία του Ελληνικού Πολιτισμού;
Αθήνα 04/05/2015
Πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
