ΣΚΟΡΠΙΑ ΤΑ ΜΑΡΜΑΡΑ

Σκόρπια τὰ μάρμαρα στὸ χῶμα,
σπάσματ' ἀπὸ περήφανες κολῶνες,
μέλη κομμέν' ἀπ' τὸ παντέλειο σῶμα,
ποὺ τὸ θαυμάσανε, τὸ ἐξύμνησαν οἱ αἰῶνες.
Ἀλλὰ κι' ὁ χρόνος ποὺ τὸ πάντα φθείρει,
καὶ τῶν στοιχείων ἡ μανία,
κ' οἱ βάρβαροι, ποὺ σὰν θεομηνία,
στ' ἀριστουργήματα τὸν ὄλεθρο ἔχουν σπείρει,
δὲν ἔσβυσαν τὸ πῦρ τὸ θεῖον
ποὺ λάμπει ἀνέσπερο στὰ βάθη τῶν μνημείων.
Δὲν πῆραν τὴν ψυχήν. Ἀλλὰ στὸ πέρασμά των
μιὰ μυστικὴν ἁπλώσανε ἱερότητα,
καὶ πνεῦμ' ἁγίων συγκινήσεων κ' αἰσθημάτων
γύρω ἀπὸ τὴν ἀθάνατη μεγαλειότητα.

Στὸ πόλεμό των τὸν αἰώνιο
ἐνίκησε τῆς Τέχνης τὸ δαιμόνιο.
Τῆς Ἀττικῆς ὁ μέγας ἥλιος τὰ φωτίζει
κι' ἀπάνω των χρυσοϋφαίνει.
Κι' ἀπὸ τὸν Ὑμηττὸ μιὰν αὗρα μυρωμένη
κάτι σιγὰ τοὺς γλυκομουρμουρίζει.
Καὶ μέσ' στὴ δειλινὴ γαλήνη καὶ σιγὴ
τελεῖται μιὰ ὑψηλὴ μυσταγωγία
ἀνάμεσα στῆς Τέχνης τὴν δημιουργία
κι' ἀνάμεσα στὴ φύσι, τὴν ἱερὴ πηγή,
ποὺ ρέει θαυματουργὴ κ' αἰώνια ρέει
κι' ὅ,τ' ὑψηλὸ κι' ὅ,τι ὄμορφον αὐτὴ τὸ ἐμπνέει.

Εἶν' ἔργα της. Ὁ μέγας εἶν' αὐτὴ Τεχνίτης.
Αὐτὴ τὸν ἔπλασε τὸν Παρθενῶνα,
καὶ μέσ' στὴ μαγικὴ τῆς δύσεως λαμπηδόναι,
καὶ μέσ' στὸ ροδοπόρφυρο φιλί της,
τὰ μάρμαρα φλογίζονται, ἐμψυχώνονται,
ἀποθεώνονται.

Πηγή: Εμπρός στο άπειρον : Σφίγξ και Πήγασος / Α. Προβελέγγιου

Φωτογραφία: https://www.flickr.com/