Σχολιασμοί για καλό μηνά (1 Μαρ 2016).

I

Όταν μιλάς και γράφεις για το δημογραφικό και τους ρυθμούς γονιμότητας αρκετά νωρίς είσαι αντιδραστικός - αν όχι ακροδεξιός -, όταν μιλάς και γράφεις για το δημογραφικό και τους ρυθμούς γονιμότητας αρκετά αργά και κατόπιν εορτής είσαι προοδευτικός. Τα πάντα από ότι φαίνεται είναι θέμα timing...

-----

Προφανώς και μιλάς για το δημογραφικό και τους ρυθμούς γονιμότητας, ανακαλύπτοντας ξαφνικά όλον αυτόν τον μέγα - αλλά μέχρι πριν λίγο καιρό απαγορευμένο - κόσμο, προκειμένου να νομιμοποίησεις εκβιαστικά, κατόπιν εορτής και άνευ όρων καταστάσεις.

II

Ο ευρωλαϊκισμός, ο οποίος συνεχώς επικρίνει και αντιμάχεται τον ανορθολογικό - όπως τον χαρακτηρίζει - εθνολαϊκισμό, χρησιμοποιεί εξίσου λαϊκίστικα επιχειρήματα και συνθήματα και είναι εξίσου, αν όχι περισσότερο, ανορθολογικός με τον εθνολαϊκισμό. Ο ευρωλαϊκισμός έχει δογματικό θρησκευτικό χαρακτήρα. Αποτελεί έκφραση κοσμικής θρησκευτικότητας - secular religiosity το ονομάζουν αυτό οι οι αγγλοσάξονες ακαδημαϊκοί που ασχολούνται με θεωρίες εκκοσμίκευσης.

Όποιος στοιχειωδώς έχει μελετήσει και δεν περιορίζεται στη δημοσιογραφία και τον ακαδημαϊσμό του ελλαδικού χώρου, γνωρίζει πως ο όρος εθνολαϊκισμός ή εθνικολαϊκισμός δημιουργήθηκε προκειμένου να περιγράψει καθεστώτα της λατινικής Αμερικής κατά την περίοδο του μεσοπολέμου και εισήχθηκε ύστερα από δεκαετίες στη Γαλλία, κατάλληλα προσαρμοσμένος, προκειμένου να αναλυθεί ή/και να χαρακτηριστεί το Front National (την ιστορική πορεία και εξέλιξη του όρου σαφώς και δεν τη γνωρίζουν οι περισσότεροι από αυτούς που τον χρησιμοποιούν συνεχώς). Ως ευρωεπαρχιώτες, μεταπράτες και ετερόφωτοι, παραρτήματα, διανοητικοί πίθηκοι και παπαγάλοι, οι δικοί μας εισήγαγαν τον όρο από τη Γαλλία (όπως κάνουν πάντα). Τον όρο εφηύρε ή/και εισήγαγε στη διεθνή βιβλιογραφία ο ΙταλοΑργεντινος κοινωνιολόγος Gino Germani.

Ένα από τα δομικά προβλήματα του ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού, το οποίο οδηγεί διαχρονικά σε στρεβλώσεις, είναι η ύπαρξη μεσαίων στρωμάτων δίχως - δική τους αυτόχθονη - αστική συνείδηση. Το πρόβλημα έγκειται στο χαρακτήρα της νεοελληνικής αστικής ιδεολογίας.

Η κατάσταση στην οποία βρέθηκε η Ελλάδα στις μέρες μας (απομόνωση, περιφερειοποίηση, διαπόμπευση, εξευτελισμός) δεν είναι άσχετη με τη νεοελληνική αστική ιδεολογία. Υπάρχει εσωτερική λογική συνοχή μεταξύ τους. Αποτελεί λογική συνέπεια και κατάληξη της δομής της και του τρόπου που, μέσω αυτής της ιδεολογίας, γίνεται αντιληπτός ο ελληνικός κοινωνικός σχηματισμός και η θέση του - και ευρύτερα της χώρας - στον κόσμο.

-----

Κάποια στιγμή ίσως αντιληφθούν, αυτοί οι ετερόφωτοι και ψυχροί - ανορθολογικοί - λαϊκιστές πως η ιδεολογία τους είναι ''outdated'' και πως πρέπει να την ανανεώσουν. Μέχρι τότε, θα βρίζουν «τον λαό».

p style="text-align: center;">III

Νομίζω πως δεν πρέπει να χάνουμε από τα μάτια μας τη μακρά ιστορική δομή και πορεία.

