Προς όλους.
(I) Nazi-Soviet relations 1939-1941, documents from the Archives of the German Foreign Office and (II) Correspondence between the Chairman of the Council of Ministers of the USSR J. V. STALIN and the Prime Minister of Great Britain W. CHURCHILL during the Great Patriotic War of 1941-1945
-------------------------------------------------------------------------------------------------
.~`~.
I
NAZI-SOVIET RELATIONS, 1939-1941
Documents from the Archives of the German Foreign Office
AGREEMENT ACHIEVED, AUGUST 14-AUGUST 23, 1939
MOST URGENT
BERLIN, August 14, 1939-10:53 p. m.
Received Moscow, August 15, 1939-4:40 a. m.
No. 175 of August 14
For the Ambassador (Herr Molotov) personally.
1) The ideological contradictions between National Socialist Germany and the Soviet Union were in past years the sole reason why Germany and the U.S.S.R. stood opposed to each other in two separate and hostile camps. The developments of the recent period seem to show that differing world outlooks do not prohibit a reasonable relationship between the two states, and the restoration of cooperation of a new and friendly type. The period of opposition in foreign policy can be brought to an end once and for all and the way lies open for a new sort of future for both countries...
5) The Reich Government and the Soviet Government must, judging from all experience, count it as certain that the capitalistic Western democracies are the unforgiving enemies of both National Socialist Germany and of the U.S.S.R. They are today trying again, by the conclusion of a military alliance, to drive the U.S.S.R. into the war against Germany. In 1914 this policy had disastrous results for Russia. It is the compelling interest of both countries to avoid for all future time the destruction of Germany and of the U.S.S.R., which would profit only the Western democracies.
1) Οι ιδεολογικές διαφορές ανάμεσα στην εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία και τη Σοβιετική Ένωση ήταν στο παρελθόν ο κύριος-μόνος λόγος για τον οποίο η Γερμανία και η Ε.Σ.Σ.Δ στάθηκαν απέναντι η μια στην άλλη σε δύο χωριστά και εχθρικά στρατόπεδα. Οι εξελίξεις της πρόσφατης περιόδου φαίνονται να δείχνουν ότι οι διαφορετικές παγκόσμιες προοπτικές δεν απαγορεύουν μια λογική σχέση μεταξύ των δύο κρατών, και την αποκατάσταση της συνεργασίας ενός νέου και φιλικού τύπου. Η περίοδος αντίθεσης στην εξωτερική πολιτική μπορεί να τερματιστεί μια για πάντα και ο τρόπος-δρόμος βρίσκεται ανοικτός για ενός νέου είδους μέλλον και για τις δύο χώρες...
5) Η Κυβέρνηση του Ραιχ και η Σοβιετική Κυβέρνηση πρέπει, κρινοντας από την εμπειρία, να σταθμίζουν ως δεδομένο-σίγουρο ότι οι καπιταλιστικές Δυτικές δημοκρατίες είναι οι αμετανόητοι-ασυγχώρητοι εχθροί και των δύο, της εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας και της Ε.Σ.Σ.Δ. Προσπαθούν σήμερα πάλι, συμπεραίνοντας από τη στρατιωτική συμμαχία, να οδηγήσουν την Ε.Σ.Σ.Δ στον πόλεμο ενάντια στη Γερμανία. Το 1914 αυτή η πολιτική είχε καταστροφικά αποτελέσματα για τη Ρωσία. Είναι προς το αναγκαίο συμφέρον και των δύο χωρών να αποφύγουν για όλο το μελλοντικό διάστημα την καταστροφή της Γερμανίας και της Ε.Σ.Σ.Δ, η οποία θα ωφελούσε μόνο τις Δυτικές δημοκρατίες.
VERY URGENT
MOSCOW, July 13, 1940-9:17 p. m.
Received July 14, 1940-9:10 a. m.
SECRET
No. 1364 of July 13
Molotov informed me today that Cripps, the British Ambassador here, had been received by Stalin a few days ago upon request... (On instructions from Stalin, Molotov gave me a memorandum of this conversation) regarding the attitude of the Soviet Government toward the following questions:
1. The British Government was convinced that Germany was striving for hegemony in Europe and wanted to engulf all European countries. This was dangerous to the Soviet Union as well as England. Therefore both countries ought to agree on a common policy of self-protection against Germany and on the re-establishment of the European balance of power...
2. Irrespective of this, England would like to trade with the Soviet Union, provided that England's exports would not be resold to Germany...
Stalin's answers are given as follows:
1. The Soviet Government was, of course, very much interested in present events in Europe, but he (Stalin) did not see any danger of the hegemony of any one country in Europe and still less any danger that Europe might be engulfed by Germany. Stalin observed the policy of Germany, and knew several leading German statesmen well. He had not discovered any desire on their part to engulf European countries. Stalin was not of the opinion that German military successes menaced the Soviet Union and her friendly relations with Germany. These relations were not based on transient circumstances, but on the basic national interests of both countries. The so-called European balance of power had hitherto oppressed not only Germany, but also the Soviet Union. Therefore, the Soviet Union would take all measures to prevent the re-establishment of the old balance of power in Europe.
