“σ’έναν χέρ είχεν σταυρόν και σο άλλο το κανόν”

2 Δεκεμβρίου, 2016 - 11:17

Είμαστε ένας λαός, με στενή σύνδεση με την ιστορική μνήμη, τις παραδόσεις και την πολιτισμική κληρονομιά. Γεννιόμαστε μέσα στην ιστορία, γεννιόμαστε γνωρίζοντας ιστορία, μία ιστορία κυρίως αντίστασης. Όπως αυτή που γράφτηκε από χιλιάδες ανθρώπους στον Πόντο, όπως αυτή που έγραψε ο Αναστάσιος Παπαδόπουλος- Κοτζά Αναστάς, σ” αυτόν που πρέπει να γονατίσουμε μπροστά του τιμώντας τον αγώνα του και την προσφορά του, όπως ακριβώς γράφει ο Ρίτσος: “Ετούτος δω ο λαός δε γονατίζει παρά μονάχα μπροστά στους νεκρούς του”.

Ωστόσο αυτή η ιστορική μνήμη, πορεία και ταυτότητα, η ελληνική αντιστασιακή ιστορία στον Πόντο, ο αγώνας του Κοτζά Αναστάς, εξαφανίστηκε γιατί το πέπλο προπαγάνδας που σκέπασε την πατρίδα μας δεν άφησε να περάσει τίποτα. Σήμερα στην Ελλάδα, πιο πολλές είναι οι αναφορές για τον Κεμάλ παρά για τη Γενοκτονία που διέπραξε ο Κεμάλ, είναι μηδαμινές οι αναφορές για την ελληνική αντίσταση στον Κεμάλ και ανύπαρκτες για φυσιογνωμίες όπως ο Κοτζά Αναστάς. Αυτό που ζούμε σίγουρα δεν είναι Ελλάδα, «να νοσταλγείς τον τόπο σου, ζώντας στον τόπο σου, τίποτε δεν είναι πιο πικρό» γράφει ο Μικρασιάτης Γιώργος Σεφέρης.

Δεν μπορεί ο ελληνικός λαός να μην γνωρίζει στην ολότητά του το Ποντιακό ζήτημα, δεν μπορεί να μην γνωρίζει τα τάγματα εργασίας και την δολοφονία των ανδρών, την εξόντωση της πνευματικής και θρησκευτικής ηγεσίας το 1921 στην Αμάσεια, τη Γυναικοκοκτονία και την Παιδοκτονία, να μην γνωρίζει το αντάρτικο του Πόντου, τον Κοτζά Αναστάς- Αναστάσιο Παπαδόπουλο, ο οποίος αντιστάθηκε μαζί με χιλιάδες συναγωνιστές του στην Γενοκτονία και έσωσε τους συνανθρώπους του, τους προγόνους μας.

Από αυτόν από τον "Κολοκοτρώνη του Πόντου", όπως έχει ονομαστεί ο Κοτζά Αναστάς, μπορούν οι Έλληνες και οι Ελληνίδες να μαθουν ιστορία, αντίσταση, πράξεις πίστης και αγάπης προς τον Θεό και την πατρίδα. Όπως το λέει ο λαικός ποντιακός στίχος για τον Κοτζά Αναστάς: “σ’έναν χέρ είχεν σταυρόν και σο άλλο το κανόν”.