Εν συντομία, όπως έχουν γράψει άλλοι και έχω συμπληρώσει και εγώ. Από τη μικρασιατική καταστροφή και ύστερα, ο ελληνισμός βρίσκεται σε πορεία συνεχούς συρρίκνωσης. Εξαφανίστηκε ολόκληρος ο περιφερειακός ελληνισμός από τη Ρωσία και τη Μικρά Ασία μέχρι τα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή, για να ακολουθήσει η εκδίωξη του ελληνισμού από την Κωνσταντινούπολη και τη βόρειο Κύπρο. Το ελληνικό κράτος όχι μόνον δεν στάθηκε ικανό να προστατεύσει τον ευρύτερο περιφερειακό ελληνισμό ή να αναστείλει τη συρρίκνωση του (αντίθετα συνέβαλλε έμμεσα ή άμεσα στον αφανισμό του), όχι απλά δεν μπόρεσε να προστατεύσει το έθνος που βρίσκεται εντός των συνόρων του, αλλά έφτασε μέχρι το σημείο να παρασιτεί επ' αυτού, να το απομυζά και να διεξάγει συνεχή πολιτισμικό πόλεμο εναντίον του, και τελικά να το εκποιεί και να το εκχωρεί.

Το κράτος αυτό αφού ρούφηξε ή κατάπιε - ως άλλη μαύρη τρύπα - τον περιφερειακό ελληνισμό και εκδίωξε ένα μεγάλο τμήμα του έθνους από το εσωτερικό του, τελικά απομύζησε και συνέθλιψε το υπόλοιπο. Μάλιστα πήγε ακόμα μακρύτερα (έχει κι άλλο!;). Το απαξίωσε και το εξευτέλισε πανευρωπαϊκά, οδηγώντας το σε διεθνή διασυρμό και διαπόμπευση (σε μια στοιχειωδώς ευνομούμενη πολιτεία, όλοι αυτοί θα ήταν στη φυλακή). Πλέον έχουμε φτάσει στο τελευταίο στάδιο της εξαέρωσης, εξαΰλωσης και αποψίλωσης του εναπομείναντος - γερασμένου και μαρασμένου - έθνους και στη μετατροπή της Ελλάδας και του Αιγαίου σε Guantánamo Bay της Ευρώπης! (αυτή είναι η κατάληξη του «οράματος» του ελλαδικού - πάση θυσία - ηπειρωτικού ευρωπαϊσμού).

Ύβρις! Αίσχος, ντροπή και όνειδος! Και ορισμένοι θα τολμήσουν να μας παρουσιάσουν ως καλή, ανθρωπιστική και πρέπουσα μια τέτοια εξέλιξη! Εκάς οι βέβηλοι, οι βάνδαλοι και οι βάρβαροι.

Συγνώμη, αλλά εντός του πλαισίου που μόλις περιέγραψα, δεν μπορώ να νιώσω ή να πιστέψω πως υπάρχει κάποια κοινότητα συμφερόντων και οραμάτων μεταξύ έθνους και κράτους. Το κράτος αυτό, κρίνεται με βάση την ιστορική του πορεία, την - υποτιθέμενη - αποστολή του και τα αποτελέσματα του, δίχως ίχνος υπερβολής, ως καταστροφικό και «ανθελληνικό».

Το ιστορικό πρόταγμα απορρέει εύκολα και προκύπτει αβίαστα από τα προηγούμενα, υπό τη μορφή του εξής διλήμματος: Είτε το απονομιμοποιημένο αυτό κράτος θα πάψει να υφίσταται - μαζί με την οργανική του διανόηση και τις εγγενείς πολιτικές του ελίτ - υπό την παρούσα μορφή, είτε το έθνος θα πάψει να υφίσταται υπό οποιαδήποτε μορφή.

p style="text-align: center;">IV

Ούτε γεωγραφική χωματερή χάριν του Κέντρου. Ούτε ιστορική σχιζοφρένεια σε σχέση με την Περιφέρεια.