2. The Soviet Union did not object to trading with England, but she contested the right of England or any other country to interfere with German-Soviet commercial relations. The Soviet Union would export to Germany, in accordance with treaty provisions, part of the nonferrous metals she bought abroad, because Germany needed these metals for the manufacture of the war materiel she delivered to the Soviet Union. If England did not recognize these conditions, trade between England and the Soviet Union was impossible...
Ο Molotov με ενημέρωσε σήμερα ότι ο Cripps, ο βρετανός πρεσβευτής εδώ, παρέλαβε από τον Stalin μερικές ημέρες πριν κατόπιν αιτήσεως... (Υπό τις οδηγίες του Stalin, ο Molotov μου έδωσε ένα υπόμνημα αυτής της συνομιλίας) σχετικά με τη στάση της Σοβιετικής Κυβέρνησης απέναντι στις ακόλουθες ερωτήσεις:
1. Η Βρετανική Κυβέρνηση έχει πειστεί ότι η Γερμανία προσπαθεί για την ηγεμονία στην Ευρώπη και θελει να αφομοιώσει όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Αυτό θα ήταν επικίνδυνο για τη Σοβιετική Ένωση καθώς επίσης και για την Αγγλία. Επομένως και οι δύο χώρες οφείλουν να συμφωνήσουν σχετικά με μια κοινή πολιτική αυτοπροστασίας ενάντια στη Γερμανία και στην αποκατάσταση της ευρωπαϊκής ισορροπίας δυνάμεων.
2. Ανεξάρτητα από αυτό, η Αγγλία θα επιθυμούσε να κάνει εμπόριο με τη Σοβιετική Ένωση, υπό τον όρο ότι οι εξαγωγές της Αγγλίας δεν θα μεταπωλούνταν στη Γερμανία...
Η απάντηση του Stalin είχε ως εξής:
1. Η Σοβιετική Κυβέρνηση, ενδιαφέρθηκε, φυσικά, πάρα πολύ για τα παρόντα γεγονότα στην Ευρώπη, αλλά αυτός (ο Stalin) δεν είδε οποιοδήποτε κίνδυνο ηγεμονίας οποιασδήποτε χώρας στην Ευρώπη και ακόμα λιγότερο οποιοδήποτε κίνδυνο ότι η Ευρώπη θα αφομοιωθεί από τη Γερμανία. Ο Stalin παρατήρησε την πολιτική της Γερμανίας, και γνώριζε διάφορους κορυφαίους γερμανούς πολιτικούς καλά. Δεν είχε ανακαλύψει οποιαδήποτε επιθυμία από τη μεριά τους να αφομοιώσουν τις ευρωπαϊκές χώρες. Ο Stalin δεν ήταν της άποψης ότι οι γερμανικές στρατιωτικές επιτυχίες απειλούν τη Σοβιετική Ένωση και τις φιλικές σχέσεις της με τη Γερμανία. Αυτές οι σχέσεις δεν βασίστηκαν σε παροδικές περιστάσεις, αλλά στα βασικά εθνικά συμφέροντα και των δύο χωρών. Η αποκαλούμενη Ευρωπαϊκή ισορροπία ισχύος καταδυνάστευε μέχρι τώρα όχι μόνο τη Γερμανία, αλλά και τη Σοβιετική Ένωση. Επομένως η Σοβιετική Ένωση θα λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να εμποδίσει την επανεγκαθίδρυση της παλαιάς ισορροπίας ισχύος στην Ευρώπη.
2. Η Σοβιετική Ένωση δεν αντιτέθηκε στις εμπορικές συναλλαγές με την Αγγλία, αλλά αμφισβήτησε το δικαίωμα της Αγγλίας ή οποιασδήποτε άλλης χώρας να παρεμποδίσει τις γερμανό-σοβιετικές εμπορικές σχέσεις. Η Σοβιετική Ένωση θα εξάγει στη Γερμανία, σύμφωνα με τις διατάξεις της συνθήκης, μέρος των μη σιδηρούχων μετάλλων που αγόρασε από το εξωτερικό, επειδή η Γερμανία χρειάστηκε αυτά τα μέταλλα για την κατασκευή του πολεμικού υλικού που παρέδωσε στη Σοβιετική Ένωση. Εάν η Αγγλία δεν αναγνώριζε αυτούς τους όρους, το εμπόριο μεταξύ της Αγγλίας και της Σοβιετική Ένωσης θα ήταν αδύνατο...
.~`~.
