Στον Πρόδρομο στον Ασέληνον (ποίημα Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη)
7 Ιανουαρίου:εορτάζεται η Σύναξη του Προδρόμου.για σήμερα επιλέξαμε ένα ποίημα του αγαπημένου μας κυρ- Αλέξανδρου. Χωρίς να είναι ιδιαίτερα γνωστό,παραμένει επίκαιρο, καθώς έχει πολλά να μηνύσει στον σημερινό άνθρωπο, που ζει στην ερημιά των πολύβουων πόλεων…γιατί…Σ’ οποία ερημιά κι αν είμαστε, και των πόλεων και των άλλων περιοχών, υπάρχει εκεί πάντοτε,ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος και μας συντροφεύει…Γι’ αυτό, ο κυρ Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ευρισκόμενος στην πολύβουη Αθήνα της πλουτοκρατίας ενθυμείτο περισσότερο τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο της Σκιάθου. Που τον έλεγαν Ασέληνο…(απόσπασμα-εδώ ολόκληρο το κείμενο του Αρχιμ. Ανανία Κουστένη, Χειμερινό Συναξάρι, τ. Α΄, σ.134-140).
Στὸν Πρόδρομον στὸν Ἀσέληνο
Πίσω στὸν Ἀσέληνο, στὸ ρέμα
ὅπου σταλάζουν τὰ ὄρη γλυκασμὸν
καὶ τὸ δάσος ὅλον φαίνεται ἔμψυχον
ἀπ᾿ τὸ πλῆθος τῶν κοσσυφιῶν ὁποὺ λαλοῦν·
Πάν᾿ ἀπ᾿ τὸ(ν) Ἀσέληνο γιαλό,
στὸν κατήφορο ποὺ φέρνει κατὰ τὴν ἄμμο
ἐκεῖ λάμπει τὸ μικρό, παλαιὸ Μοναστηράκι
μὲ τὴν ἐκκλησία του τὴν ἁγιασμένη.
Ἐκεῖ ἡ χάρις τοῦ τιμίου Προδρόμου ἐπισκιάζει·
τῆς Ἐλισάβετ καὶ τοῦ Ζαχαρίου ὁ βλαστός,
ὁποὺ ἐβλάστησε στὸ γῆρας καὶ τὴν στείρωσιν,
ἐκεῖ ἀνθεῖ καὶ θάλλει κ᾿ εὐωδιάζει.
Ἀπὸ τοῦτο τὸ δάσος γύρω γύρω
ἄγρια δένδρα, κι ἀρεοὶ καὶ θιλύκια,
ἐκεῖ εἶναι τὸ μυστηριῶδες Δασκαλειὸ
ποὺ ἀπὸ μέσ᾿ ἀπ᾿ τὴν κουφάλα μιᾶς δρυὸς
ὡραία βρύσις παραδόξως βγαίνει.
Ἀπὸ τὴν ἐρημία σου Ἅι μου Γιάννη
ποὺ ἤχησε τὸ πάλαι ἡ φωνή σου
θυμήσου μας κ᾿ ἐμᾶς κ᾿ ἐμᾶς λυπήσου
ποὺ λυώνομε μέσα σὲ μιὰ ἐρημία
γεμάτη ἀπὸ πληθυσμὸν ἀνθρώπινον.
Πηγή ποιήματος: Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης - Ποιήματα
Πηγή: Αντέχουμε...