Ο Ούγγρος Πρωθυπουργός Viktor Orbán - υποτίθεται πως - δήλωσε πως Ευρώπη είναι η Ελλάδα και όχι η Περσία, η Ρώμη και όχι η Καρχηδόνα (περίπου, τη δήλωση δεν την έχω βρει αυτολεξεί). Βέβαια, οφείλω να παρατηρήσω πως την περίοδο στην οποία αναφέρεται ο κ. Orbán, οι Έλληνες ούτε εμπόριο έκαναν, ούτε ιδιαίτερες επαφές, σχέσεις και πολιτισμικές συγγένειες είχαν με τις πεδιάδες της χώρας του. Με την Αίγυπτο, τη Κυρηναϊκή, τη Μεγάλη Ελλάδα, τη Κοίλη Συρία και την Περσία είχαν σχέσεις. Οι δε Ρωμαίοι, τη Μεσόγειο ενοποίησαν και ονόμασαν Mare Nostrum. Και μάλιστα έδωσαν τον νυν υπέρ πάντων αγών(α) - και εν τέλει ηττήθηκαν -, προκειμένου να κρατήσουν εκτός των ορίων του πολιτισμού του βαρβάρους της περιφέρειας, δηλαδή τα γερμανικά φύλα και τους Ούννους, που σήμερα πρωταγωνιστούν ως Ευρωπαίοι του Κέντρου.

Αυτά για να ξέρουμε τι λέμε. Μακροϊστορικά είναι συγκλονιστικό αυτό που έχει συμβεί. Όπως έγραφα πριν μήνες:

'Η Μεσόγειος, τόσο οι βόρειες όσο και οι νότιες ακτές της, ήταν κάποτε το ευρωπαϊκό Κέντρο και ο Δούναβης και ο Ρήνος τα όρια, το αυτοκρατορικό ρωμαϊκό limes, τα «σύνορα» ανάμεσα στον τότε ανεπτυγμένο και πολιτισμένο εμπορικά, πολιτικά, νομικά και ηθικά κόσμο ο οποίος υπήρχε στο Νότο των δύο ποταμών, και στον κόσμο της «βαρβαρότητας» που υπήρχε πέραν του Δούναβη και του Ρήνου. Στις μέρες μας, οι σχέσεις έχουν πλήρως αντιστραφεί. Ο Ρήνος (και ο Βορράς) είναι το Κέντρο (Βρυξέλλες, Στρασβούργο και Φραγκφούρτη) και η Μεσόγειος το «όριο», η «γραμμή ασφαλείας» μιας κάποιας «Ευρώπης». Η Μεσόγειος μετατράπηκε σε μια στείρα και νεκρή - κυριολεκτικά και συμβολικά - θάλασσα, σε μια απέραντη «αμυντική γραμμή» την οποία κατοικούν, στις βόρειες ακτές της, διάφοροι αντιπαραγωγικοί μελαχρινοί τεμπέληδες και ανορθολογικοί ημιβάρβαροι, οι οποίοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους προς το πολιτισμένο Κέντρο, πληρώνοντας tribute και προστατεύοντας από τις ορδές των κυρίως ειπείν «βαρβάρων» - αν όχι «άγριων» -, τους externus hostis που κατοικούν στις νότιες ακτές της Μεσογείου.''

Ο ηπειρωτικός ευρωπαϊσμός της μεγάλης βόρειας πεδιάδας και του Ρήνου δεν είναι 'Ο' ευρωπαϊσμός. Εάν είμαστε οικονομικά και πολιτικά κατεχόμενοι, δεν είναι ανάγκη να καταλήξουμε και πολιτισμικά σχιζοφρενείς.

-----

Ένα πρόσφατο παράδειγμα που σχετίζεται με την Ε.Ε και αποτελεί απόδειξη πως αυτά τα νοήματα ουδόλως έχουν μεταβληθεί ή ξεπεραστεί: Η ευρωμεσογειακή συνεργασία, που στην ουσία ήταν μια πολιτική της Γαλλίας με όλα τα μεσογειακά κράτη, μετά την αντίδραση της Γερμανίας, μετουσιώθηκε στην Ένωση για τη Μεσόγειο, όπου συμμετείχαν όλες οι χώρες της Ε.Ε με τις χώρες της Μεσογείου, προκειμένου να έχει λόγο βρε αδερφέ ο Ολλανδός για το τι θα απογίνει η Λατάκεια, η Τριπολιτάνια και η Κυρηναϊκή, αλλά ο Ιταλός και ο Σύριος θα έχουν άραγε λόγο για το τι συμβαίνει στο Overijssel και στο Sjælland; Η ευρωκεντική ιδεολογία, υπάρχει για να νομίζουν οι άνθρωποι πως το Overijssel είναι σημαντικότερο για την «Ευρώπη», από ότι η Κυρηναϊκή.

V

Κατά τα λοιπά. Καλό μήνα.

.~`~.

Πηγή: Δ`~. Κοσμοϊδιογλωσσία