II
Correspondence between the Chairman of the Council of Ministers of the USSR
and the Presidents of the USA and the Prime Ministers of Great Britain during the Great Patriotic War of 1941 - 1945
Correspondence with Winston S. Churchill and Clement R. Attlee 1941
No. 21
Received on November 22, 1941
W. CHURCHILL TO J. V. STALIN
Our intention is to fight the war, in alliance with you and in constant consultation with you, to the utmost of our strength and however long it lasts, and when the war is won, as I am sure it will be, we expect that Soviet Russia, Great Britain and the U.S.A. will meet at the council table of victory as the three principal partners and as the agencies by which Nazism will have been destroyed. Naturally the first object will be to prevent Germany, and particularly Prussia, from breaking out upon us for a third time. The fact that Russia is a Communist State and that Britain and the U.S.A. are not and do not intend to be is not any obstacle to our making a good plan for our mutual safety and rightful interests.
Η πρόθεσή μας είναι να διεξαγάγουμε τον πόλεμο, σε συμμαχία με σας και με συνεχείς διαβουλεύσεις μαζί σας, στο έπακρον των δυνάμεων μας και για όσο αυτός διαρκέσει, και όταν ο πόλεμος λήξει νικηφόρα, όπως είμαι βέβαιος πως θα συμβεί, αναμένουμε ότι η σοβιετική Ρωσία, η Μεγάλη Βρετανία και οι Η.Π.Α θα συναντηθούν στο τραπέζι των συνεδριάσεων της νίκης ως οι τρεις κύριοι συνεργάτες και ως αντιπροσωπείες από τις οποίες ο ναζισμός θα έχει καταστραφεί. Φυσικά το πρώτο αντικείμενο θα είναι να αποτραπεί η Γερμανία, και ιδιαίτερα η Πρωσία, από το να ξέσπασει-επιτεθεί πάνω μας για μια τρίτη φορά. Το γεγονός ότι η Ρωσία είναι Κομμουνιστικό Κράτος και ότι η Βρετανία και οι Η.Π.Α δεν είναι και δεν σκοπεύουν να είναι, δεν αποτελεί οποιοδήποτε εμπόδιο στη δημιουργία ένός καλού σχεδίου για την αμοιβαία ασφάλεια μας και τα νόμιμα συμφέροντά μας.
No. 22
Sent on November 23, 1941
MESSAGE FROM PREMIER STALIN TO PRIME MINISTER CHURCHILL
It is quite true that the discussion and adoption of a plan for the post-war organisation of peace should be designed to keep Germany, above all Prussia, from again breaking the peace and plunging the nations into a new bloodbath.
I also agree that difference of political system in the U.S.S.R., on the one hand, and of Great Britain and the U.S.A., on the other, should not and cannot be an obstacle to a favourable solution of the fundamental problems of safeguarding our mutual security and rightful interests. I hope that reticences or doubts on this score, if any, will be dispelled...
Είναι αρκετά αληθές ότι η συζήτηση και η υιοθέτηση ενός σχεδίου για τη μεταπολεμική οργάνωση της ειρήνης πρέπει να έχει ως σκοπό να κρατήσουμε τη Γερμανία, προ πάντων τη Πρωσία, από το να διαλύσουν ξανά την ειρήνη και να βυθίσουν τα έθνη σε ένα νέο λουτρό αίματος.
Επίσης συμφωνώ ότι η διαφορά του πολιτικού συστήματος στην ΕΣΣΔ, αφ' ενός, και της Μεγάλης Βρετανίας και των ΗΠΑ, αφ' ετέρου, δεν πρέπει και δεν μπορεί να είναι εμπόδιο σε μια ευνοϊκή λύση των θεμελιωδών προβλημάτων της προστασίας της αμοιβαίας ασφάλειας μας και των νομίμων συμφερόντων μας. Ελπίζω ότι οι όποιες επιφυλακτικότητες ή αμφιβολίες για αυτό το ζήτημα, εάν υπάρχουν, θα διαλυθούν...
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Καμία «προδοσία» δεν υπάρχει στα παραπάνω, καμία «υποκρισία» και καμία «αδικία». Αυτό είναι το πεδίο της διακρατικής-διεθνούς-εξωτερικής πολιτικής. Το πεδίο της ιδεολογίας και της ηθικολογίας, το πεδίο της νομιμοποίησης, είναι αυτό της εσωτερικής πολιτικής' το πεδίο στο οποίο αποκρύπτονται όλα τα παραπάνω -από αυτούς που μας λένε υποκριτικά, τι και γιατί «πρέπει να υποστούμε» και γιατί «πρέπει να σκοτωθούμε». Η όλη προσπάθεια, κυρίως από τον 16ο αιώνα και έπειτα, είναι να εξομοιώθούν οι διεθνείς σχέσεις με την εσωτερική πολιτική (Civitas Maxima, διεθνής κοινωνία, παγκόσμιο κράτος, ανθρώπινα δικαιώματα, οικουμενικές αξιώσεις ισχύος). Σε όλα τα εντός της παρενθέσεως έχω αναφερθεί και θα αναφερθώ ξανά εν καιρό.
.~`~.
Πηγή: Δ`~. Κοσμοϊδιογλωσσία
